มุสลิมในไทยกับสงครามเขมร

ทำไมในเวลาที่ประเทศไทยมีความขัดแย้งหรือเกิดเหตุสู้รบล่าสุดกับเขมร มุสลิมไทยถึงรู้สึกสะใจที่มีประขาชนไทยอีสานและทหารไทยตาย ในขณะที่ทุกคนเจ็บแค้นแต่ทำไมมุสลิมไทยหลายคนกลับเยาะเย้ย ยกตัวอย่างที่เจอเช่นรบครั้งที่1เสียเขาพระวิหาร ครั้งที่2 เสียปราสาทตาควาย และโดยส่วนมากเป็นมุสลิมทั้งนั้น คนไทยส่วนใหญ่แทบจะทั้งหมดรู้สึกเจ็บปวดและแค้นใจ ขณะที่มุสลิมกลับมองด้วยความเฉยเมยหรือแม้แต่สะใจ
ปัจจัยอะไรบ้างที่ทำใหให้มุสลิมในไทยมอง “สงคราม” หรือ “การสูญเสีย” ไม่เหมือนกัน? เช่น อุดมการณ์ทางการเมือง ประวัติศาสตร์ส่วนตัว หรือสื่อที่รับรู้?