คุณคิดว่า กรณี นานา ไรบีนา / ดิว อริสรา / แอน จักรพงษ์ ให้บทเรียนอะไร ที่เอามาปรับใช้กับชีวิตเราได้บ้าง

คหสต เราเห็นจุดเชื่อมโยงของ 3 เคสนี้ ที่มีเหมือนกัน

- ปมวัยเด็ก  อาจไม่ได้เกิดมายากจนข้นแค้นอะไรมากนัก แต่มีปมบางอย่างทำให้มี mindset ประมาณว่า อยากได้อยากมี จนบางทีไม่สนวิธีการและผลลัพธ์

- อยู่ในสังคมวัตถุนิยมขั้นสุด  คนปกติธรรมดาแค่ใส่ทองใส่แหวนอวดกันก็อิจฉากันพอแล้ว  แล้วดาราที่อยู่ในสังคมที่ต้องพยายามรวย ต้องดูดี ต้องแบรนด์หรู แทบตลอด 24 ชม อวดกระเป๋าราคาหลายแสน อวดบ้านหลายสิบล้าน อวดธุรกิจที่เคลมว่ามีมูลค่ามากมาย มันเหมือนการถูกหล่อหลอมให้เคลิ้มกับสิ่งเหล่านี้แล้วคิดว่ามันคือเรื่องปกติที่การต้องใช้เงินสร้างภาพลักษณ์ในวงสังคม จะทำให้ตัวเองดูโลกโซไม่ได้ คิดดูว่าต้องใช้เงินกี่ล้าน ในความเป็นจริงหาเงินได้ 10 แต่ใช้ 100

- ไม่ใช่ตัวจริง  คือไม่ได้เป็นที่สุดในด้านใดเลย จะดาราก็ไม่ใช่แถวหน้าที่ดังที่มีรายได้มากๆ จะนักธุรกิจก็ไม่ใช่เบอร์ต้นๆที่ประสบความสำเร็จเป็นที่ยอมรับ  คืออยู่ในวงการของตัวเองแบบกาฝาก แต่ทำตัวเหมือนเป็นตัวจริง ทำตัวเหมือนต้องแบก legacy ไว้บนบ่าซึ่งจริงๆไม่เคยมี ก็เพราะการที่รู้ว่าตัวเองไม่มีอะไร เลยต้องสร้างโปรไฟล์ขึ้นมาเช่น ทำธุรกิจเกินตัวจนขาดทุนยีบ, ทำคอนเท้นอวดของแบรนด์เนมที่ใช้เงินคนอื่นที่ยืมมา , หรอกเงินเพื่อนอ้างไปลงทุนแต่จริงๆเอามาใช้จ่ายส่วนตัว  ที่ทำสิ่งเหล่านี้แค่ต้องการสร้างโปรไฟล์ให้คนยอมรับ