เนื่องจากคบกับแฟนมา 1 ปี 2 เดือนแล้ว แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน และก็ไม่ได้อยู่ไกลกัน ช่วง 7 เดือนแรก คุยกันทุกวัน เจอกันบ่อยๆ พอหลังจากนั้นก็มีปัญหาเรื่องเงินซึ่งเป็นเราเองที่สร้างปัญหา แต่ก่อนจะเริ่มคบกันเขาก็รู้ถึงปัญหาตรงนี้มาตลอด แต่พอนานเข้าเขาคงรับฟังไม่ไหว เลยทำให้เขาไม่ค่อยอยากคุย อันนี้เราเข้าใจก็ให้เวลาเขา และให้เวลาตัวเองแก้ไขปัญหา โดยอาทิตย์นึงเขาจะติดต่อมาที และเราไม่เคยติดต่อหาเขาก่อนเลย เพราะไม่อยากไปกวนใจเขา เป็นอย่างนี้มาเรื่อยๆ
จนมาถึงที่เราคบกันแบบความสัมพันธ์แบบนี้เข้าเดือนที่ 11 เขาก็ทักมาบอกว่าเขารับโปรเจคงานเพิ่ม ต้องทำงานประจำเช้าถึงเย็นเวลาปกติแล้วทำงานโปรเจคพิเศษเพิ่มต่อเลิกอีกที4 ทุ่ม ทำทุกวัน ถามว่าลาหยุดได้ไหม ลาได้ แต่เขาเลือกที่จะไม่ลาเพราะเขาไม่รู้จะลาทำอะไร สรุปก็แค่บอกให้รู้แต่ความสัมพันธ์ยังคงเหมือนเดิมคือเป็นอาทิตย์คุยกันที คุยในที่นี้คือผ่านข้อความทางไลน์ไม่ได้โทรคุย และเป็นข้อความแค่ทักหาว่าทำไรอยู่พอตอบกลับก็แค่นั้นแล้วก็หายไป แต่ช่วงหลังมีนัดเจอซึ่ง 2 เดือนครั้งเจอกันที พอผ่านมาครบปี เรารู้สึกรับไม่ได้กับความสัมพันธ์แบบนี้อีกแล้ว จึงทักไปถามเขา เขาตอบกลับมาแค่เขาไม่ว่างเขาทำงานเลิกดึกทุกวัน แค่นั้นไม่มีคำอธิบายอื่นๆต่อ หลังๆเราก็ถามอีกและตั้งคำถามว่าไม่มีคนไหนไม่มีเวลาแม้แค่ 1 นาทีหรอก ถ้าเรายังสำคัญกับเขาเขาจะมีเวลาให้เสมอ ไม่คิดถึงกันเลยหรือไง ไม่มีคำตอบใดๆจากเขา อ้อ หลังจากที่ความสัมพันธ์เป็นแบบนี้เขาไม่เคยเอ่ยปากบอกรักเลยถามก็ไม่พูด วันเกิดก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก วันครบรอบก็แค่งั้นๆ เทศกาลอะไรก็ไม่สนใจ ลืมบอกอีกอย่างเขาเป็มคนรักสันโดษมากๆ ส่วนเราสายสังสรรมากๆ หรือเราคงไม่เข้ากันตั้งแต่แรก ซึ่งเราเดาใจเขาไม่ออกเลย นึกอยากเจอก็โทรมานัดเจอกัน พอเจอกันก็ปกติดูรักกันดีแต่ก็ไม่บอกรักเหมือนแรกๆ หลังเจอกันก็หายไปเหมือนเดิม เหมือนเราเป็นของที่เขาอยากมาเจอก็มา
สุดท้ายแค่สงสัยว่าเราควรแก้ปัญหาที่ตัวเรา เราไม่โอเคก็แค่เลิกลากันหรือป่าว เราก็แค่อยากให้แน่ใจถ้าเขาบอกเลิกก่อนเราจะโอเคกว่า แต่เขาเลือกที่จะไม่พูด เราเองก็ไม่กล้าบอกเลิกก่อนเพราะมัวแต่คิดว่าตอนเจอกันเขาก็ดีกับเรา พอหายไปเราก็ไม่รู้เขามีคนใหม่หรือยังไง เพราะเราให้เกียติกันไม่ดูโทรศัพท์กัน ไม่เคยจับผิดกัน แต่ก็นะแบบนี้มันก็ดูไม่สนใจกันเกินไป จะบอกเลิกก่อนก็กลัวจะหางี่เง่าไม่เข้าใจเขา
สับสนไม่แน่ใจยังไงดี
แปลกหรือไม่ เมื่อคนเป็นแฟนกันขาดการติดต่อเป็นอาทิตย์ ทักมาที
จนมาถึงที่เราคบกันแบบความสัมพันธ์แบบนี้เข้าเดือนที่ 11 เขาก็ทักมาบอกว่าเขารับโปรเจคงานเพิ่ม ต้องทำงานประจำเช้าถึงเย็นเวลาปกติแล้วทำงานโปรเจคพิเศษเพิ่มต่อเลิกอีกที4 ทุ่ม ทำทุกวัน ถามว่าลาหยุดได้ไหม ลาได้ แต่เขาเลือกที่จะไม่ลาเพราะเขาไม่รู้จะลาทำอะไร สรุปก็แค่บอกให้รู้แต่ความสัมพันธ์ยังคงเหมือนเดิมคือเป็นอาทิตย์คุยกันที คุยในที่นี้คือผ่านข้อความทางไลน์ไม่ได้โทรคุย และเป็นข้อความแค่ทักหาว่าทำไรอยู่พอตอบกลับก็แค่นั้นแล้วก็หายไป แต่ช่วงหลังมีนัดเจอซึ่ง 2 เดือนครั้งเจอกันที พอผ่านมาครบปี เรารู้สึกรับไม่ได้กับความสัมพันธ์แบบนี้อีกแล้ว จึงทักไปถามเขา เขาตอบกลับมาแค่เขาไม่ว่างเขาทำงานเลิกดึกทุกวัน แค่นั้นไม่มีคำอธิบายอื่นๆต่อ หลังๆเราก็ถามอีกและตั้งคำถามว่าไม่มีคนไหนไม่มีเวลาแม้แค่ 1 นาทีหรอก ถ้าเรายังสำคัญกับเขาเขาจะมีเวลาให้เสมอ ไม่คิดถึงกันเลยหรือไง ไม่มีคำตอบใดๆจากเขา อ้อ หลังจากที่ความสัมพันธ์เป็นแบบนี้เขาไม่เคยเอ่ยปากบอกรักเลยถามก็ไม่พูด วันเกิดก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก วันครบรอบก็แค่งั้นๆ เทศกาลอะไรก็ไม่สนใจ ลืมบอกอีกอย่างเขาเป็มคนรักสันโดษมากๆ ส่วนเราสายสังสรรมากๆ หรือเราคงไม่เข้ากันตั้งแต่แรก ซึ่งเราเดาใจเขาไม่ออกเลย นึกอยากเจอก็โทรมานัดเจอกัน พอเจอกันก็ปกติดูรักกันดีแต่ก็ไม่บอกรักเหมือนแรกๆ หลังเจอกันก็หายไปเหมือนเดิม เหมือนเราเป็นของที่เขาอยากมาเจอก็มา
สุดท้ายแค่สงสัยว่าเราควรแก้ปัญหาที่ตัวเรา เราไม่โอเคก็แค่เลิกลากันหรือป่าว เราก็แค่อยากให้แน่ใจถ้าเขาบอกเลิกก่อนเราจะโอเคกว่า แต่เขาเลือกที่จะไม่พูด เราเองก็ไม่กล้าบอกเลิกก่อนเพราะมัวแต่คิดว่าตอนเจอกันเขาก็ดีกับเรา พอหายไปเราก็ไม่รู้เขามีคนใหม่หรือยังไง เพราะเราให้เกียติกันไม่ดูโทรศัพท์กัน ไม่เคยจับผิดกัน แต่ก็นะแบบนี้มันก็ดูไม่สนใจกันเกินไป จะบอกเลิกก่อนก็กลัวจะหางี่เง่าไม่เข้าใจเขา
สับสนไม่แน่ใจยังไงดี