คือผมรู้สึกเบื่อพ่อเเม่มากเลยครับ

◌าคือผมเรียนอยู่มหาลัย เเล้วช่วงนี้ปิดเทอมผมเลยหาสมัครงานพาร์ตไทม์เเต◌่ไม่ได้บอกที่บ้านเเล้วที่บ้านบอกผมว่าจะเยี่ยมญาติที่ป่วยตั้งเเต่ก่อนปิดเทอมเเต่ไม่เคยบอกวันเวลาที่เเน่นอนกับผมเลย ผมเลยคิดว่านะจะเป็นปีใหม่เลยไปหางานทำก่อน จนเค้ารู้ก็โกรธผมมากให้ผมหาทางลางานเพร◌าะจะไปกันวันที่ผ่านมา แล้วผมก็โดนดุเหมือนเคย ผมก็งงว่าทำอะไรผิดเพราะเค้าไม่เคยบอกวันผมเลย ผมก็พยายามข่มอารมณ์เพราะผมไม่อนากมา ม◌าท◌ุกป◌ีเลยเเละทุกปีตั้งเเต่ประถมจะโดนบังคับมาตลอดไม่ว่าจะอยากหรือไม่อยาก ​จนระหว่างเดินทางผมพยามยามข่มอารมณ์ตลอดจนโมโหบอกว่าจะพาผมทำไม เค้าก็บอกว่าจะให้เงินเเบ้วห่ทางนั่งรถทัวร์กลับเลยเเบบโมโหๆ เเต่ตอนนั้นคือกินข้าวอยุ่ในร้านอาหารเเถสป่าเขาเเทบไม่มีรถผ่านเลยผมก็พนายามอดทนต่อจนไปเยี่ยมเสร็จผมไม่บ่นอะไรเพราะญาติดูต้องการคนอยุ่ด้วยจริงๆ เเล้วก็มานอนโรงเเรมเเล้วเค้าก็ตัดสินใจเที่ยวกันต่อโดยไม่ถามอะไรผมเลยซึ่งผมโมโหมาก เเบบผมลางานโดนหัวหน้าด่าเพราะยังไม่ทันทำงานก็ลาเเล้วเพื่อมาเยี่ยมเเต่เค้ากับไปเที่ยวกัน โดยไม่ถามอะไรผมเลยอยากทำอะไรทำผมเลยถามว่าทำไมไม่กลับบ้านเเบบโมโหเเล้วเราก็เลยทะเลาะกันเเล้วเค้าก็พูดประโยคนี้มา ว่าเเล◌้วใช้เงินแม่อยู่มั้ย ยัวหาเงินเองไม่ได◌้เลย ประโยคนี้ผมได้ยินตั้งเเต่ป.1จนผม 19 ผมเบื่อเเล้วก็เหนื่อยมากครับ ปิดเทอมกลับมาบ้านกะวะจะได้พักใจหน่อยเเต่ต้องมาเจออย่างงี้ทุกไฝปีเลยผมควรทำยังไงคะรับ