Review การเที่ยวในเชียงคาน จังหวัดเลย ตลอด 2 วัน 1 คืน

สวัสดีครับ วันนี้เราจะมารีวิวการเที่ยวเชียงคานว่ามีในแต่ละที่ที่เราไปมากันเนี่ย เราไปที่ไหน ทำอะไร แล้วได้เรียนรู้อะไรกันมาบ้าง ซึ่งนี่เป็นทริปที่
ถูกจัดขึ้นมาโดยมีแนวคิด Low-cost High experiences เพื่อมุ่งเน้นในการเก็บประสบการณ์ เรียนรู้วัฒนธรรมหรือวิถีชีวิตของคนในท้องถิ่น 
ในการเดินทางวันแรกของพวกเรา พวกเราเดินทางกันตอนช่วงเวลา 20:00 ของวันที่ 3 ตุลาคม 2568 ทำให้เราเดินทางถึงเชียงคาน จังหวัดเลยในเวลา 07:00 ของวันที่ 4 ตุลาคม 2568 โดยรถบขส. เมื่อถึงเชียงคานพวกเราก็รีบไปเก็บสัมภาระในที่พักกันก่อน เพื่อความคล่องตัวในการเที่ยวนั่นเอง 
แต่ยังไม่ทันถึงที่พัก พวกเราก็เจออุปสรรคเข้าแล้วล่ะครับ เจ้าถิ่นมากกว่า 10 ตัวนอนเฝ้าถิ่นอยู่ข้างหน้า พวกเราไม่มีใครกล้าเดินผ่านเลยครับ แต่โชคดีที่มีคุณป้าขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านมาเลยช่วยส่งพวกเรา พร้อมทั้งกันเจ้าถิ่นไม่ให้หันมาล่าพวกผม แล้วพวกเราก็ผ่านเจ้าถิ่นมาได้อย่างปลอดภัยจนถึงที่พักครับ ขอบคุณมากครับคุณป้า พวกผมเกือบจะไม่ได้เที่ยวซะแล้ว
พวกเราพักกันที่บ้านไม้หอมเป็นที่พักแบบเหมาห้องหรือเหมาหลัง ซึ่งพวกเราจองเป็นห้อง 1 ห้องที่สามารถอยู่ได้ 6 คน ก็จะมีห้องน้ำ 2 ห้อง แล้วเตียง 5 ฟุตทั้งหมด 3 เตียง ห้องค่อนข้างใหญ่ ไม่อึดอัดเลยครับ แต่ห้องไม่ค่อยเก็บเสียง ถ้าเสียงดังมาก ๆ แนะนำให้จองเป็นเหมาหลังก็จะสะดวกกว่าครับ ใน 1 หลังจะมี 2 ห้องถ้าจองห้องเดียวแบบพวกเราก็จะได้แชร์บ้านกับคนอื่นนะครับ  
               
               
หลังจากเก็บสัมภาระเสร็จ พวกเราก็พากันมุ่งหน้าไปกินอาหารที่ร้านแม่งาม อิ่มอร่อย ซึ่งเป็นร้านข้าวเปียกเส้นเจ้าดังในเชียงคาน เป็นวัฒนธรรมการกินของเวียดนามและลาว รวมไปถึงหลายจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ข้าวเปียกเส้นมีลักษณะคล้ายก๋วยจั๊บญวน เป็นร้านที่คนในท้องถิ่นแบบพี่เจ้าของที่พักบ้านไม้งามเป็นแนะนำมานั่นเอง จุดเด่นของร้านนี้นอกจากเรื่องข้าวเปียกเส้นแล้วก็ยังมีโจ๊ก หรือข้าวต้มให้เลือกอีกด้วย บรรยากาศภายในร้านค่อนข้างสดชื่นและปลอดโปร่ง เนื่องจากติดริมแม่น้ำโขง เราสามารถถ่ายรูปเก็บบรรยากาศหรือทิวทัศน์ไว้เป็นที่ระลึกได้ 
                                         
                                                
                                   
หลังจากกินข้าวเช้ากันเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้น เราก็ได้ไปที่วัดศรีคุนเมือง เดิมชื่อว่าวัดใหญ่ เป็นวัดเก่าแก่ที่มีความสำคัญอย่างมากโดยเฉพาะในด้านศิลปะและวัฒนธรรม อุโบสถของวัดศรีคุนเมืองโดดเด่นด้วยสถาปัตยกรรมแบบล้านช้าง ผนังอุโบสถถูกตกแต่งไปด้วยภาพจิตรกรรมฝาผนังที่เป็นภาพนิทานชาดกชุด พระเจ้าสิบชาติ หลังคามีรูปแบบลดหลั่นลงมาตามแบบศิลปะของล้านนา ซึ่งภายในมีพระพุทธปฏิมาประทับขัดสมาธิปางนาคปรกที่เป็นศิลปะล้านช้างมีอายุมากกว่า 300 ปี เป็นการผสมผสานศิลปะแบบล้านช้างและล้านนาเข้าด้วยกันอย่างลงตัว เมื่อเดินเข้าไปในโบสถ์จะพบพระพุทธรูปไม้จำหลัก ลงรักปิดทอง ปางประธานอภัยที่สร้างตามศิลปะล้านช้าง วัดสะอาดและสวยงามมากครับ  ค่อนข้างใหญ่และกว้างขวางมาก แต่วันที่เราไปวัดค่อนข้างเงียบ เพราะพวกเราไปตรงช่วงงานเทศกาลแห่ปราสาทผึ้งครับ 
                                                                                                                                                                                
                        
เมื่อเราได้ไว้กราบสักการะที่วัดศรีคุนเมืองแล้ว เดินทะลุวัดออกมาพวกเราก็ได้พบกับกิจกรรมที่ทางเชียงคานได้จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ในช่วงของวันออกพรรษา นั่นก็คืองานเทศกาลแห่ปราสาทผึ้ง ซึ่งเริ่มแห่ในวันที่ 4 ตุลาคม 2568 วันที่เราไปเป็นวันที่พึ่งเริ่มงานวันแรกเลยครับ คนเยอะมาก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมในวัดไม่มีคนเลย ซึ่งเป็นงานที่จัดร่วมกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ในพิธีเปิดก็จะมีนักแสดงใส่ชุดมาฟ้อนรำกันอย่างพร้อมเพียง สวยงามมากเลยครับ แล้วก็จะมีการแห่เทียนที่มีลักษณะคล้ายกับปราสาทมาแกะวลักลวดลายอย่างสวยงาม ซึ่งเทศกาลนี้มีการแข่งขันฟ้อนรำในแต่ละตำบลของอำเภอเชียงคาน เพื่อความสนุกสนานอีกด้วย นอกจากนี้คนในชุมชนก็ให้ความร่วมมือกันอย่างเต็มที่ ในการนำน้ำดื่ม กระดาษทิชชู่ หรือน้ำหวานมาตั้งแจก
ที่หน้าบ้านหรือหน้าร้านค้าแจกให้กับผู้คนที่เข้ามาร่วมในงานเทศกาล ซึ่งทำให้พวกเราประทับใจมากเลยครับ 
                                              
                            
                     
หลังจากที่พวกเราทำการชมงานเทศกาลแห่ปราสาทผึ้งได้ประมาณ 1-2 ชั่วโมง พวกเราก็เริ่มเดินทางไปที่ ร้านยองเส้นแม่ก้อย เป็นร้านนวดแบบวิถีของเมืองเชียงคานคนท้องถิ่น โดยเป็นการนวดแบบเหยียบแล้วใช้ผ้าขาวม้าที่เป็นการสื่อถึงเอกลักษณ์ของคนชาวอีสานในการควบคุมแรงในการเหยียบแบบหนัก เบา กลาง แม่ก้อยใจดีมาก คุยเก่ง สามารถบอกกับคนนวดได้เลยว่าปวดตรงไหน หรืออยากได้แรงมากแค่ไหน ทุกคนในร้านใจดี พร้อมให้คำแนะนำในเรื่องของสุขภาพ การนวดยองเส้น แม่ก้อยไม่เพียงแต่สร้างรายได้ให้คนในท้องถิ่น แต่ยังสร้างชื่อเสียงในหมู่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติและเป็นส่วนหนึ่งของการสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นอีกด้วยครับ หลังจากนวดเสร็จก็รู้สึกตัวเบาขึ้นเยอะเลยครับ พร้อมเดินลุยต่อแล้วครับ