ตามกระทู้เลยครับเนื่องจากคนรอบตัวชอบทำเป็นประจำจนบางครั้งก็ไม่เข้าใจปกติผมเป็นคนที่ต้องหาเหตุผลให้กับทุกสิ่งอย่างแต่บางครั้งผมก็ไม่ไหวที่จะหาเหตุผลที่ดีในการผิดคำพูดของพวกเขา แล้วบางครั้งรับปากว่าจะทำงานกับผมแต่พอวันต่อมากลับมาบอกว่าเคยพูดตอนไหนมันเป็นอะไรที่หงุดหงิดจนอยากด่าให้เขารับรู้ถึงความผิดตัวเองแต่ผมก็ไม่เคยด่าออกไปจริงๆสักครั้งยิ่งไม่พูดยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆแล้วพวกเขาเป็นพวกประเภทที่ชอบพูดอะไรลอยๆที่จะสื่อว่าอยากให้ช่วยหรืออยากให้ทำหรือไม่ก็อยากให้ไปด้วยแต่พอผมจะรับปากก็ทำเหมือนว่าผมจริงจังไปไหนทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนร้องขอเช่นล่าสุดบอกผมให้เที่ยวด้วยจองทุกอย่างเรียบร้อยกลับมาบอกว่าไม่ไปแล้วแล้วเงินที่จองไปให้คืนเขาครึ่งหนึ่งผมแทบอยากด่าให้ลืมทางกลับบ้านเลยสุดท้ายก็คืนให้เพราะเขาจะยืมเเทนถ้าไม่ให้ แต่ที่ยังคบหากันยุเพราะผมคิดว่าเป็นสังคมที่ต้องทนอยู่กันไปต่อให้มันจะแย่แต่ถ้าเลิกคบไปก็ไม่รู้จะร่วมงานกับใคร เลยอยากทราบว่าทำไมเขาถึงเป็นคนไม่รับผิดชอบคำพูดตัวเองทั้งที่มันร้ายแรง
ทำไมคนเราถึงกล้าไม่รับผิดชอบคำพูดตัวเองครับ