ผมอยากนิพพาน แต่กลัวตัวเองจะหายไป(ตามคำบอกของพี่ท่านหลายคนในห้องนี้ว่านิพพานแล้วตัวเราจะสูญไป) แต่อีกใจนึงก็กลัวทุกข์ภัย

ผมอยากนิพพาน แต่กลัวตัวเองจะหายไป(ตามคำบอกของพี่ท่านหลายคนในห้องนี้ว่านิพพานแล้วตัวเราจะสูญไป) แต่อีกใจนึงก็กลัวทุกข์ภัยในโลกและวัฏสงสารจากการคงไว้ซึ่งตัวตน ผมควรจะทำกระไรดีครับ ผมควรทำปฏิปทาเพื่อให้เกิดในโลกไปเรื่อยๆเพื่อรักษาดำรงไว้ซึ่งความมีอยู่แห่งตัวตนหรือตามพระพุทธเจ้าไปสู่ความดับคือนิพพาน ผมสงสัยว่าทำไมพระพุทธเจ้าถึงอยากนิพพานจังครับ ท่านไม่กลัวตัวเองจะหายไปหรือครับ หากนิพพานแล้ว เราจะกลับมามีตัวตนใหม่ได้อีกครั้งก็ต่อเมื่อกลับมาเกิดในโลก&วัฏสงสารอีกรอบ(ครั้งที่2,3,4,5,6...,10,...,100)หรอครับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
คนจน เท่านั้น ฮับ ที่กลัวโน้น กลัวหนี้

แต่ถ้า จขพ ทราบชัดว่า เอ้ย ข้ารวยแทร่  จขพ ก็จะไม่มี อาการ วิตก ในเรื่อง ไม่มี ตัวตน ฮับ

ความรวย ของคนเห็นธรรม ก็คือ  "อมตะ"

จขพ ลองพินา งั้ยๆ เลย หาก จขพ มี อมตะแทร่
จขพ จะเกิดความ หวั่นไหว วิตก เรื่อง เกิด ตาย อีกเป่า

สังเกต ไปที่  ธรรมที่มีรส อมตะ อัน ปลิดทิ้งเรื่อง ต้องไป นั่ง กังวล เรื่องเกิด เรื่องตาย

สังเกตได้ ก็ นิพพาน ตรงนี้เลย ฮับ  ไม่ต้องไป รอ วันเกิด วันตาย อีกเลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่