เรื่องเล่าของเด็กที่คนอื่นมองว่าเป็นเด็กมีปม

คือหนูเป็นเด็กธรรมดาเลยค่ะเกิดมาในครอบครัวที่ไม่มีอะไรเลยไม่มีเงินไม่มีความอบอุ่นใดๆหนูโตมาค่อนข้างจะแย่โดนพ่อข่มขืนตั้งแต่ป.3แต่ตอนนี้เขาเลิกกับแม่แล้วโดนส่งให้ไปอยู่กับญาติก็โดนด่าโดนลูกพี่ลูกน้องคุกคามโดนเพื่อรุมบูลลี่เพราะเป็นคนที่หน้าตาแย่แถมยังเรียนไม่เก่งสุดๆเรียกได้ว่าโคตรจะโง่เลย555พอโตขึ้นก็เหมือนจะดีขึ้นย้ายออกมาเรียนคนเดียวแต่ก็ทะเลาะกับแม่มากขึ้นเหมือนกันหนูเหนื่อยกับสิ่งที่ต้องเจอในแต่ละวันเลยอยากหาใครสักคนที่ปลอบโยนเราเลยปรึกษาแม่แต่แม่ตอบกลับมาว่าแค่ท่านทำงานท่านก็เหนื่อยมากพอแล้วหนูแค่เรียนจะเหนื่อยอะไร หนูต้องตื่นตี5ทุกวันอาทิตย์ถึงเสาร์วันไปเรียนก็ต้องทำโครงงานไปแข่งวันหยุดก็ทำพาร์ทไทม์ตื่นตี5ทำงาน7โมงกลับ1ทุ่มได้เงิน300ไหนจะงานค้างจากอาจารย์หลายๆท่านที่หนูเาอเวลาไปทำโครงงานแข่งพ่อเคยบอกว่าไม่ต้องทำก็ได้แต่มันมีผลในการยื่นพอร์ตสมัครมหาลัยต้องส่งตัวเองเรียนต้องทำงานไปด้วยหนูเหนื่อยมากเลยถึงจะรู้ว่าคนอื่นเจอมาเยอะกว่านี้แต่หนูไม่ิยากพยายามแล้วถ้าหนูอยากจะตายเพราะงานแค่นี้คนอื่นจะด่าหนูมั้ยหนูจะดูเป็นคนไม่ดีหรือเปล่าการใช้ชีวิตของหนูในแต่ละวันมันวนอยู่อย่างงี้สุขภาพจิตหนูมันแย่ไปหมดอายุแค่16เองมันเหนิ่อยขนาดนี้เลยหรออยากจะตายหนีปัญหาแต่กลับกล้วว่าตัวเองจะตื่นมาดูศิลปินที่ชอบไม่ได้แล้วกลัวว่าแมวจะตายเพราะไม่มีคนให้อาหารกลัวพ่อแม่จะไม่มีคนดูแลกลัวทุกอย่างแต่ก็อยากจบทุกอย่างด้วยเหมือนกัน