นิทานเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงคนนึงที่สู้มาตลอด

สวัสดีค่ะ เราขอมาแชร์เรื่องที่ฝังใจเรามาตลอด 7-8ปีหน่อยนะคะ ตอนนี้เราอายุ 25 แต่เราในวัย18 โดยพี่เขยแอบเข้าห้องหวังข่มขืนเราตอนพ่อไม่อยู่ แต่ไม่สำเร็จ เรากี๊ดและร้องไห้เสียงดัง หลานและพี่สาว/แฟนของพี่เขยนั้นแหล่ะ/ ได้ยินเลยเข้ามาช่วยได้ทัน หลังจากนั้นพี่เขยก็วิ่งหนีไป และพี่สาวได้บอกกับเราว่าอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อถ้าไม่อยากให้พ่อเสียใจคิดมากจนตอนนี้เวลาผ่านมา 7-8ปี ทุกอย่างยังฝังใจเรา และพี่เขยกับพี่สาวยังเป็นผัวเมียกันอยู่ทุกวันนี้ จนเรามีปัญหากันเรื่องเงินทองต่างๆนานา พี่สาวก็โกรธและเกลียดเรามาก ส่วนเราไม่โกรธไม่เกลียดแต่เราน้อยใจและฝังใจมันคือฝันร้ายของเรามันคือปมในใจแผลในใจไม่มีวันหาย จนวันนี้พี่สาวบอกเราไม่ใช่น้องเขา เขาบอกเขาไม่เคยมีน้องแบบเรา เขาพูดแบบนี้คือมันจบแล้วใช่ไหมคะ เราไม่ต้องฝืนทนไม่ต้องไปอะไรแล้วใช่ไหมคะ