สวัสดีค่ะ วันนี้ไปได้เค้กร้านประจำมา 1 ชิ้น (ตั้งใจจะกินพรุ่งนี้นะ)
แต่พอกลับถึงบ้าน เปิดตู้เย็นทีไร เค้กก็เหมือนจะเรียกชื่อเราทุกครั้ง “มากินสิ...แค่คำเดียวเอง”
คือใจหนึ่งก็อยากเก็บไว้ให้นาน ๆ แต่สายตาเรากับเค้กมันสบกันตลอดเลยอะ ฮือ
ผ่านไปสิบนาทีตอนนี้เหลือแต่กล่องแล้วค่ะ
ทำไมของหวานถึงทำให้เราหลงได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้ เหมือนตกหลุมรักซ้ำ ๆ ทุกครั้งที่ตักคำแรก ❤️
มีใครเคยตั้งใจจะลดน้ำตาลแต่แพ้สายตาเค้กเหมือนเราบ้างไหมคะ
ปล. เค้กชิ้นนั้นอร่อยจริงๆค่ะ ถึงขั้นอยากส่งใบสมัครเป็นแฟนขนมปังปอนด์เลย 😆
เราว่าเค้กกำลังจีบเราอยู่ค่ะ… เพราะมันยิ้มให้ตั้งแต่ยังไม่แกะกล่อง
แต่พอกลับถึงบ้าน เปิดตู้เย็นทีไร เค้กก็เหมือนจะเรียกชื่อเราทุกครั้ง “มากินสิ...แค่คำเดียวเอง”
คือใจหนึ่งก็อยากเก็บไว้ให้นาน ๆ แต่สายตาเรากับเค้กมันสบกันตลอดเลยอะ ฮือ
ผ่านไปสิบนาทีตอนนี้เหลือแต่กล่องแล้วค่ะ
ทำไมของหวานถึงทำให้เราหลงได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้ เหมือนตกหลุมรักซ้ำ ๆ ทุกครั้งที่ตักคำแรก ❤️
มีใครเคยตั้งใจจะลดน้ำตาลแต่แพ้สายตาเค้กเหมือนเราบ้างไหมคะ
ปล. เค้กชิ้นนั้นอร่อยจริงๆค่ะ ถึงขั้นอยากส่งใบสมัครเป็นแฟนขนมปังปอนด์เลย 😆