ทำไมผู้ใหญ่ชอบสร้างความจริงขึ้นมาเองแต่เป็นความจริงที่มันไม่ตรงกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นจริง

คือเรื่องมันเกิดตอนช่วงหัวค่ำค่ะคือน้องของญาติมาเล่นที่บ้านขอใช้นามสนมุติว่าน้องซีแล้วกันนะคะทีนี้ไม่รู้น้องซีมาไงไปไงแต่เราก็ไม่ได้สนใจปล่อยเด็กเล่นกันไปค่ะผ่านไปสักพักเรากับพี่ที่เป็นญาติกำลังคุยเรื่องงานกันอยู่ค่ะสักพักพ่อของญาติก็โทรมาบอกว่าทำไมปล่อยให้น้องกลับบ้านเองทำไมไม่ดูน้องทั้งที่จริงๆแล้วเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าน้องมาตั้งแต่เมื่อไหร่มายังไงแล้วกลับตั้งแต่ตอนไหนแล้วเหมือนว่าแม่ของญาติอีกคนก็ใช้ไปซื้อของพอดีค่ะก็เลยพากันไปตอนที่ลงมาข้างล่างมีลุงๆป้าๆนั่งกันอยู่กับเด็กๆพี่ของน้องซีก็เลยถามเด็กๆว่า ทำไมปล่อยให้น้องกลับบ้านเองทำไมไม่มาบอกพี่ให้ไปส่ง แล้วลุงที่เขาสังสรรค์กันข้างล่างเขาก็มาตะคอกใส่ค่ะบอกว่าไม่ดูน้องเองน้องไปเรียกแล้ว แต่ที่จริงตอนน้องขึ้นไปหาน้องมาเคาะประตูแล้วเราก็ให้น้องเข้ามาแล้วน้องไม่ได้พูดอะไรด้วยซ้ำแค่มาเอาตุ๊กตาแล้วออกไป แต่พออธิบายไปก็โดนลุงคนนั้นตะคอกกลับ(ไม่ได้เป็นเพราะความเมานะคะตอนเขาไม่เมาเขาก็ตะคอกใส่ลูกชายเขาท◌ี◌่เป็นญาติ ของเราตลอดจนพี่เขาเปลี่ยนไปเลย)แบบไม่มีเหตุผลเลยค่ะ เขาพูดออกมาพวกเราไม่ได้ทำเลยสักอย่างเพราะว่าที่ทำคือคุยเรื่องงานกันแล้วก็เลี้ยงน้องชายที่อายุไม่กี่เดือนอยู่ ทำไมถึงเป็นแบบนี้แล้วควรทำไงดีกับคนแบบนี้คะจะปล่อยไปเฉยๆก็หงุดหงิดเดี๋ยวก็มายุ่งมาใส่ร้ายให้พวกเราโดนด่าอยู่นั่น