รู้สึกไม่อยากมีน้องชายแล้ว ควรแก้ยังไง?

​สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นพี่คนโต มีน้องชาย 2 คน กับคนสุดท้องเราไม่ค่อยมีปัญหาด้วยค่ะ แต่กับคนกลางเราทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กแค่ไหนก็ตาม ต้องบอกล่วงหน้าก่อนนะคะว่าทางเราและน้องแยกบ้านกันนอนค่ะ  แต่เวลาจะกินข้าวหรือทำธุระต่าง ๆ ​เราก็ต้องเดินผ่านบ้านที่น้องนอน เพื่อไปบ้านอีกหลัง ​เวลาเราเดินผ่านเขาเฉย ๆ เขาจะชอบพูดสิ่งแย่ ๆ ใส่เราค่ะ แล้วเราก็จะรู้สึกแย่มาก ๆ ถึงมากที่สุด เราพยายามเลี่ยงแล้วค่ะ แต่เนื่องจากเป็นพี่น้องกัน เราทั้งคู่ก็ต้องเจอหน้ากันอยู่แล้ว ยกประโยคที่น้องชอบพูดใส่เราค่ะ (ทำตัวไม่มีประโยชน์ , ชอบบ่นเหมือนแม่ , เบื่อหน้าทำไมยังอยู่ตรงนี้อีก , ยังไม่ออกจากบ้านอีกรีบไปที่อื่นสักที) หรือไม่ก็เวลาที่เขาทำบ้านรกเราก็จะเตือนค่ะ พูดอีกทางก็คือบ่นนั่นแหละค่ะ  เขาก็จะเมคฟันคำพูดที่เราพูดค่ะ เช่นเราเตือนว่า ทำไมทำกับข้าวแล้วไม่เก็บ เขาก็จะนำคำพูดเราไปพูดล้อเลียนกับคนอื่นที่อยู่ใกล้ ๆ(ส่วนมากก็จะเป็นน้องคนเล็ก แล้วก็หัวเราะคิกคักกันสองคน) ซึ่งมันทำให้เราอารมณ์เสียมากค่ะ จนบางครั้งเราดิ่งอยากหายไปจากโลกเพราะคำพูดและการกระทำน้องเลยค่ะ  ​อีกอย่างเราก็มีคำพูดติดปากของตัวเองเหมือนกันค่ะ ซึ่งมาพูดบ่อยเวลาโดนน้องคนกลางพูดสิ่งไม่ดีใส่ มันคือคำว่ารำคาญค่ะ ก่อนหน้านี้เรามีพูดคำนี้บ้าง ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกันไหม​ ไม่รู้จะจัดการยังไงดี เลยมาขอคำปรึกษา ปล.เราอายุแค่ 16 คนกลางอายุ 14 คนเล็กอายุ 8-9 ขวบค่ะ