ปัจจุบันนี้เป็นคนไม่มีบ้านอยู่ คืออาศัยอยู่บ้านครอบครัวแฟนที่เป็นห้องพักสำหรับพนักงานที่ทำงานในบริษัท (พ่อแฟนทำ) ซึ่งทางบ้านแฟนอยู่ที่นี่มาเกิน 30 ปี....
คราวนี้ช่วง 10ปีหลังที่ผ่านมา เหมือนพ่อตากับแม่ยายจะมีปัญหาระหองระแหงกัน เรื่องมือที่3 ของฝ่ายชาย พ่อตาเคยพูดว่าจะกลับไปอยู่บ้านเกิดทางภาคเหนือ ให้แม่ยายเกษียณแล้วกลับไปอยู่บ้านที่ต่างอำเภอได้แล้ว
แต่แม่ยายเป็นคนงกมาก ไม่ยอมไป....
คราวนี่ปัญหาเกิดเมื่อพ่อตากลับไปบ้านเกิดตั้งแต่เดือน กรกฏาคม - ถึงตอนนี้ 6 เดือนเข้าไปแล้ว และไม่มีทีท่าว่าจะกลับ ซึ่งทางผม แฟน แม่แฟน และลูกชาย ก็อยู่ในห้องพักของบริษัทนี้แหละ...
ซึ่งผมกับแฟนละอายใจมาก เพราะพ่อตัวเองไม่ได้ทำงานที่นี่ เหมือนครอบครัวเราอยู่ด้วยอภิสิทธ์ ส่วนแม่ยายเห็นเฉยๆ เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร
ทางผมกับแฟนเคยคุยกันมานานแล้วว่าถ้าลูกโตกว่านี้เราต้องมีบ้านนะ เพราะจะให้มาอยู่รวมกัน 4 คนห้องเดียวมันก็ไม่ใช่ วัยรุ่นมันก็ต้องการความเป็นส่วนตัว....
ว่าง่ายๆคือ ยังไงพวกเราก็มีความคิดจะซื้อบ้านอยู่แล้ว
ข้ามเวลามาช่วงโควิด รายได้ผมลดลงจากงานประจำ ทำให้มีสินเชื่อส่วนบุคคลงอกออกมา แต่ส่งมาตลอด พอหลังโควิดราวๆ 3 ปี ผมย้ายงานใหม่ แต่เงินเดือนน้อยกว่าเดิม ทำให้ไอ้หนี้ก้อนนั้นมันเพิ่มขึ้นไปอีก และยอดส่งต่อเดือนแทบจะติดลบ (บางเดือนคือค้างเลย แต่เดือนถัดมาก็เคลียรเป็นปัจจุบัน)
ปัจจุบันผมเปลี่ยนงานอีกครั้ง เป็น บ.ต่างชาติ รายรับ 30k และมีเวลาเหลือค่อนข้างมาก (เข้างาน 8:30 เที่ยงๆ บ่ายๆ ก็เลิกงานถึงห้องแล้ว) แต่รายจ่ายก็ยังสูงอยู่ เพราะอะไรหลายอย่าง ยังไม่เข้าที่เข้าทาง
เลยมีความคิดขึ้นมาว่า.... ถ้าเราจะยื่นกู้พวกบ้านเงินเหลือ (มาใช้อยู่เอง เพราะยังไงก็ใกล้จะไม่มีที่อยู่แล้ว) และนำเงินส่วนต่างที่เหลือ มาปิดหนี้ตัวอื่นให้หมด เพื่อให้เหลือแค่ค่าบ้าน
และหากมีที่ทางในบ้านที่มากขึ้น (กว่าห้องที่อยู่นี้) จะเริ่มรับงานช่างเล็กน้อยๆ งานเขียน งานออกแบบไปด้วย เพื่อหารายได้เสริม ส่วนแฟนอยากจะรับทำอาหาร ทำขนม (แฟนผมทำกับข้าวเก่งมากก ขิงหน่อย ^^) ช่วยกันหาเงินอีกทาง นอกจากงานประจำของเราทั้งคู่
ผมคิดแบบนี้ ผมคิดถูกมั้ยครับ ?
(เห็นหลายคนบอกว่า การซื้อพวกบ้าน , คอนโดเงินเหลือมาปิดหนี้ มักจะพังกว่าเดิม)
สอบถามเรื่องบ้านเงินเหลือครับ...
คราวนี้ช่วง 10ปีหลังที่ผ่านมา เหมือนพ่อตากับแม่ยายจะมีปัญหาระหองระแหงกัน เรื่องมือที่3 ของฝ่ายชาย พ่อตาเคยพูดว่าจะกลับไปอยู่บ้านเกิดทางภาคเหนือ ให้แม่ยายเกษียณแล้วกลับไปอยู่บ้านที่ต่างอำเภอได้แล้ว
แต่แม่ยายเป็นคนงกมาก ไม่ยอมไป....
คราวนี่ปัญหาเกิดเมื่อพ่อตากลับไปบ้านเกิดตั้งแต่เดือน กรกฏาคม - ถึงตอนนี้ 6 เดือนเข้าไปแล้ว และไม่มีทีท่าว่าจะกลับ ซึ่งทางผม แฟน แม่แฟน และลูกชาย ก็อยู่ในห้องพักของบริษัทนี้แหละ...
ซึ่งผมกับแฟนละอายใจมาก เพราะพ่อตัวเองไม่ได้ทำงานที่นี่ เหมือนครอบครัวเราอยู่ด้วยอภิสิทธ์ ส่วนแม่ยายเห็นเฉยๆ เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร
ทางผมกับแฟนเคยคุยกันมานานแล้วว่าถ้าลูกโตกว่านี้เราต้องมีบ้านนะ เพราะจะให้มาอยู่รวมกัน 4 คนห้องเดียวมันก็ไม่ใช่ วัยรุ่นมันก็ต้องการความเป็นส่วนตัว....
ว่าง่ายๆคือ ยังไงพวกเราก็มีความคิดจะซื้อบ้านอยู่แล้ว
ข้ามเวลามาช่วงโควิด รายได้ผมลดลงจากงานประจำ ทำให้มีสินเชื่อส่วนบุคคลงอกออกมา แต่ส่งมาตลอด พอหลังโควิดราวๆ 3 ปี ผมย้ายงานใหม่ แต่เงินเดือนน้อยกว่าเดิม ทำให้ไอ้หนี้ก้อนนั้นมันเพิ่มขึ้นไปอีก และยอดส่งต่อเดือนแทบจะติดลบ (บางเดือนคือค้างเลย แต่เดือนถัดมาก็เคลียรเป็นปัจจุบัน)
ปัจจุบันผมเปลี่ยนงานอีกครั้ง เป็น บ.ต่างชาติ รายรับ 30k และมีเวลาเหลือค่อนข้างมาก (เข้างาน 8:30 เที่ยงๆ บ่ายๆ ก็เลิกงานถึงห้องแล้ว) แต่รายจ่ายก็ยังสูงอยู่ เพราะอะไรหลายอย่าง ยังไม่เข้าที่เข้าทาง
เลยมีความคิดขึ้นมาว่า.... ถ้าเราจะยื่นกู้พวกบ้านเงินเหลือ (มาใช้อยู่เอง เพราะยังไงก็ใกล้จะไม่มีที่อยู่แล้ว) และนำเงินส่วนต่างที่เหลือ มาปิดหนี้ตัวอื่นให้หมด เพื่อให้เหลือแค่ค่าบ้าน
และหากมีที่ทางในบ้านที่มากขึ้น (กว่าห้องที่อยู่นี้) จะเริ่มรับงานช่างเล็กน้อยๆ งานเขียน งานออกแบบไปด้วย เพื่อหารายได้เสริม ส่วนแฟนอยากจะรับทำอาหาร ทำขนม (แฟนผมทำกับข้าวเก่งมากก ขิงหน่อย ^^) ช่วยกันหาเงินอีกทาง นอกจากงานประจำของเราทั้งคู่
ผมคิดแบบนี้ ผมคิดถูกมั้ยครับ ?
(เห็นหลายคนบอกว่า การซื้อพวกบ้าน , คอนโดเงินเหลือมาปิดหนี้ มักจะพังกว่าเดิม)