สงสัยครับ
อย่างในภาษาอังกฤษ เรียกชาวสก็อตว่า Scottish เรียกทั้งประเทศเป็น Scotland
แต่กลับกันในภาษาไทยดันเรียกชื่อคนเป็นชื่อทั้งประเทศ เช่น ชาวสก็อตแลนด์ ชาวอินเดีย ชาวโปแลนด์ ชาวออสเตรเลีย ชาวสเปน ประมาณนี้ครับ
แล้วทำไมไม่เรียกแยกไปเลยว่า ชาวอินเดียน (Indian) ชาวโปลิช (Polish) ชาวออสซี่ (Aussie) ชาวสแปนิช (Spanish)
ยกตัวอย่าง สังเกตุได้ในพากหัวข่าว "ชายชาวโปแลนด์" แทนที่จะเป็น "ชายชาวโปลิช"
บางคำที่เป็น nese เช่น
Japanese แต่ดันเรียกว่า ชาวญี่ปุ่น ไม่เรียก ชาวเจแปนนิส
Taiwanese ดันเรียก ชาวไต้หวัน ไม่เรียก ชาวไต้หวันนิส
Chinese ดันเรียก ชาวจีน ไม่เรียก ชาวไชนีส
คำที่ลงท้ายด้วย i เช่น
Pakistani ดันเรียก ชาวปาสีถาน ไม่เรียก ชาวปากีสถานิ
Arzerbijani ดันเรียก ชาวอาร์เซอร์ไบจาน ไม่เรียก ชาวอาร์เซอร์ไบจานิ
คำที่ลงท้ายด้วย ish เช่น
Finnish ดันเรียก ชาวฟินแลนด์ ไมเรียก ชาวฟินนิช
Spanish ดันเรียก ชาวสเปน ไม่เรียก ชาวสแปนิช
คำที่เติมตัว n ต่อท้าย เช่น
Cambodian ดันเรียก ชาวกัมพูชา ไม่เรียก ชาวแคมโบเดียน
Russian ดันเรียก ชาวรัสเซีย ไม่เรียก ชาวรัสเซียน
Indian ดันเรียก ชาวอินเดีย ไม่เรียก ชาวอินเดียน
คำที่เปลี่ยนรูปเช่น
French ดันเรียก ชาวฝรั่งเศส ไม่เรียก ชาวเฟรนช์
*แถม*
(มีดินแดนโพ้นทะเลตั้งอยู่ที่แปซิกฟิก ในภาษาไทยเรียกว่า "เฟรนช์โปลีนีเซีย" แต่รอบนี้ดันไม่เรียกว่า "ฝรั่งเศสโปลีนีเซีย" อ้าว! รอบนี้ภาษาไทยเขียนตามทัพศัพท์เฉยเลย ทำไมมม.. ไม่เข้าใจ!? T^T)
ภาษไทยมันดูไม่ Make sense เลยครับว่ามั้ย
พอๆกับคำว่า ซีอิ้วขาว ทั้งๆมันเป็น สีดำ นั่นแหละ ถถถ+
เพราะอะไรทำไมถึงเป็นแบบนี้ครับ? หรือ คนไทยเป็นคนง่ายๆ ไม่มีการเรียกแยกต่างหากให้มันจำยาก
ผมไม่ได้ต้องการเรียกร้องให้เปลี่ยนแปลงนะครับ พอดีผมสงสัยจริงๆ
ทำไมในภาษาไทยเวลาเรียกคนจะเรียกเป็นชื่อประเทศมากกว่า?
อย่างในภาษาอังกฤษ เรียกชาวสก็อตว่า Scottish เรียกทั้งประเทศเป็น Scotland
แต่กลับกันในภาษาไทยดันเรียกชื่อคนเป็นชื่อทั้งประเทศ เช่น ชาวสก็อตแลนด์ ชาวอินเดีย ชาวโปแลนด์ ชาวออสเตรเลีย ชาวสเปน ประมาณนี้ครับ
แล้วทำไมไม่เรียกแยกไปเลยว่า ชาวอินเดียน (Indian) ชาวโปลิช (Polish) ชาวออสซี่ (Aussie) ชาวสแปนิช (Spanish)
ยกตัวอย่าง สังเกตุได้ในพากหัวข่าว "ชายชาวโปแลนด์" แทนที่จะเป็น "ชายชาวโปลิช"
บางคำที่เป็น nese เช่น
Japanese แต่ดันเรียกว่า ชาวญี่ปุ่น ไม่เรียก ชาวเจแปนนิส
Taiwanese ดันเรียก ชาวไต้หวัน ไม่เรียก ชาวไต้หวันนิส
Chinese ดันเรียก ชาวจีน ไม่เรียก ชาวไชนีส
คำที่ลงท้ายด้วย i เช่น
Pakistani ดันเรียก ชาวปาสีถาน ไม่เรียก ชาวปากีสถานิ
Arzerbijani ดันเรียก ชาวอาร์เซอร์ไบจาน ไม่เรียก ชาวอาร์เซอร์ไบจานิ
คำที่ลงท้ายด้วย ish เช่น
Finnish ดันเรียก ชาวฟินแลนด์ ไมเรียก ชาวฟินนิช
Spanish ดันเรียก ชาวสเปน ไม่เรียก ชาวสแปนิช
คำที่เติมตัว n ต่อท้าย เช่น
Cambodian ดันเรียก ชาวกัมพูชา ไม่เรียก ชาวแคมโบเดียน
Russian ดันเรียก ชาวรัสเซีย ไม่เรียก ชาวรัสเซียน
Indian ดันเรียก ชาวอินเดีย ไม่เรียก ชาวอินเดียน
คำที่เปลี่ยนรูปเช่น
French ดันเรียก ชาวฝรั่งเศส ไม่เรียก ชาวเฟรนช์
*แถม*
(มีดินแดนโพ้นทะเลตั้งอยู่ที่แปซิกฟิก ในภาษาไทยเรียกว่า "เฟรนช์โปลีนีเซีย" แต่รอบนี้ดันไม่เรียกว่า "ฝรั่งเศสโปลีนีเซีย" อ้าว! รอบนี้ภาษาไทยเขียนตามทัพศัพท์เฉยเลย ทำไมมม.. ไม่เข้าใจ!? T^T)
ภาษไทยมันดูไม่ Make sense เลยครับว่ามั้ย
พอๆกับคำว่า ซีอิ้วขาว ทั้งๆมันเป็น สีดำ นั่นแหละ ถถถ+
เพราะอะไรทำไมถึงเป็นแบบนี้ครับ? หรือ คนไทยเป็นคนง่ายๆ ไม่มีการเรียกแยกต่างหากให้มันจำยาก
ผมไม่ได้ต้องการเรียกร้องให้เปลี่ยนแปลงนะครับ พอดีผมสงสัยจริงๆ