สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ความเห็นส่วนตัวนะคะ
คล้ายเราสมัยก่อน เราเลี้ยงลูก 2 คน โดยไม่มีคนช่วย สามีทำงานส่งเงินให้ ไม่ค่อยกลับบ้านเพราะเขาเดินทางตลอด
แต่เราอาจไม่เหมือนคุณตรงที่ว่าเราสองคนตกลงกันตั้งแต่ก่อนมีลูกว่า สามีดูแลเรื่องนอกบ้าน 100 % ส่วนเราดูแลเรื่องในบ้าน 100 % เช่นกัน
ข้อดีคือ ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ต่างคนต่างโฟกัสสิ่งที่ต้องทำ สามีทำงานเครียดเรื่องหาเงิน เราเลี้ยงลูกเครียดเรื่องลูก
ชีวิตก็มีความสุขดี
เรายังคิดว่าเราโชคดีมากที่ได้เลี้ยงลูกเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน
สามีก็คิดว่าเขาโชคดีมากที่ได้ทำงานเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลเรื่องลูก
ส่วนข้อเสียคือ ลูกไม่ค่อยเจอพ่อ เราใช้วิธีวีดีโอคอลให้พ่อคุยกับลูก พอลูกโต ก็ส่ง email คุยกันเอง (สมัยก่อนไม่มี line กลุ่ม) ส่วนพอมีวันหยุดยาว ก็พาลูกไปเที่ยวครบทั้งครอบครัว ลูกก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไร
ปัจจุบันลูกเข้ามหาวิทยาลัยทั้ง 2 คนแล้ว ชีวิตครอบครัวมีความสุขดีค่ะ ลูกไม่ได้รู้สึกห่างกับพ่อเลย ยิ่งโต ยิ่งรู้ว่าถ้าต้องการอะไรแพง ๆ ต้องโทรไปอ้อนพ่อก่อน แล้วค่อยมาขอแม่
คล้ายเราสมัยก่อน เราเลี้ยงลูก 2 คน โดยไม่มีคนช่วย สามีทำงานส่งเงินให้ ไม่ค่อยกลับบ้านเพราะเขาเดินทางตลอด
แต่เราอาจไม่เหมือนคุณตรงที่ว่าเราสองคนตกลงกันตั้งแต่ก่อนมีลูกว่า สามีดูแลเรื่องนอกบ้าน 100 % ส่วนเราดูแลเรื่องในบ้าน 100 % เช่นกัน
ข้อดีคือ ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ต่างคนต่างโฟกัสสิ่งที่ต้องทำ สามีทำงานเครียดเรื่องหาเงิน เราเลี้ยงลูกเครียดเรื่องลูก
ชีวิตก็มีความสุขดี
เรายังคิดว่าเราโชคดีมากที่ได้เลี้ยงลูกเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน
สามีก็คิดว่าเขาโชคดีมากที่ได้ทำงานเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลเรื่องลูก
ส่วนข้อเสียคือ ลูกไม่ค่อยเจอพ่อ เราใช้วิธีวีดีโอคอลให้พ่อคุยกับลูก พอลูกโต ก็ส่ง email คุยกันเอง (สมัยก่อนไม่มี line กลุ่ม) ส่วนพอมีวันหยุดยาว ก็พาลูกไปเที่ยวครบทั้งครอบครัว ลูกก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไร
ปัจจุบันลูกเข้ามหาวิทยาลัยทั้ง 2 คนแล้ว ชีวิตครอบครัวมีความสุขดีค่ะ ลูกไม่ได้รู้สึกห่างกับพ่อเลย ยิ่งโต ยิ่งรู้ว่าถ้าต้องการอะไรแพง ๆ ต้องโทรไปอ้อนพ่อก่อน แล้วค่อยมาขอแม่
แสดงความคิดเห็น
แฟนไม่มีเวลาให้ แต่ให้แค่เงิน นี่ต้องทนมั้ย?
เพราะต้องลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกโดยที่แฟนไม่ได้ช่วยเลี้ยงเลย
แต่เค้าจะเป็นคนจ่ายค่าใช้จ่ายทุกอย่างเละจ่ายเงินเดือนเราเดือนละ15,000/เดือน เพราะรายได้แฟนดีกว่ามาก
แต่เค้าดีเรื่องไม่ดูดบุหรี่ ดื่มเหล้า เที่ยวกลางคือ เรื่อ ผญ ก็ไม่เคยมี
เราคิดว่าคบ ผช แบบนี้เราต้องอยู่กันรอดแน่ๆแต่มันเริ่มไม่ใช่ตั้งแต่เริ่มมีลูก
เค้ากลับจากทำงานมืดทุกวัน พอถึงบ้านเปลี่ยนชุดไปเตะบอลหรืออออกกำลังกายบ้างแบบนี้ทุกวัน
เราขอร้องให้เค้าช่วยดูลูกให้บ้างหลังกลับจากทำงานแต่ตรงนั้นไม่ได้ซีเรียส
เราซีเรียสตรงเราขอให้เค้ามีเวลาเล่นกันลูกบ้างในทุกๆวัน วันละ10-20 นาทีก็ยังดี
เพราะลูกจะตั้งหน้าตั้งตารอป๊ากลับจากข้างนอกทุกวันเพื่อที่เค้าจะได้เล่นกับพ่อ
เค้าจะถามเราทุกวันว่าป๊าจะกลับตอนไหน แต่พอมาถึงบ้านก็นั่นแหละ ลูกเห็นหน้าแวบเดียวออกไปข้างนอกต่อ
เราบอกเค้าว่าเราเริ่มไม่มีความสุข กับชีวิตที่เป็น
เริ่มสงสารลูกที่แค่จะเล้นกับพ่อตัวเองในแต่ละวันยังยากขนาดนี้แต่ปากเค้าบอกรักลูกมาก
เมื่อต้นปีเราพายายและลูกๆกลับบ้านเกิดตัวเองที่ ตจว. 5วัน เค้าโทรมาด่าเราว่าพาลูกกลับนานเกินไป
และโพสสว่าเราในเฟส จะกลับไปนานอะไรนักหนาเค้าคิดถึงลูก เราก็แค่คิดถึงบ้านเกิดเพราะนานๆได้กลับที
เราก็ชวนเค้ากลับด้วยนะคะ แต่เค้าให้เหตุผลว่างานยุ่งเลยกลับไปด้วยไม่ได้ แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร
เราเริ่มไม่มีความสุข อยากเลิกแต่ก็สงสารลูก เราควรอยู่ตรงนี้ต่อมั้ย หรือควรอดทนอยู่ต่อเพื่อลูกๆ