สวัสดีเราอากาศ เราเป็นคนไม่กลัวผีเลยแต่ก็ไม่เคยลบหลู่ รู้สึกว่าตัวเองมีสติพอสมควร ทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์แปลกๆจะพยายามหาเหตุผลให้สิ่งนั้นแล้วก็มักจะได้คำตอบเสมอ แต่ก็มีบางครั้งบางเหตุการณ์ที่รู้สึกว่าจะหาเหตุผลไม่ได้ ซึ่งตลอด 30 ปีที่ใช้ชีวิตมาก็มีอยู่ไม่กี่ครั้ง
1. ค่ายธรรมะ
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วตอนนั้นพึ่งเข้าเรียน ม.4 ที่โรงเรียนประจำอำเภอมีชื่อในจังหวัดขอนแก่น ในแต่ละปีทางโรงเรียนจะมีการจัดกิจกรรมเข้าค่ายคุณธรรมจริยธรรมโดยจะส่งนักเรียนชั้น ม.4 ทุกคนไปเข้าค่ายที่สถานปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่งเป็นระยะเวลา 5 วัน ซึ่งสถานปฏิบัติธรรมแห่งนี้ค่อนข้างจะเป็นสัดส่วน มีการแยกสถานที่นอนและห้องน้ำระหว่างชายหญิงชัดเจน เรื่องเริ่มจากในคืนวันที่ 3 ของการเข้าค่ายเรามีอาการแพ้อะไรสักอย่าง มีผื่นขึ้นและมีไข้เช้ามาก็ยังไม่หาย เราอดทนทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนถึงประมาณช่วงก่อนทำวัตรเย็น (ตอนนั้นไม่มีไข้แล้วแต่มีผื่นขึ้นและมีอาการแสบคัน) จนพี่ Staff น่าจะสังเกตเห็นผื่นที่เริ่มขึ้นเยอะเลยเข้ามาถาม สรุปว่าพี่ Staff พาเราออกไปและเอาคารามายมาทาให้แต่อาการก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่เลยตัดสินใจว่าจะให้เราไปอาบน้ำเผื่อจะดีขึ้นโดยมีพี่ผู้หญิงไปกับเรา 1 คน พอถึงห้องน้ำพี่เค้าขอนั่งรอด้านนอก (หน้าโซนห้องน้ำ) ซึ่งถ้าเดินเข้าไปจะมีห้องน้ำเรียงกันอยู่เป็นแถวตอนประมาณ 4 แถว รวมๆ แล้วประมาณ 15-20 ห้อง เราเลือกใช้ห้องที่ 5 ในแถวที่อยู่ใกล้ทางเข้ามากที่สุด เราอาบน้ำไปไม่ถึง 5 นาทีก็ได้ยินเสียงพระสวดเริ่มทำวัตรเย็น ผ่านไปซักพักเราได้ยินเสียงเหมือนมีคนใช้ห้องน้ำในแถวที่ 2 ซึ่งผนังห้องจะติดกับแถวที่ 1 และห้องที่มีคนใช้จะเป็นห้องที่ตรงกับห้องเราเลยได้ยินชัดเจน จากนั้นก็ได้ยินเสียงเดินและมีเสียงเหมือนมีคนไล่เปิดประตูห้องน้ำมาจากโซนด้านในมาเรื่อยๆ จนเราเห็นผ่านช่องใต้ประตูว่ามีคนเดินผ่านไป จำได้เลยว่าใส่รองเท้าแตะคีบสีเหลือง ลักษณะเหมือนเท้าคนแก่ เขาคนนั้นเดินผ่านไปแล้วก็เดินย้อนกลับมาหยุดที่หน้าประตูห้องน้ำเราแล้วเคาะเบาๆ 2 ครั้งจากนั้นก็มีเสียงผู้ชายมีอายุพูดว่า "เขาทำวัตรกันอยู่มาทำอะไรตรงนี้" เราก็ตอบไปตามตรงแบบไม่คิดอะไรว่า "หนูไม่สบายค่ะ พี่ Staff ให้มาอาบน้ำ" จากนั้นเราก็ได้ยินเสียงเขาหัวเราะเบาๆ แล้วก็เห็นเท้าเดินผ่านประตูไปทางโซนด้านใน ตอนนั้นเราคิดว่าอาจจะเป็นครูหรือคนของทางวัด ยังรู้สึกหงุดหงิดนิดๆ ที่บอกว่าไม่สบายแล้วเขายังมาหัวเราะ หลังจากเราอาบน้ำเสร็จเราก็เดินออกมาก็เห็นพี่ Staff ยังนั่งรออยู่ทางเข้าเลยถามพี่ไปว่าใครเข้ามาในห้องน้ำ แต่พี่ Staff กลับบอกว่าตั้งเเต่เราเข้าไปอาบน้ำประมาณ 10 นาทีไม่มีใครเข้าไปเลยนะ แล้วเราก็จบบทสนทนาแค่นั้น แปลกมากที่เราไม่ได้รู้สึกกลัวแล้วก็ไม่อยากหาคำตอบในตอนนั้น เรากลับปล่อยผ่านไปเฉยๆโดยที่ไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลย เรามานั่งวิเคราะห์เหตุการณ์นี้หลังจากกลับจากค่ายมันก็แปลกจริงที่ห้องน้ำเป็นห้องน้ำหญิง แต่เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงผู้ชาย ซึ่ง % ของการที่ผู้ชายจะเข้ามาในห้องน้ำหญิงก็น้อยมาก เพราะสถานปฏิบัติธรรมค่อนข้างซีเรียสเรื่องการแยกโซนชายหญิง แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายก็ไม่รู้ว่าคืออะไร อาจจะเป็นคนจริงๆ หรือเป็นใครแต่ก็คงไม่ได้มาร้าย
2. Lift
เรื่องเกิดขึ้นตอนช่วงเราฝึกงานที่นิคมอุตสาหกรรมหนึ่งในภาคกลาง แอบกระซิบว่าที่นี่มีเหตุฆาตกรรมที่เป็นข่าวดังมากๆ ช่วงหนึ่ง ซึ่งหอที่เราอยู่เป็นหอที่มีชื่อคล้ายชื่อซอยในนิคมนี้ (มารู้ทีหลังว่าน่าจะเป็นอพาร์ทเม้นเดียวกับที่เกิดเหตุแต่คนละตึก)
เรื่องเกิดขึ้นในวันศุกร์ หลังจากเลิกงานเราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนต่อ และกลับมาถึงหอประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เราเดินเข้าหอปกติและกดลิฟท์เพื่อจะขึ้นห้อง หอที่เราอยู่น่าจะมี 8 ชั้น ห้องเราจะอยู่ที่ชั้น 6 พอเราเข้าไปในลิฟท์เราก็กดเลือกชั้นทันทีจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์คุยกับแม่ไปด้วย พอลิฟท์เลื่อนขึ้นซักพักก็หยุด เรารู้สึกว่ามันเร็วเลยเหลือบตาไปมองที่ตัวเลขชั้นเห็นมันขึ้นว่าชั้นที่ 4 และประตูลิฟท์ก็เปิด ณ ตอนนั้นเราติดลมเรื่องที่คุยกับแม่อยู่กำลังพยายามจะพิมตอบแม่ให้จบเลยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองชัดๆ แต่หางตาเราเห็นว่ามีคนเดินเข้ามาในลิฟท์แน่นอน ด้วยความที่เราอยู่ใกล้ปุ่มกดชั้นเราเลยถามเค้าว่า " ไปชั้นไหนคะ" แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบ จังหวะตอนนั้นเหมือนละครมาก5555 คิดในใจด้วยซ้ำว่าเค้าน่าจะไม่ได้ยิน เราถามย้ำอีกครั้ง+หันหน้าไป สรุปคือมีแต่ความว่างเปล่าไม่มีใครอยู่ในลิฟท์กับเราทั้งนั้น (ซึ่งอาจจะดีแล้วอะนะ) ตอนนั้นไม่รู้จะทำไงปากมันพูดออกมาเองว่า "ใคร
มากดลิฟท์เล่นวะ คนยิ่งเหนื่อยๆอยู่ ง่วง
" พอถึงห้องก็พูดออกมาว่า " เห้อ อยู่คนเดียวสบายมาก ห้องนี้อยู่คนเดียวน้า ใครอยากเข้าก็ไม่ให้เข้าหรอก" (ไหนตอนต้นใครบอกไม่กลัวผี เอาเถอะกันไว้ก่อน555)
3. เพื่อนในห้อง
เรื่องนี้เกิดขึ้นในช่วงมหาลัยปี 2 เรากับเพื่อนสนิทเช่าหออยู่ด้วยกัน 2 คน แต่เพื่อนจะไม่ค่อยอยู่ห้องเท่าไหร่ วันนั้นจำได้ว่าเป็นวันสอบ final วันสุดท้าย เราสอบเสร็จก็กลับห้อง พอมาถึงก็ไม่เจอใครอยู่ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลก จากนั้นเราก็พุ่งไปที่เตียงและนอนทันทีพอนอนไปซักพักเราได้ยินเสียงคนเปิดประตูห้องน้ำ ลืมตาขึ้นมาเห็นผู้หญิงใส่เสื้อยืดสีเทา เกงเกงขาสั้นสีดำ เดินออกมาจากห้องน้ำและเดินมุ่งหน้ามาที่เตียง ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาแล้วขึ้นมานอนบนเตียงอีกฝั่ง ตอนนั้นเราสะลึมสะลือคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนแน่นอนเพราะนอกจากเพื่อนก็คงไม่มีใครเข้าห้องได้แล้วแหละ เราพูดออกไปว่า "ตอนเย็นไปกินหมูกระทะนะ กูนอนก่อน โคตรง่วง" บรรยากาศทุกอย่างมันดูปกติมากๆ ไม่มีอะไรน่ากลัวเหมือนในหนังผี และเราก็ขยับร่างกายได้ทุกอย่าง ไม่รู้สึกอึดอัดหรืออะไรเหมือนที่เคยอ่านมา แต่แค่รู้สึกว่าเหนื่อยและง่วงมากๆแค่นั้น พอพูดจบเราก็พลิกตัวนอนตะแคงหันหน้าไปทางผู้หญิงคนนั้น เราเห็นผู้หญิงคนนั้นพลิกตัวมาเหมือนกันจากตอนแรกที่เขานอนหงาย เขาพลิกตัวนอนตะแคงหันหน้ามาทางเรา เอามือข้างนึงเท้าศรีษะให้สูงขึ้นแล้วก็ยิ้ม ตอนนี้แหละเราเห็นหน้าเขาชัดเลย เป็นผู้หญิงวัยรุ่นหน้าตาน่ารักเหมือนคนปกติเลย ไม่ได้น่ากลัวเลยซักนิด พอเราเห็นราก็สะดุ้งตกใจเหมือนพึ่งตื่นมองอีกรอบนึงก็ไม่เห็นใครแต่ในความรู้สึกเราเหมือนไม่ได้ฝันเพราะคิดว่าตัวเองยังไม่หลับด้วยซ้ำ นี่รึเปล่าที่เค้าเรียกอาการผีอำ แปลกๆดี จนถึงทุกวันนี้ยังจำหน้าผู้หญิงคนนั้นได้อยู่เลย
คุณเคยพบเจอเรื่องแปลกๆที่หาคำตอบไม่ได้ไหม
1. ค่ายธรรมะ
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วตอนนั้นพึ่งเข้าเรียน ม.4 ที่โรงเรียนประจำอำเภอมีชื่อในจังหวัดขอนแก่น ในแต่ละปีทางโรงเรียนจะมีการจัดกิจกรรมเข้าค่ายคุณธรรมจริยธรรมโดยจะส่งนักเรียนชั้น ม.4 ทุกคนไปเข้าค่ายที่สถานปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่งเป็นระยะเวลา 5 วัน ซึ่งสถานปฏิบัติธรรมแห่งนี้ค่อนข้างจะเป็นสัดส่วน มีการแยกสถานที่นอนและห้องน้ำระหว่างชายหญิงชัดเจน เรื่องเริ่มจากในคืนวันที่ 3 ของการเข้าค่ายเรามีอาการแพ้อะไรสักอย่าง มีผื่นขึ้นและมีไข้เช้ามาก็ยังไม่หาย เราอดทนทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนถึงประมาณช่วงก่อนทำวัตรเย็น (ตอนนั้นไม่มีไข้แล้วแต่มีผื่นขึ้นและมีอาการแสบคัน) จนพี่ Staff น่าจะสังเกตเห็นผื่นที่เริ่มขึ้นเยอะเลยเข้ามาถาม สรุปว่าพี่ Staff พาเราออกไปและเอาคารามายมาทาให้แต่อาการก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่เลยตัดสินใจว่าจะให้เราไปอาบน้ำเผื่อจะดีขึ้นโดยมีพี่ผู้หญิงไปกับเรา 1 คน พอถึงห้องน้ำพี่เค้าขอนั่งรอด้านนอก (หน้าโซนห้องน้ำ) ซึ่งถ้าเดินเข้าไปจะมีห้องน้ำเรียงกันอยู่เป็นแถวตอนประมาณ 4 แถว รวมๆ แล้วประมาณ 15-20 ห้อง เราเลือกใช้ห้องที่ 5 ในแถวที่อยู่ใกล้ทางเข้ามากที่สุด เราอาบน้ำไปไม่ถึง 5 นาทีก็ได้ยินเสียงพระสวดเริ่มทำวัตรเย็น ผ่านไปซักพักเราได้ยินเสียงเหมือนมีคนใช้ห้องน้ำในแถวที่ 2 ซึ่งผนังห้องจะติดกับแถวที่ 1 และห้องที่มีคนใช้จะเป็นห้องที่ตรงกับห้องเราเลยได้ยินชัดเจน จากนั้นก็ได้ยินเสียงเดินและมีเสียงเหมือนมีคนไล่เปิดประตูห้องน้ำมาจากโซนด้านในมาเรื่อยๆ จนเราเห็นผ่านช่องใต้ประตูว่ามีคนเดินผ่านไป จำได้เลยว่าใส่รองเท้าแตะคีบสีเหลือง ลักษณะเหมือนเท้าคนแก่ เขาคนนั้นเดินผ่านไปแล้วก็เดินย้อนกลับมาหยุดที่หน้าประตูห้องน้ำเราแล้วเคาะเบาๆ 2 ครั้งจากนั้นก็มีเสียงผู้ชายมีอายุพูดว่า "เขาทำวัตรกันอยู่มาทำอะไรตรงนี้" เราก็ตอบไปตามตรงแบบไม่คิดอะไรว่า "หนูไม่สบายค่ะ พี่ Staff ให้มาอาบน้ำ" จากนั้นเราก็ได้ยินเสียงเขาหัวเราะเบาๆ แล้วก็เห็นเท้าเดินผ่านประตูไปทางโซนด้านใน ตอนนั้นเราคิดว่าอาจจะเป็นครูหรือคนของทางวัด ยังรู้สึกหงุดหงิดนิดๆ ที่บอกว่าไม่สบายแล้วเขายังมาหัวเราะ หลังจากเราอาบน้ำเสร็จเราก็เดินออกมาก็เห็นพี่ Staff ยังนั่งรออยู่ทางเข้าเลยถามพี่ไปว่าใครเข้ามาในห้องน้ำ แต่พี่ Staff กลับบอกว่าตั้งเเต่เราเข้าไปอาบน้ำประมาณ 10 นาทีไม่มีใครเข้าไปเลยนะ แล้วเราก็จบบทสนทนาแค่นั้น แปลกมากที่เราไม่ได้รู้สึกกลัวแล้วก็ไม่อยากหาคำตอบในตอนนั้น เรากลับปล่อยผ่านไปเฉยๆโดยที่ไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลย เรามานั่งวิเคราะห์เหตุการณ์นี้หลังจากกลับจากค่ายมันก็แปลกจริงที่ห้องน้ำเป็นห้องน้ำหญิง แต่เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงผู้ชาย ซึ่ง % ของการที่ผู้ชายจะเข้ามาในห้องน้ำหญิงก็น้อยมาก เพราะสถานปฏิบัติธรรมค่อนข้างซีเรียสเรื่องการแยกโซนชายหญิง แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายก็ไม่รู้ว่าคืออะไร อาจจะเป็นคนจริงๆ หรือเป็นใครแต่ก็คงไม่ได้มาร้าย
2. Lift
เรื่องเกิดขึ้นตอนช่วงเราฝึกงานที่นิคมอุตสาหกรรมหนึ่งในภาคกลาง แอบกระซิบว่าที่นี่มีเหตุฆาตกรรมที่เป็นข่าวดังมากๆ ช่วงหนึ่ง ซึ่งหอที่เราอยู่เป็นหอที่มีชื่อคล้ายชื่อซอยในนิคมนี้ (มารู้ทีหลังว่าน่าจะเป็นอพาร์ทเม้นเดียวกับที่เกิดเหตุแต่คนละตึก)
เรื่องเกิดขึ้นในวันศุกร์ หลังจากเลิกงานเราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนต่อ และกลับมาถึงหอประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เราเดินเข้าหอปกติและกดลิฟท์เพื่อจะขึ้นห้อง หอที่เราอยู่น่าจะมี 8 ชั้น ห้องเราจะอยู่ที่ชั้น 6 พอเราเข้าไปในลิฟท์เราก็กดเลือกชั้นทันทีจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์คุยกับแม่ไปด้วย พอลิฟท์เลื่อนขึ้นซักพักก็หยุด เรารู้สึกว่ามันเร็วเลยเหลือบตาไปมองที่ตัวเลขชั้นเห็นมันขึ้นว่าชั้นที่ 4 และประตูลิฟท์ก็เปิด ณ ตอนนั้นเราติดลมเรื่องที่คุยกับแม่อยู่กำลังพยายามจะพิมตอบแม่ให้จบเลยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองชัดๆ แต่หางตาเราเห็นว่ามีคนเดินเข้ามาในลิฟท์แน่นอน ด้วยความที่เราอยู่ใกล้ปุ่มกดชั้นเราเลยถามเค้าว่า " ไปชั้นไหนคะ" แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบ จังหวะตอนนั้นเหมือนละครมาก5555 คิดในใจด้วยซ้ำว่าเค้าน่าจะไม่ได้ยิน เราถามย้ำอีกครั้ง+หันหน้าไป สรุปคือมีแต่ความว่างเปล่าไม่มีใครอยู่ในลิฟท์กับเราทั้งนั้น (ซึ่งอาจจะดีแล้วอะนะ) ตอนนั้นไม่รู้จะทำไงปากมันพูดออกมาเองว่า "ใคร
3. เพื่อนในห้อง
เรื่องนี้เกิดขึ้นในช่วงมหาลัยปี 2 เรากับเพื่อนสนิทเช่าหออยู่ด้วยกัน 2 คน แต่เพื่อนจะไม่ค่อยอยู่ห้องเท่าไหร่ วันนั้นจำได้ว่าเป็นวันสอบ final วันสุดท้าย เราสอบเสร็จก็กลับห้อง พอมาถึงก็ไม่เจอใครอยู่ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลก จากนั้นเราก็พุ่งไปที่เตียงและนอนทันทีพอนอนไปซักพักเราได้ยินเสียงคนเปิดประตูห้องน้ำ ลืมตาขึ้นมาเห็นผู้หญิงใส่เสื้อยืดสีเทา เกงเกงขาสั้นสีดำ เดินออกมาจากห้องน้ำและเดินมุ่งหน้ามาที่เตียง ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาแล้วขึ้นมานอนบนเตียงอีกฝั่ง ตอนนั้นเราสะลึมสะลือคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนแน่นอนเพราะนอกจากเพื่อนก็คงไม่มีใครเข้าห้องได้แล้วแหละ เราพูดออกไปว่า "ตอนเย็นไปกินหมูกระทะนะ กูนอนก่อน โคตรง่วง" บรรยากาศทุกอย่างมันดูปกติมากๆ ไม่มีอะไรน่ากลัวเหมือนในหนังผี และเราก็ขยับร่างกายได้ทุกอย่าง ไม่รู้สึกอึดอัดหรืออะไรเหมือนที่เคยอ่านมา แต่แค่รู้สึกว่าเหนื่อยและง่วงมากๆแค่นั้น พอพูดจบเราก็พลิกตัวนอนตะแคงหันหน้าไปทางผู้หญิงคนนั้น เราเห็นผู้หญิงคนนั้นพลิกตัวมาเหมือนกันจากตอนแรกที่เขานอนหงาย เขาพลิกตัวนอนตะแคงหันหน้ามาทางเรา เอามือข้างนึงเท้าศรีษะให้สูงขึ้นแล้วก็ยิ้ม ตอนนี้แหละเราเห็นหน้าเขาชัดเลย เป็นผู้หญิงวัยรุ่นหน้าตาน่ารักเหมือนคนปกติเลย ไม่ได้น่ากลัวเลยซักนิด พอเราเห็นราก็สะดุ้งตกใจเหมือนพึ่งตื่นมองอีกรอบนึงก็ไม่เห็นใครแต่ในความรู้สึกเราเหมือนไม่ได้ฝันเพราะคิดว่าตัวเองยังไม่หลับด้วยซ้ำ นี่รึเปล่าที่เค้าเรียกอาการผีอำ แปลกๆดี จนถึงทุกวันนี้ยังจำหน้าผู้หญิงคนนั้นได้อยู่เลย