หนังเล่าเรื่องราวของ Jung Young Hee เด็กสาวที่มาจากบ้านที่มีฐานะในระดับหนึ่ง แต่กลับกันเธอมีหน้าตาที่พวกญาติพี่น้องบอกว่า
"น่าเกลียด" จึงทำให้เธอถูกชิงชังจากคนในบ้าน จนวันนึงเธอไปเห็นสิ่งที่ไม่ดีที่พ่อของเธอทำ เมื่อเธอไปบอกแม่ เธอกลับถูกตีอย่างหนัก และนั่นคือฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้เธอหนีออกจากบ้านมาผจญโลกกว้าง
เธอเข้ามาทำงานเป็นลูกจ้างในโรงงานผ้า และด้วยหน้าตาที่
"น่าเกลียด" ของเธอ แม้เธอจะขยันทำงานเพียงใด ทุกคนก็พร้อมใจกันล้อเลียนและดูถูกเธอ เรียกเธอว่าเป็น
"ยัยผ้าเช็ดขี้" หากแต่ในเวลาต่อมา เธอได้พบกับ Im Yeong Gyu หนุ่มตาบอด ที่เปิดร้านแกะสลักตาประทับอยู่ตรงข้ามกับโรงงานที่เธอทำงานอยู่ ความรักของทั้งคู่เริ่มเบ่งบาน ความรักระหว่างหญิงสาวที่มีหน้าตา
"น่าเกลียด" กับชายหนุ่มที่ตาบอด มองไม่เห็นใบหน้าของเธอ ทั้งคู่ตกร่องปล่องชิ้นด้วยการแต่งงานกัน และให้กำเนิดทายาทตัวน้อยอย่าง Im Dong Whan และในวันหนึ่งเมื่อเธอเกิดมีเรื่องทะเลาะกับเสี่ยเจ้าของโรงงาน เธอก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทิ้งให้ 2 พ่อลูกต้องสู้ชีวิตกันตามลำพัง
40 ปีต่อมา พ่อลูก Im Yeong Gyu และ Im Dong Whan ได้กลายมาเป็นคนที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ โดย Im Yeong Gyu นั้น ได้รับการยกย่องว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของเกาหลีใต้ ด้วยฝีมือการแกะสลักตาประทับที่สวยงามแม้ตาจะมองไม่เห็น ส่วนตัวลูกชายอย่าง Im Dong Hwan ก็เป็นนักธุรกิจไฟแรงที่กำลังประสบความสำเร็จในชีวิต
วันหนึ่ง Kim Su Jin นักข่าวสาวเกิดสนใจในเรื่องราวของทั้ง 2 พ่อลูก จึงนัดสัมภาษณ์ทำสารคดีข่าว หากแต่เรื่องราวที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อ Im Dong Hwan ได้รับโทรศัพท์จากตำรวจว่าได้พบศพแม่ของเขาที่หายตัวไปกว่า 40 ปี และสาเหตุการตายอาจเกิดจากถูกฆาตกรรม สิ่งนี้ทำให้นักข่าวสาวเกิดความสนใจในเรื่องนี้ เธอต้องการเรตติ้งให้รายการของเธอ เธอจึงร่วมมือกับ Im Dong Hwan ค้นหาสาเหตุการตาย และค้นหาคนที่ฆ่า Jung Young Hee แต่เมื่อค้นหาลึกลงไป Im Dong Hwan กลับพบแต่เรื่องราวที่น่าหดหู่ของแม่ของเขา และคำที่พูดถึงหน้าตาแม่ของเขาว่า
"น่าเกลียด" ทำให้เขาที่ไม่เคยเห็นหน้าแม่แท้ ๆ ของตัวเอง อยากเห็นหน้าที่แท้จริงของแม่ ที่แม้แต่รูปภาพสักใบยังไม่มีเลย รวมถึงสาเหตุที่ทำให้แม่ต้องตาย และใครเป็นคนที่ฆ่าแม่ของเขา..
ต้องบอกว่าเรื่องราวลักษณะแบบนี้ ปมของเรื่องแบบนี้ การหาฆาตกร ใครเป็นคนฆ่า มันไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไรอีกแล้วครับ แต่หนังเรื่องนี้ใส่ความแปลกลงไป คือ การกำหนดให้ตัวของแม่พระเอกนั้น มีลักษณะของหน้าตาที่
"น่าเกลียด" หนังจะเน้นในส่วนตรงนี้มาก ใคร ๆ ก็จะพูดเหมือนกันว่าเธอ
"น่าเกลียด" แต่ในหนังไม่เปิดเผยใบหน้าของเธอให้เห็นเลย มีเพียงคำพูดของคนที่เคยเจอ เคยร่วมงาน หรือญาติพี่น้องของแม่ ที่จะพูดตลอดว่าเธอ
"น่าเกลียด" แน่นอนว่าสามีเธอที่ตาบอดย่อมไม่เคยเห็นหน้าของเธอเป็นแน่ การปกปิดใบหน้าที่แท้จริงของแม่ของพระเอกนั้น ทำให้คนดูยังรู้สึกว่าได้มีอะไรให้ลุ้น ให้ได้อยากเห็นอยู่บ้าง ว่าจะพระเอกและเราคนดูจะได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอหรือไม่
ในส่วนการหาคนฆ่า Jung Young Hee นั้น อันนี้ส่วนตัวรู้สึกไม่ว้าวเท่าไหร่ หนังใช้วิธีให้นักข่าวสาว ร่วมมือกับพระเอกสืบหาคนที่เคยร่วมงานในโรงงานเดียวกันกับที่แม่เขาเคยทำงาน แล้วนัดเข้าไปสัมภาษณ์หาความจริง แต่ทุกอย่างที่ปรากฎในหนังมันดูง่ายไปหมด ทุกอย่างดูราบรื่น แม้แต่บทสรุปของเรื่องก็เหมือนกับจะถูกสปอยออกมาตามทางเรื่อย ๆ จนคนดูอย่างเราน่าจะจับทางได้ไม่ยาก และพอทุกอย่างถูกเฉลยมันก็เลยไม่ว้าวเท่าไหร่ หรืออีกที ผกก. จะต้องการให้เป็นแบบนั้นหรือไม่..
เพราะบทสรุปส่งท้ายของเรื่องที่น่าสนใจ มันกลับเป็นเรื่องของสารที่หนังต้องการนำเสนอ ที่ว่าด้วยเรื่องของคนที่มีปมด้อย คนที่ไม่เหมือนคนอื่น คนที่ผิดแผกไปจากมาตรฐานของสังคม คนที่ถูกตราหน้าว่าเป็นส่วนเกินของสังคม แม้จะตายไปกว่า 40 ปี แต่ตลอดเวลากลับไม่มีใครพยายามหาความจริงในการหายตัวไปของเธอเลย แม้ตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่ ใคร ๆ ก็ยอมรับว่าเธอเป็นคนดี เธอช่วยเหลือคนอื่น แต่เพราะเธอมีหน้าตาที่
"น่าเกลียด" เธอจึงเป็นที่รังเกียจของทุกคน แม้แต่.. ของเธอ
หนังนำเสนอให้เห็นภาพของ The rich's advantage ที่คนรวยมักจะได้รับสิทธิพิเศษที่ไม่ใช่เพียงการใช้ชีวิต แต่รวมไปถึงมุมมองของคนทั่ว ๆ ไปอีกด้วย ที่แม้คนรวยจะทำเลวร้ายเพียงใด แต่ก็ยังมีคนเข้าข้าง หรือมองข้ามความผิด เพียงเพื่อที่จะยังได้รับผลประโยชน์จากพวกเขา แม้แต่คนที่ได้รับผลกระทบจากคนรวย ยังไม่กล้าเอาผิดกับคนรวยเลย ตรงกันข้ามกับคนที่แตกต่างจากคนอื่นในสังคม เช่น คนขี้เหล่ คนพิการ คนที่มีความผิดแผกไปจากมาตรฐานของสังคม เสียงของพวกเขาช่างแผ่วเบา โดนกดขี่ข่มเหง ไร้ที่ยืนทางสังคม ซึ่งไม่ว่ายุคไหนก็ยังคงมีเรื่องราวแบบนี้อยู่ แล้วแบบนี้ใครที่น่ารังเกียจกว่ากันระหว่างคนที่หน้าตาน่าเกลียดกับคนที่มีใจน่าเกลียด ที่ชอบดูถูกเหยียดหยามคนที่ด้อยกว่า
สิ่งที่น่าชื่นชมอีกอย่างของหนังเรื่องนี้ คือ นักแสดงนำอย่าง Kwon Hae Hyo ที่แสดงเป็นพ่อที่ตาบอด กับหนุ่ม Park Jeong Min ที่แสดงเป็นตัวลูก แสดงดีมากครับ และอีกอย่าง หนังที่กำกับโดย Yeong Sang Ho เรื่องนี้ประสบความสำเร็จในประเทศเกาหลีใต้อย่างมาก ขึ้นอันดับ 1 Box Office ด้วยทุนสร้างเพียง 143,600 USD. แต่ทำเงินทั่วโลกไปแล้วกว่า 7.7 ล้าน USD. ส่วนใครที่ไปดูมาแล้วบ้าง มาแชร์ความคิดเห็นกันได้ครับ
The Ugly หน้าเกลียด.. คนหน้า (น่า) เกลียด X คนใจ (น่า) เกลียด
หนังเล่าเรื่องราวของ Jung Young Hee เด็กสาวที่มาจากบ้านที่มีฐานะในระดับหนึ่ง แต่กลับกันเธอมีหน้าตาที่พวกญาติพี่น้องบอกว่า "น่าเกลียด" จึงทำให้เธอถูกชิงชังจากคนในบ้าน จนวันนึงเธอไปเห็นสิ่งที่ไม่ดีที่พ่อของเธอทำ เมื่อเธอไปบอกแม่ เธอกลับถูกตีอย่างหนัก และนั่นคือฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้เธอหนีออกจากบ้านมาผจญโลกกว้าง
เธอเข้ามาทำงานเป็นลูกจ้างในโรงงานผ้า และด้วยหน้าตาที่ "น่าเกลียด" ของเธอ แม้เธอจะขยันทำงานเพียงใด ทุกคนก็พร้อมใจกันล้อเลียนและดูถูกเธอ เรียกเธอว่าเป็น "ยัยผ้าเช็ดขี้" หากแต่ในเวลาต่อมา เธอได้พบกับ Im Yeong Gyu หนุ่มตาบอด ที่เปิดร้านแกะสลักตาประทับอยู่ตรงข้ามกับโรงงานที่เธอทำงานอยู่ ความรักของทั้งคู่เริ่มเบ่งบาน ความรักระหว่างหญิงสาวที่มีหน้าตา "น่าเกลียด" กับชายหนุ่มที่ตาบอด มองไม่เห็นใบหน้าของเธอ ทั้งคู่ตกร่องปล่องชิ้นด้วยการแต่งงานกัน และให้กำเนิดทายาทตัวน้อยอย่าง Im Dong Whan และในวันหนึ่งเมื่อเธอเกิดมีเรื่องทะเลาะกับเสี่ยเจ้าของโรงงาน เธอก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทิ้งให้ 2 พ่อลูกต้องสู้ชีวิตกันตามลำพัง
40 ปีต่อมา พ่อลูก Im Yeong Gyu และ Im Dong Whan ได้กลายมาเป็นคนที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ โดย Im Yeong Gyu นั้น ได้รับการยกย่องว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของเกาหลีใต้ ด้วยฝีมือการแกะสลักตาประทับที่สวยงามแม้ตาจะมองไม่เห็น ส่วนตัวลูกชายอย่าง Im Dong Hwan ก็เป็นนักธุรกิจไฟแรงที่กำลังประสบความสำเร็จในชีวิต
วันหนึ่ง Kim Su Jin นักข่าวสาวเกิดสนใจในเรื่องราวของทั้ง 2 พ่อลูก จึงนัดสัมภาษณ์ทำสารคดีข่าว หากแต่เรื่องราวที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อ Im Dong Hwan ได้รับโทรศัพท์จากตำรวจว่าได้พบศพแม่ของเขาที่หายตัวไปกว่า 40 ปี และสาเหตุการตายอาจเกิดจากถูกฆาตกรรม สิ่งนี้ทำให้นักข่าวสาวเกิดความสนใจในเรื่องนี้ เธอต้องการเรตติ้งให้รายการของเธอ เธอจึงร่วมมือกับ Im Dong Hwan ค้นหาสาเหตุการตาย และค้นหาคนที่ฆ่า Jung Young Hee แต่เมื่อค้นหาลึกลงไป Im Dong Hwan กลับพบแต่เรื่องราวที่น่าหดหู่ของแม่ของเขา และคำที่พูดถึงหน้าตาแม่ของเขาว่า "น่าเกลียด" ทำให้เขาที่ไม่เคยเห็นหน้าแม่แท้ ๆ ของตัวเอง อยากเห็นหน้าที่แท้จริงของแม่ ที่แม้แต่รูปภาพสักใบยังไม่มีเลย รวมถึงสาเหตุที่ทำให้แม่ต้องตาย และใครเป็นคนที่ฆ่าแม่ของเขา..
ต้องบอกว่าเรื่องราวลักษณะแบบนี้ ปมของเรื่องแบบนี้ การหาฆาตกร ใครเป็นคนฆ่า มันไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไรอีกแล้วครับ แต่หนังเรื่องนี้ใส่ความแปลกลงไป คือ การกำหนดให้ตัวของแม่พระเอกนั้น มีลักษณะของหน้าตาที่ "น่าเกลียด" หนังจะเน้นในส่วนตรงนี้มาก ใคร ๆ ก็จะพูดเหมือนกันว่าเธอ "น่าเกลียด" แต่ในหนังไม่เปิดเผยใบหน้าของเธอให้เห็นเลย มีเพียงคำพูดของคนที่เคยเจอ เคยร่วมงาน หรือญาติพี่น้องของแม่ ที่จะพูดตลอดว่าเธอ "น่าเกลียด" แน่นอนว่าสามีเธอที่ตาบอดย่อมไม่เคยเห็นหน้าของเธอเป็นแน่ การปกปิดใบหน้าที่แท้จริงของแม่ของพระเอกนั้น ทำให้คนดูยังรู้สึกว่าได้มีอะไรให้ลุ้น ให้ได้อยากเห็นอยู่บ้าง ว่าจะพระเอกและเราคนดูจะได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอหรือไม่
ในส่วนการหาคนฆ่า Jung Young Hee นั้น อันนี้ส่วนตัวรู้สึกไม่ว้าวเท่าไหร่ หนังใช้วิธีให้นักข่าวสาว ร่วมมือกับพระเอกสืบหาคนที่เคยร่วมงานในโรงงานเดียวกันกับที่แม่เขาเคยทำงาน แล้วนัดเข้าไปสัมภาษณ์หาความจริง แต่ทุกอย่างที่ปรากฎในหนังมันดูง่ายไปหมด ทุกอย่างดูราบรื่น แม้แต่บทสรุปของเรื่องก็เหมือนกับจะถูกสปอยออกมาตามทางเรื่อย ๆ จนคนดูอย่างเราน่าจะจับทางได้ไม่ยาก และพอทุกอย่างถูกเฉลยมันก็เลยไม่ว้าวเท่าไหร่ หรืออีกที ผกก. จะต้องการให้เป็นแบบนั้นหรือไม่..
เพราะบทสรุปส่งท้ายของเรื่องที่น่าสนใจ มันกลับเป็นเรื่องของสารที่หนังต้องการนำเสนอ ที่ว่าด้วยเรื่องของคนที่มีปมด้อย คนที่ไม่เหมือนคนอื่น คนที่ผิดแผกไปจากมาตรฐานของสังคม คนที่ถูกตราหน้าว่าเป็นส่วนเกินของสังคม แม้จะตายไปกว่า 40 ปี แต่ตลอดเวลากลับไม่มีใครพยายามหาความจริงในการหายตัวไปของเธอเลย แม้ตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่ ใคร ๆ ก็ยอมรับว่าเธอเป็นคนดี เธอช่วยเหลือคนอื่น แต่เพราะเธอมีหน้าตาที่ "น่าเกลียด" เธอจึงเป็นที่รังเกียจของทุกคน แม้แต่.. ของเธอ
หนังนำเสนอให้เห็นภาพของ The rich's advantage ที่คนรวยมักจะได้รับสิทธิพิเศษที่ไม่ใช่เพียงการใช้ชีวิต แต่รวมไปถึงมุมมองของคนทั่ว ๆ ไปอีกด้วย ที่แม้คนรวยจะทำเลวร้ายเพียงใด แต่ก็ยังมีคนเข้าข้าง หรือมองข้ามความผิด เพียงเพื่อที่จะยังได้รับผลประโยชน์จากพวกเขา แม้แต่คนที่ได้รับผลกระทบจากคนรวย ยังไม่กล้าเอาผิดกับคนรวยเลย ตรงกันข้ามกับคนที่แตกต่างจากคนอื่นในสังคม เช่น คนขี้เหล่ คนพิการ คนที่มีความผิดแผกไปจากมาตรฐานของสังคม เสียงของพวกเขาช่างแผ่วเบา โดนกดขี่ข่มเหง ไร้ที่ยืนทางสังคม ซึ่งไม่ว่ายุคไหนก็ยังคงมีเรื่องราวแบบนี้อยู่ แล้วแบบนี้ใครที่น่ารังเกียจกว่ากันระหว่างคนที่หน้าตาน่าเกลียดกับคนที่มีใจน่าเกลียด ที่ชอบดูถูกเหยียดหยามคนที่ด้อยกว่า
สิ่งที่น่าชื่นชมอีกอย่างของหนังเรื่องนี้ คือ นักแสดงนำอย่าง Kwon Hae Hyo ที่แสดงเป็นพ่อที่ตาบอด กับหนุ่ม Park Jeong Min ที่แสดงเป็นตัวลูก แสดงดีมากครับ และอีกอย่าง หนังที่กำกับโดย Yeong Sang Ho เรื่องนี้ประสบความสำเร็จในประเทศเกาหลีใต้อย่างมาก ขึ้นอันดับ 1 Box Office ด้วยทุนสร้างเพียง 143,600 USD. แต่ทำเงินทั่วโลกไปแล้วกว่า 7.7 ล้าน USD. ส่วนใครที่ไปดูมาแล้วบ้าง มาแชร์ความคิดเห็นกันได้ครับ