อยากถามว่าพ่อแม่ใครเป็นแบบเราบ้างคะเเล้วรับมือยังไง

​ คือเราพึ่งมาคิดมากเพราะว่าตอนนั้นเราทำมีดตก(อันนี้เราไม่ได้ตั้งใจ)แล้วแม่พูดกับเราว่าเอะอีนี่//เอะเองนี่(เราไม่รู้ว่าพูดยังไงเพราะว่าได้ยินไม่ชัด)แล้วทีนี้มีพี่ที่เป็นลูกของพี่พ่อเรา เค้าอายุเยอะกว่าเราแต่ชอบเรียกเราว่าพี่(เราชอบอยู่กับลูกของพี่พ่อเรา)แล้วเราเรียกเขาว่าพี่(เป็นผู้หญิง)แต่ปกติแม่ชอบเรียกเรามีคำนำหน้าว่า  "อี"  ตลอดไม่ว่าจะพูดกับใครขึ้นต้น อี ตลอด แล้วทีนี้พ่อเราก็เคยพูดกูและพูดคำหยาบ2-3คำใส่เรา(แต่มันนานแล้ว)ปกติพ่อเราไม่เคยพูดกึ,คำหยาบใส่เราเลย และแม่กับพ่อก็ชอบลำเอียงไปทางน้องและพี่มากกว่าเรา เราเป็นพี่คนกลางก็น้อยใจตลอดแม่ชอบบ่นเราคนเดียวทุกวัน แต่เราก็ไม่อยากอะไรมากจนเก็บไปร้องไห้  วันหนึ่งเรามีอาการเหมือนไข้หวัดใหญ่แต่แม่ไม่ได้พาไปหาหมอเลยให้พาไปหาเภสัชและเอายามากินวันนั้นเราหายใจแล้วเจ็บหน้าอกแมก็บอกให้นอนพัก เราก็เลยคิดกับตัวเองว่า จะพยายามสอบติดที่ไกลๆบ้านเพื่อเยียวยาจิตใจตัวเองในตอนเด็กด้วย    เราเคยร้องไห้เรื่องของแม่กับพ่อบ่อยมากเวลาร้องก็เจ็บหน้าอกตลอด    

              เราเชื่อว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนรักลูกเท่ากันหรอกถึงมีแต่ก็น้อยมาก