แม่กดดัน

คืออยากระบายครับเนื่องจากตอนโตผมอยากเป็นนักบินซึ่งตั้งแต่ประถมผมได้เกรดดีตลอดพอเข้ามามัธทยมผมสอบได้ห้องวิทย์คณิตตอนม1ก็ปรับตัวยับไม่ได้ก็เกรดดรอปลงมายุที่3.40ประมนี้พอม2ได้3.67เเม่ก็ภูมิใจครับเสรดที่นี้เเม่ผอยากได้มากกว่านี้กหาครูสอนพิเศษษมาให้ผมเยอะๆจนผมรู้สึกว่ามันเยอะเกินไปม2เทอมสองผมได้3.4กว่าๆเเม่ผมก็เริ่มว่าผมว่าขนาดเรียนพิเศษเกรดยังดรอปตอนนั้นผมรู้สึกเสียใจครับที่ทำให้เเม่โกรธพอข้นม3ผมได้3.07ก็โดนด่าเป็นชั่วโมงเอาคนในครอบครัวญาติมาเปรียบเทียบจนผมรู้สึกว่าผมมันโง่ขนาดนั้นเลยหรอรูทสึกท้อแท้ใจมากรรัครับแล้ววชอบขู่ผมว่าถ้าเกรดไม่ดีอีกจะให้ผมย้ายไปเรียนรรวัดรรเทศบาลซึ่งตัวผมก็ไม่อยากไปครับเพราะยังมีคนหวังในตัวผมอยู่นั่นก็คือพ่อยายเเละตาครับพ่อของผมไม่เคยกดดันผมเลยพ่อผมบอกด้วว่าเอาที่ผมเรียนเรียนไหวไม่ต้องไปเครียดคุณตาก็ซัพพอตเต็มที่ผมเลยไม่อยากให้พวกเขาเสียใจผมเริ่มสอบตกผมเลยไม่กล้าบอกแม่กลัวเขาจะด่าผมอีกพอม3เทอมสองผมได้3.14เกรดgpaของผมได้3.35ซึ่งเกรดตัวนี้สามารถใช้เรียนต่อม4ได้ถ้าวิชาหลักได้2.50ก็ไม่ต้องสอบแต่ตัวของผมนั้นขาดแค่วิทย์อย่างเดียวนอกนั้นผ่านหมดแม่ผมทีเเรกคิดว่าเเค่เกรดได้ไม่ต่ำกว่า2.5ก็ไม่ต้องสอบผมเลยอธิบายว่ามันขาดวิชาเดียวจากนั้นแม่ผมเลยโมโหบอกให้ผมไปนัครูแต่ะละวิชามาติวเลยบอกกลับบ้านไม่ต้องทำไรทั้งนั้นห้ามกิจกรรมทุกอย่างอ่านหนังสื่อย่เดียวผมกลับมาผมรีบอาบน้ำอ่านหนังสือได้ชั่วโมงกว่าๆผมบอกแม่ว่าขอพักได้มั้ยวันนี้เหนื่อยแล้วครับแม่ผมก็บ่นเปรียนเทียบลูกพี่ลูกน้องแม่ว่าเขาอ่าหนังสือหามรุ่วงหามค่ำผมเลบแม่ไอ่านขนาดน้ั้นนเลยหรอเเล้วผมก็ฟุบเงียบเอาหน้าเข้าหมอนเเล้วเเม่ผมก็บอกว่าถ้าผมสอบเข้าไม่ได้ก็ไปเรียนรรเทศบาลคือตอนนี้ผมไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรเเล้วครับผมเครียดมากจนอยากระบายมากครับช่วยบอกวิธีรับมือหน่อยครับ