คือว่าเราเคยคบกับรุ่นพี่คนนึงให้นามสมมุติว่าพี่ต่ายแล้วกันคะอยากจะบอกว่าพี่เขาเป็นเลสแล้วเราเป็นไบนะคะ
คือเราเป็นน้องรหัสพี่เขาแล้วมีช่วงหนึ่งเราก็ทักไปคุยกับพี่เขาทุกวันถามนู้นถามนี้จนเราถามทเขาว่าเขามีแฟนรึยังเพราะเรากลัวมีปัญหา
พี่เขาได้บอกว่ามีแล้วเราก็โอเคก็ไม่ค่อยทักหาแล้วแต่เป็นพี่เขาเองที่ทักมาหาเราตั้งแต่เช้าก่อนเราตื่นเลยด้วยซ้ำคุยแบบนั้นมาก็นานคะประมาณสองเดือนได้แล้วเราก็เลยขอจีบเพราะเราก็เริ่มมีใจพี่เขาก็โอเคคะในตอนแรกเราก็ถามแล้วนะคะว่าพี่มีแฟนแล้วนิพี่มาคุยกับเราทำไมแต่พี่เขาบอกว่าอันนั้นเป็นแค่พี่เพราะพ่อแม่ห่วงมากเลยให้ตั้งสถานะไว้ไม่อยากให้มีความรักก่อนวัยอันควรแต่ความจริงพี่เขาก็ม.6แล้วนะคะแต่พ่อแม่ก็ไม่อนากให้มี
กลับไปในตอนที่เราขอพี่เขาจีบนะคะคือเราก็ขอจีบไปแล้วเราก็คุยกันเหมือนคนรักกันเลยคะเราก็รักพี่เขามากเพราะเขาเป็นรักแรกด้วยแล้วพี่เขาจะมีนิสัยอย่างหนึ่งก็คือชอบวิดิโอคอลมาหาไม่ว่าจะเวลาไหนก็ตามคะหลักจากเราคุยกันไปนานไม่นานพ่อเราก็เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตทำให้ตอนนั้นคนที่เราคิดถึงที่ส่าเราต้องบอกนะหรืออยากให้เขาช่วยปลอบกลับเป็นพี่เขาคะพอเรารู้เรื่องไม่นานเราก็โทรหาพี่เขาพอเราไปโรงเรียนเราก็เจอพี่เขาพี่เขาก็ยอมโดดเรียนเพื่อมาอยู่กัยเราเลยคะพอเราดีขึ้นพี่เขาก็กลับไปเรียนแต่พี่เขาก็วิดิโอคอลหาเราด้วยคะ
เอาจริงหลังจากที่เลิกกันเราก็กลับไปคิดว่าเพื่อนเขาก็รู้ว่าเราคุยกับพี่เขาทำไมถึงไม่ห้ามเราว่าพี่เขามีแฟนแล้วหรือพี่เขาไม่ให้บอกก็ไม่รู้เหมือนกันคะ
หลังจากนั้นเราก็ย้ายโรงเรียนแต่ที่พี่เขาทำตลอดคือการวิดิโอคิลมาหาเราตลอดคะ
พอใกล้ช่วงกีฬาสีเราก็เชียร์หลีดเดอร์คะเราเลยไม่มีเวลาพอเราเริ่มห่างบวกกับที่พี่เขาโพสต์วันคบรอบกับแฟนเขาที่เขาบอกว่าเป็นพี่สาวก็เกิดการทะเลาะกันคะเราคิดว่าเขาจะไม่เห็นหัวเราเลยหรอคะไม่แบบบอกเราเลยว่าจะโพสต์นะไม่เคยบอกเลยคะพอวันครบรอบเรากับพี่เขาเราก็โพสต์วันครบรอบไม่ได้ด้วยซ้ำ
หลังจากนั้นผ่านไปไม่นานเราก็เลิกกันคะพอผ่านไปไม่นานพี่เขาขึ้นมหาลัยเขากลับไปโพสต์ครบรอบสองปีกับอีกคนเรารู้สึกว่าเราเป็นตัวสำรองมากคะแต่เป็นเพราะตอนที่พ่อเราเสียเรามีพี่เขาเป็นที่พักพิงเราเลยไม่เคยลืมเขาเลยคะ
ขอบคุณผู้คนที่เขามาอ่านแต่เราต้องจบการเล่าเท่านี้แหละคะถ้าเรามีเวลาจะมาเล่าต่อนะคะ
ในหัวข้อความสัมพันธ์แบบนี้เราควรคิดยังไงดีคะถึงจะผ่านมาแล้วแค่ไม่เคยลืม
คือเราเป็นน้องรหัสพี่เขาแล้วมีช่วงหนึ่งเราก็ทักไปคุยกับพี่เขาทุกวันถามนู้นถามนี้จนเราถามทเขาว่าเขามีแฟนรึยังเพราะเรากลัวมีปัญหา
พี่เขาได้บอกว่ามีแล้วเราก็โอเคก็ไม่ค่อยทักหาแล้วแต่เป็นพี่เขาเองที่ทักมาหาเราตั้งแต่เช้าก่อนเราตื่นเลยด้วยซ้ำคุยแบบนั้นมาก็นานคะประมาณสองเดือนได้แล้วเราก็เลยขอจีบเพราะเราก็เริ่มมีใจพี่เขาก็โอเคคะในตอนแรกเราก็ถามแล้วนะคะว่าพี่มีแฟนแล้วนิพี่มาคุยกับเราทำไมแต่พี่เขาบอกว่าอันนั้นเป็นแค่พี่เพราะพ่อแม่ห่วงมากเลยให้ตั้งสถานะไว้ไม่อยากให้มีความรักก่อนวัยอันควรแต่ความจริงพี่เขาก็ม.6แล้วนะคะแต่พ่อแม่ก็ไม่อนากให้มี
กลับไปในตอนที่เราขอพี่เขาจีบนะคะคือเราก็ขอจีบไปแล้วเราก็คุยกันเหมือนคนรักกันเลยคะเราก็รักพี่เขามากเพราะเขาเป็นรักแรกด้วยแล้วพี่เขาจะมีนิสัยอย่างหนึ่งก็คือชอบวิดิโอคอลมาหาไม่ว่าจะเวลาไหนก็ตามคะหลักจากเราคุยกันไปนานไม่นานพ่อเราก็เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตทำให้ตอนนั้นคนที่เราคิดถึงที่ส่าเราต้องบอกนะหรืออยากให้เขาช่วยปลอบกลับเป็นพี่เขาคะพอเรารู้เรื่องไม่นานเราก็โทรหาพี่เขาพอเราไปโรงเรียนเราก็เจอพี่เขาพี่เขาก็ยอมโดดเรียนเพื่อมาอยู่กัยเราเลยคะพอเราดีขึ้นพี่เขาก็กลับไปเรียนแต่พี่เขาก็วิดิโอคอลหาเราด้วยคะ
เอาจริงหลังจากที่เลิกกันเราก็กลับไปคิดว่าเพื่อนเขาก็รู้ว่าเราคุยกับพี่เขาทำไมถึงไม่ห้ามเราว่าพี่เขามีแฟนแล้วหรือพี่เขาไม่ให้บอกก็ไม่รู้เหมือนกันคะ
หลังจากนั้นเราก็ย้ายโรงเรียนแต่ที่พี่เขาทำตลอดคือการวิดิโอคิลมาหาเราตลอดคะ
พอใกล้ช่วงกีฬาสีเราก็เชียร์หลีดเดอร์คะเราเลยไม่มีเวลาพอเราเริ่มห่างบวกกับที่พี่เขาโพสต์วันคบรอบกับแฟนเขาที่เขาบอกว่าเป็นพี่สาวก็เกิดการทะเลาะกันคะเราคิดว่าเขาจะไม่เห็นหัวเราเลยหรอคะไม่แบบบอกเราเลยว่าจะโพสต์นะไม่เคยบอกเลยคะพอวันครบรอบเรากับพี่เขาเราก็โพสต์วันครบรอบไม่ได้ด้วยซ้ำ
หลังจากนั้นผ่านไปไม่นานเราก็เลิกกันคะพอผ่านไปไม่นานพี่เขาขึ้นมหาลัยเขากลับไปโพสต์ครบรอบสองปีกับอีกคนเรารู้สึกว่าเราเป็นตัวสำรองมากคะแต่เป็นเพราะตอนที่พ่อเราเสียเรามีพี่เขาเป็นที่พักพิงเราเลยไม่เคยลืมเขาเลยคะ
ขอบคุณผู้คนที่เขามาอ่านแต่เราต้องจบการเล่าเท่านี้แหละคะถ้าเรามีเวลาจะมาเล่าต่อนะคะ