อยากแนะนำน้องๆนักเรียนว่า ถ้าเรามีเป้าหมายในชีวิตที่ชัดเจนเราจะต้องเลือกสิ่งนั้นด้วยตัวเอง

อย่าให้คนอื่นเลือกให้เรา
เพราะตัวเราเองจะต้องรับผลของการเลือกนั้นไปจนตลอดชีวิต
จากประสบการณ์ส่วนตัว เรียนจบโรงเรียนที่มีชื่อเสียงของรัฐบาล
แต่ตอนที่จบใหม่ๆจนถึงตอนที่สร้างตัวมุ่งมั่นทำงาน
ชีวิตก็มีอยู่แต่กับงานที่ทำไม่ได้เห็นความสำคัญของโรงเรียนเท่าไหร่
ด้วยความที่ทำงานในต่างจังหวัดในภาคอีสานในอำเภอเล็กๆ
มีลูก 2 คนก็ให้เขาเรียนโรงเรียนใกล้บ้าน
ตอนประถมเป็นโรงเรียนเล็กๆที่ไม่ใช่โรงเรียนประจำอำเภอ
ตอนชั้นมัธยม 1 เรียนโรงเรียนประจำอำเภอแต่เป็นอำเภอเล็กๆ
แต่ตอนขึ้นม. 4 ทั้งสองคนเลือกเองว่าจะไม่ต่อที่โรงเรียนนี้
แต่ส่วนตัวอยากให้เขาเรียนที่นี่จนถึงม. 6 เพราะมันสะดวกมากกว่าสำหรับพ่อแม่
แต่ก็เคารพการตัดสินใจของเขา และพร้อมที่จะลำบากและสนับสนุน
คนโตสอบเข้าม 4 มหิดลวิทยานุสรณ์ได้ อันนี้มีหอในไม่ลำบากอะไร
คนเล็กม 4 สอบเข้าเตรียมอุดมได้ อันนี้โรงเรียนไม่มีหอต้องหาคอนโดให้อยู่
ตอนนี้เพิ่งมีโอกาสไปร่วมงานชุมนุมศิษย์เก่าของโรงเรียนที่ตัวเองจบมา
เพื่อนๆที่ไม่ได้เจอหน้ากัน 30 กว่าปีแตกต่างไปกันมากแทบจำไม่ได้
แต่ด้วยเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงเวลาผ่านไป 30 ปีเพื่อนๆจำนวนมากหน้าที่การงานดีมากเป็นสังคมที่ดีมาก
มีทั้งผู้พิพากษาอัยการแพทย์ทันตแพทย์เภสัชกร ฯลฯ
ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทระดับประเทศ เจ้าของกิจการที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง
ลูกของเจ้าของกิจการระดับประเทศที่สืบต่อกิจการของครอบครัว
เลยนึกเสียดายว่าถ้าตอนนั้นตัวเองเสียสละงานของตัวเอง
แล้วเอาลูกมาเข้าโรงเรียนมัธยม 1 ที่มีชื่อเสียงหรือโรงเรียนเก่าของตัวเองก็น่าจะดี
เป็นโชคดีของเด็กๆที่เขารักความก้าวหน้าเอง
ทั้งๆที่พ่อแม่บอกว่าเรียนที่เดิมเถอะที่นี่สะดวกกว่า
แต่เขาก็ตัดสินใจด้วยตัวเองไปสอบทั้ง 2 ที่แล้วก็สอบติด
โชคดีที่เขาได้มาเรียนโรงเรียนที่เหมาะกับเขาแม้นจะเป็นม. 4 แต่ก็เป็นสิ่งดีๆในชีวิต
ต่อไปในอนาคตก็จะได้เพื่อนดีๆสังคมดีๆ
ต่อให้เราไม่หวัง connection จากสังคมนี้แต่อย่างน้อยเราก็ได้อยู่ในสังคมที่ดีๆ