ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อเยอรมนียึดครองฝรั่งเศสและประเทศอื่น ๆ ในยุโรป กองทัพของฝ่ายสัมพันธมิตรตะวันตกได้จัดตั้ง หน่วยปฏิบัติการพิเศษ (SOE - Special Operations Executive) ของอังกฤษ และ OSS ของสหรัฐฯ ขึ้นมาเพื่อสนับสนุนกลุ่มต่อต้านในพื้นที่ยึดครอง
.
1. ปัญหา: อาวุธสำหรับพลเรือน
กลุ่มต่อต้านในฝรั่งเศสและประเทศอื่น ๆ ต้องการอาวุธจำนวนมากเพื่อต่อสู้กับนาซี แต่การขนส่งอาวุธขนาดใหญ่ (เช่น ปืนไรเฟิลหรือปืนกลมือ) เป็นเรื่องยากและเสี่ยงต่อการตรวจพบ
สหรัฐฯ จึงได้คิดค้นอาวุธที่สามารถผลิตได้จำนวนมากอย่างรวดเร็ว ราคาถูก และง่ายต่อการขนส่งในปริมาณมาก
.
2. ปืนพก FP-45 "Liberator"
อาวุธนี้เป็นปืนพกกระบอกเดียว (Single-shot) ที่รู้จักกันในชื่อ FP-45 Liberator (หมายถึงปืนพกสำหรับ "ผู้ปลดปล่อย")
ปืนนี้ถูกออกแบบให้เรียบง่ายอย่างยิ่ง ส่วนประกอบส่วนใหญ่ทำจาก แผ่นโลหะปั๊ม ที่ราคาถูก และไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องจักรที่มีความแม่นยำสูง
มันสามารถผลิตได้ในราคาเพียง $2.10 เหรียญสหรัฐฯ ต่อกระบอก และสามารถผลิตได้ถึง ล้านกระบอก ภายในเวลาเพียง 11 สัปดาห์
เป็นปืนยิงได้เพียงนัดเดียว และต้องโหลดกระสุนใหม่ด้วยมือทุกครั้งหลังยิง
จุดประสงค์ของมันไม่ได้เพื่อให้พลเรือนใช้สู้รบในระยะยาว แต่ใช้เพื่อการโจมตีอย่างฉับพลัน
.
3. กลยุทธ์ "โจมตีและขโมย"
ปืน Liberator ไม่ได้มีไว้เพื่อเอาชนะทหารเยอรมัน แต่มีไว้เพื่อ สังหารทหารเยอรมันหนึ่งนาย ในระยะประชิดอย่างลับ ๆ
เมื่อพลเรือนในกลุ่มต่อต้านได้ยิงทหารเยอรมันตายด้วยปืน Liberator พวกเขาจะสามารถขโมยปืนไรเฟิลและกระสุนของทหารเยอรมันเพื่อนำมาเป็นอาวุธที่ใช้งานได้จริงในระยะยาวต่อไป
ปืน Liberator ถูกบรรจุมาในกล่องพร้อมกระสุน 10 นัด และ แผ่นพับภาพประกอบการใช้งาน (เนื่องจากผู้ใช้ส่วนใหญ่อาจไม่เคยจับปืนมาก่อน) และถูกทิ้งร่มลงสู่พื้นที่ปฏิบัติการของกลุ่มต่อต้านในยุโรปเป็นจำนวนมาก
.
แม้ว่าปืน Liberator จะถูกผลิตออกมาเกือบ 1 ล้านกระบอก แต่เชื่อกันว่ามีเพียงไม่กี่แสนกระบอกเท่านั้นที่ถูกนำไปใช้งานจริง และความเสียหายที่มันสร้างขึ้นนั้นไม่มากนักเมื่อเทียบกับอาวุธอื่น ๆ แต่ในเชิงจิตวิทยาแล้ว มันเป็นสัญลักษณ์ของความหวังและการต่อต้าน ที่ฝ่ายสัมพันธมิตรส่งมอบให้แก่พลเรือนที่ถูกยึดครอง
ขอขอบคุณเพจตู้หนังสือเก่าเล่าเรื่องจากเฟซบุ๊คที่อนุญาตให้เผยแพร่ข้อมูลนะครับ
ตู้หนังสือเก่าเล่าเรื่อง
🔫 ปืนพกที่น่าผิดหวังของสัมพันธมิตร: ปืนลิเบอเรเตอร์ (The Liberator Pistol)
.
1. ปัญหา: อาวุธสำหรับพลเรือน
กลุ่มต่อต้านในฝรั่งเศสและประเทศอื่น ๆ ต้องการอาวุธจำนวนมากเพื่อต่อสู้กับนาซี แต่การขนส่งอาวุธขนาดใหญ่ (เช่น ปืนไรเฟิลหรือปืนกลมือ) เป็นเรื่องยากและเสี่ยงต่อการตรวจพบ
สหรัฐฯ จึงได้คิดค้นอาวุธที่สามารถผลิตได้จำนวนมากอย่างรวดเร็ว ราคาถูก และง่ายต่อการขนส่งในปริมาณมาก
.
2. ปืนพก FP-45 "Liberator"
อาวุธนี้เป็นปืนพกกระบอกเดียว (Single-shot) ที่รู้จักกันในชื่อ FP-45 Liberator (หมายถึงปืนพกสำหรับ "ผู้ปลดปล่อย")
ปืนนี้ถูกออกแบบให้เรียบง่ายอย่างยิ่ง ส่วนประกอบส่วนใหญ่ทำจาก แผ่นโลหะปั๊ม ที่ราคาถูก และไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องจักรที่มีความแม่นยำสูง
มันสามารถผลิตได้ในราคาเพียง $2.10 เหรียญสหรัฐฯ ต่อกระบอก และสามารถผลิตได้ถึง ล้านกระบอก ภายในเวลาเพียง 11 สัปดาห์
เป็นปืนยิงได้เพียงนัดเดียว และต้องโหลดกระสุนใหม่ด้วยมือทุกครั้งหลังยิง
จุดประสงค์ของมันไม่ได้เพื่อให้พลเรือนใช้สู้รบในระยะยาว แต่ใช้เพื่อการโจมตีอย่างฉับพลัน
.
3. กลยุทธ์ "โจมตีและขโมย"
ปืน Liberator ไม่ได้มีไว้เพื่อเอาชนะทหารเยอรมัน แต่มีไว้เพื่อ สังหารทหารเยอรมันหนึ่งนาย ในระยะประชิดอย่างลับ ๆ
เมื่อพลเรือนในกลุ่มต่อต้านได้ยิงทหารเยอรมันตายด้วยปืน Liberator พวกเขาจะสามารถขโมยปืนไรเฟิลและกระสุนของทหารเยอรมันเพื่อนำมาเป็นอาวุธที่ใช้งานได้จริงในระยะยาวต่อไป
ปืน Liberator ถูกบรรจุมาในกล่องพร้อมกระสุน 10 นัด และ แผ่นพับภาพประกอบการใช้งาน (เนื่องจากผู้ใช้ส่วนใหญ่อาจไม่เคยจับปืนมาก่อน) และถูกทิ้งร่มลงสู่พื้นที่ปฏิบัติการของกลุ่มต่อต้านในยุโรปเป็นจำนวนมาก
.
แม้ว่าปืน Liberator จะถูกผลิตออกมาเกือบ 1 ล้านกระบอก แต่เชื่อกันว่ามีเพียงไม่กี่แสนกระบอกเท่านั้นที่ถูกนำไปใช้งานจริง และความเสียหายที่มันสร้างขึ้นนั้นไม่มากนักเมื่อเทียบกับอาวุธอื่น ๆ แต่ในเชิงจิตวิทยาแล้ว มันเป็นสัญลักษณ์ของความหวังและการต่อต้าน ที่ฝ่ายสัมพันธมิตรส่งมอบให้แก่พลเรือนที่ถูกยึดครอง
ขอขอบคุณเพจตู้หนังสือเก่าเล่าเรื่องจากเฟซบุ๊คที่อนุญาตให้เผยแพร่ข้อมูลนะครับ
ตู้หนังสือเก่าเล่าเรื่อง