Hiv มันกลัวคนเข้มแข็ง

🌈 เรื่องราวของผม… จากวันที่กลัวที่สุด สู่วันที่หัวใจเลือกความสุข
โดย บ่าวภูไท
เมื่อ 23 ปีก่อน ชีวิตของผมเปลี่ยนไปอย่างไม่อาจย้อนกลับ
วันที่รู้ผลตรวจครั้งแรก…
หัวใจเหมือนหยุดเต้นทันที
ผม “กลัว” มาก
กลัวตาย
กังวลอนาคต
ร้องไห้จนไม่รู้จะทำยังไงต่อ
ในหัวมีแต่คำถามว่า
“ถ้าวันหนึ่งเราไม่อยู่…ครอบครัวจะเป็นยังไง?”
ตอนนั้นผมอยากบอกแม่เหลือเกิน
แต่บอกไม่ได้
เพราะแม่ต้องดูแลพ่อที่ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย
ผมไม่อยากให้แม่ต้องเจ็บหนักกว่าเดิม
เลยเก็บทุกอย่างไว้ในใจ อยู่กับความกลัวแบบลำพัง
หลังผ่านช่วงเวลานั้นไป ผมบอกตัวเองว่า
ถ้าต้องอยู่กับมัน ก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ให้เป็น
ในยุคนั้น ยายังเป็น “รุ่นแรก ๆ”
ผลข้างเคียงหนัก
ผมเจอภาวะไขมันย้ายที่ ใบหน้าและรูปร่างเปลี่ยนไป
ความมั่นใจหายหมด
แต่ผมยังล้มไม่ได้
เพราะผมยังมีพ่อที่ป่วย
แม่ที่ไม่มีงานทำ
และน้องที่ยังเรียนอยู่
ทั้งหมดนี้ทำให้ผมรู้ว่า
ชีวิตต้องเดินต่อ…เพราะยังมีคนที่เรารักรออยู่
เวลาผ่านไป
ยารุ่นใหม่เข้ามา
อาการดีขึ้นเรื่อย ๆ
จนวันนี้สุขภาพกลับมาแข็งแรงดังเดิม
และชีวิตก็เข้าที่เข้าทางมากขึ้น
ผมเริ่มเป็น “จิตอาสา”
ช่วยปลอบ ช่วยฟัง ช่วยฮิวใจ
ให้คำปรึกษาผ่านคอลเซ็นเตอร์
รวมถึงทำกลุ่มไลน์ให้เพื่อนๆ ได้คุยกัน
เพื่อไม่ให้คนที่เพิ่งเจอผล ต้องเดินคนเดียวเหมือนครั้งที่ผมเคยเจอ
กลุ่มไลน์ของเรา
กลายเป็นเหมือนบ้านหลังหนึ่ง
ที่ทุกคนเข้ามาเติมพลังบวก
เข้ามายิ้ม
เข้ามาร้องไห้
แล้วก็เข้ามาโอบกอดกันด้วยกำลังใจจริง ๆ
ผมอยากขอบคุณการแพทย์ยุคใหม่
จากวันที่ CD4 ผมเหลือแค่ 3
จนวันนี้มันขึ้นเป็น 1,195 และ VL = 0
นี่คือคำว่า “ปาฏิหาริย์จากความก้าวหน้าของโลกนี้” อย่างแท้จริง
วันนี้ผมทำงานได้
ใช้ชีวิตได้
หัวเราะได้
และรักตัวเองมากกว่าเดิมหลายเท่า
และผมอยากฝากถึงคนที่เพิ่งรู้ผลวันนี้ว่า…
มาเป็นเพื่อนกันนะ มาอยู่ข้างกัน ฮิวใจกัน เป็นครอบครัวเดียวกัน
เราจะไม่ปล่อยให้ใครเดินลำพัง
เราจะเป็นพลังบวกให้กัน
และเดินไปด้วยกันอย่างเข้มแข็ง
เราอาจเปลี่ยนผลเลือดไม่ได้
แต่เราเปลี่ยน “มุมมองชีวิต” ได้เสมอ
เลือดอาจบวก…
แต่หัวใจของเรา
ยังเลือกที่จะมีความสุขได้ทุกวัน 💖✨