ถ้าผมเผลอฆ่าหมาตัวเองกับมือจะผิดไหม

ผมเลี้ยงหมา2ตัว ผมจะให้ชื่อตัวที่กัดเป็น เอ เป็นบลูด็อกผสมพิทบลู ขี้กลัวมากๆ เคยเป็นพยาธิในเลือด เวลาเจออะไรจะชอบไปแอบในมุมแล้วขดตัวตลอด ตัวที่โดนกัดเป็น บี เป็นเฟรนบลูด็อก และบีเป็นตัวที่ผมรักมากที่สุด นะครับ ทั้งคู่เป็นเพศเมียทำหมันแล้วโดยที่2ตัวนี้อยู่ด้วยกันมา6-7ปี ไม่เคยกัดกันจนเลือดออกแม้แต่ครั้งเดียว อย่างมากมีแค่ขู่กัน โดยบีมักจะขู่ตลอด เอ ก็จะหนีไปไม่ก็ยืนจ้องหย้สกัน แต่ผมก็คอยห้ามตลอดนะครับจนกระทั่งเดือนที่แล้ว เอ มันกัด บี จนเลือดออก แต่ตอนนั้นผมคิดว่าน่าจะเพราะแย่งของกัน เพราะพี่ที่บ้านโยนของมาให้ชิ้นเดียว กันปกติผมจะให้ทั้งคู่เท่าๆกัน หลังจากผมบอกพี่ที่บ้านว่าอย่าให้ของมันอีก ก็ไม่มีเรื่องอะไรอีกเลยครับ หลังจากนั้นพวกมันก็กลับมาดูรักกันนะครับ นอนเบียดกัน เลียหน้าเลียหูผมเลยคิดว่าคงไม่มีอะไรแล้ว จนกระทั่งวันนี้ ผมได้ข่าวว่า บี โดน เอ กัดจนตาย ผมก็ช็อกไปเลย ก็เสียใจและโกรธมากๆ  ผมเสียใจเพราะบีเป็นตัวที่ผมรัก ไม่ใช่ผมไม่รักเอนะครับ แต่เพราะผมรักผมเลยไม่คิดว่ามันจะทำได้ขนาดนี้ ตอนนี้ผมมาเรียนที่ต่างจังหวัดผมกลัวว่าถ้าผมกลับไปบ้านอีกที ผมกลัวตัวเองจะกระทืบ เอ จนตายด้วยตัวผมเอง ในใจตอนนี้ผมรู้สึกเสียอะไรไป อะไรที่สำคัญมากๆ รู้สึกมันว่างไปหมด ผมนั่งนึกในใจว่ารู้ยังงี้น่าจะซื้อที่ครอบปากให้มันตั้งแต่รอบที่แล้ว น่าจะรอบคอบกว่านี้ ผมทำใจยอมรับมันไม่ได้จริงๆ ในใจผมตอนนี้ต่อให้เอตายต่อหน้าผมๆก็คงไม่รู้สึกอะไร แต่ภายหลังน่าจะเสียใจแน่ๆ เพราะทั้งคู่ผมก็รักมันมากๆ ไม่เคยคิดว่ามันจะกัดกันขนาดนี้ ตอนบีก่อนสิ้นใจต้องทรมานและโดดเดี่ยวแค่ไหน ในใจมันคอยรอให้ใครมาช่วยมันอยู่หรือป่าว มันจะคิดถึงผมไหม รอผมอยู่หรือป่าว แล้วเอมันจะรู้ไหมว่าเพื่อนคนเดียวของมันไม่ได้อยู่ด้วยอีกต่อไปแล้ว มันจะรู้ไหมว่ามันทำอะไรลงไป ผมรู้สึกเสียใจมากแทบจะขาดใจ ปกติผมไม่ค่อยร้องไห้เลย แต่น้ำตามันก็ไหลไม่หยุด แต่ที่ผมเสียใจที่สุดคือวันนี้ไม่ได้อยู่ข้างๆบีเลย ไม่ได้แม้แต่จะบอกลา หรือเห็นบี อีกต่อไปแล้ว ผมคงยอมรับและให้อภัยเอไม่ได้จริงๆ ผมกลัวว่าจะฆ่าหมาที่ผมรักและเลี้ยงมากับมือด้วยตัวผมเอง