จากกระทู้ก่อน เราอาจตั้งคำถามไม่ตรงประเด็น เลยขอตั้งใหม่ให้ชัดกว่านี้หน่อย
เราสงสัยว่า ถ้ารู้ว่าพ่อแม่ใช้เงินไม่ถูกทาง เช่น เอาเงินไปเล่นพนัน ซื้อของฟุ่มเฟือยโดยไม่จำเป็น หรือเอาไปให้คนอื่นยืม ทำไมบางคนถึงยังให้เงินต่อ? เพราะอะไร กลัวบาป? กลัวโดนหาว่าไม่กตัญญู? หรือเพราะใจอ่อน?
อย่างเราเองรู้ว่าพ่อเอาเงินไปเล่นพนัน ติดเหล้า ก็เลยเลือกไม่ให้เงินตรงๆ แต่จะซื้อของจำเป็นให้แทน แล้วค่อยมาขอเบิกเงินทีหลัง แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมบางคน รู้ทั้งรู้ แต่ก็ยังให้ ไม่นับคนที่ให้ไปด้วยความไม่รู้นะ
ส่วนที่เราพูดถึงเฉพาะคนรายได้น้อย เพราะสุดท้ายคนที่ต้องเดือดร้อนก็คือกลุ่มนี้แหละ คนรายได้สูงเขาอาจจะมีพ่อแม่ติดพนันหรือใช้เงินฟุ่มเฟือยเหมือนกัน แต่ฐานะเขามันไม่กระทบชีวิตไง บางคนรายได้เยอะมากให้พ่อแม่ไปเป็นล้าน แต่ตัวเขาก็ไม่เดือดร้อน มันก็เป็นเรื่องของเขา เราเลยไม่อยากรู้อะไรเกี่ยวกับคนกลุ่มนี้
เราอยากเข้าใจมากกว่าว่าทำไมคนที่มีไม่มาก ยังยอมให้ทั้งที่รู้ว่าจะลำบากทีหลัง ให้ไปก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เพราะโดนปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก เป็นสาเหตุเดียวจริงๆ ใช่ไหม หรือมันมีสาเหตุอื่น
คนที่รายได้น้อย ถ้ารู้ว่าพ่อแม่ใช้เงินผิด แต่ทำไมยังให้เงินต่อ?
เราสงสัยว่า ถ้ารู้ว่าพ่อแม่ใช้เงินไม่ถูกทาง เช่น เอาเงินไปเล่นพนัน ซื้อของฟุ่มเฟือยโดยไม่จำเป็น หรือเอาไปให้คนอื่นยืม ทำไมบางคนถึงยังให้เงินต่อ? เพราะอะไร กลัวบาป? กลัวโดนหาว่าไม่กตัญญู? หรือเพราะใจอ่อน?
อย่างเราเองรู้ว่าพ่อเอาเงินไปเล่นพนัน ติดเหล้า ก็เลยเลือกไม่ให้เงินตรงๆ แต่จะซื้อของจำเป็นให้แทน แล้วค่อยมาขอเบิกเงินทีหลัง แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมบางคน รู้ทั้งรู้ แต่ก็ยังให้ ไม่นับคนที่ให้ไปด้วยความไม่รู้นะ
ส่วนที่เราพูดถึงเฉพาะคนรายได้น้อย เพราะสุดท้ายคนที่ต้องเดือดร้อนก็คือกลุ่มนี้แหละ คนรายได้สูงเขาอาจจะมีพ่อแม่ติดพนันหรือใช้เงินฟุ่มเฟือยเหมือนกัน แต่ฐานะเขามันไม่กระทบชีวิตไง บางคนรายได้เยอะมากให้พ่อแม่ไปเป็นล้าน แต่ตัวเขาก็ไม่เดือดร้อน มันก็เป็นเรื่องของเขา เราเลยไม่อยากรู้อะไรเกี่ยวกับคนกลุ่มนี้
เราอยากเข้าใจมากกว่าว่าทำไมคนที่มีไม่มาก ยังยอมให้ทั้งที่รู้ว่าจะลำบากทีหลัง ให้ไปก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เพราะโดนปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก เป็นสาเหตุเดียวจริงๆ ใช่ไหม หรือมันมีสาเหตุอื่น