คือเราเพิ่งได้ดูละครเรื่องหมอหลวงครั้งแรก หลังจากละครออกฉายได้2ปีแล้ว
ที่จริงเราไม่ได้ดูละครมานานมากกก สิบกว่าปีได้แล้ว แต่ช่วงนี้ก็เริมๆเปิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ดูบ้าง ส่วนมาก็พวกละครย้อนยุค พอดูเรื่องนางคำดวงจบตอนก็เลยเลื่อนๆดู ก็เห็นชื่อเรื่องที่ดูค่อนข้างน่าสนใจ "หมอหลวง" ก็เลยกดเข้าไปดูฆ่าเวลาไม่ได้คิดอะไร
ส่วนตัวเราไม่ใช่แฟนคลับดาราคนไหนเลย คิมเบอร์รี่เราก็รูสึกว่าเฉยๆ มาริโอ้ก็รู้ว่าหล่อมากมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ก็ไม่ได้ชอบอะไร
ช่วงแรกๆรู้สึกว่าบทพูดนางเอกดูเว่นเว้อน่ารำคาญนิดๆ แต่ก็เฉพาะช่วงแรกๆๆจริงๆ นิดเดียว แต่เรื่องก็ดำเนินเร็วดี
พอเรื่องดำเนินไปสักตอนสองตอน ก็รู้สึกว่า เออ เรื่องก็น่าสนใจอยู่ ก็ตั้งใจดูมากขึ้น (พี่พระเอกหล่อมากกกก)
ดูไปเรื่อยๆรู้สึกว่า นางเอกเป็นคนที่พูดจาน้ำเสียงนุ่มนวล แบบไม่ใช่การฝืน ไม่ใช่การดัดจริต(ไม่ใช่คำไม่ดีน้า) มีความจริงใจ ซื่อตรง และไม่พยายามเสียดสีสังคม ทำให้รู้สึกว่าการพูดจาของนางเอกทำให้คนรอบตัวรู้สึกอบอุ่นผ่อนคลาย(ไม่แปลกที่ทองอ้นจะตกหลุมรัก) แม้บางคำพูดเหมือนอาจจะดูเหมือนเหิมเกริมใส่ผู้ใหญ่ยุคนั้น แต่ก็ดูไม่ได้มีเจตนาร้ายหรือต้องการเอาชนะ เลยทำให้ผู้ใหญ่น่าจะโกรธไม่ลง
ตัวพระเอก ทองอ้น น่าร้ากกก น่าเอ็นดูมากๆ ด้วยนิสัยที่ดูเหมือนไม่ค่อยเห็นหัวใคร แต่ก็ไม่ได้ก้าวร้าวจนเกินงาม น้องดูเป็นคนจริงจัง จริงใจ ทำอะไรก็ทำจริงๆ เป็นห่วงคนอื่นจากใจจริง พยายามทำตัวเข้มเข็ง แต่ในใจนั้นอ่อนนุ่มมาก เอ็นดูตอนน้องน้อยใจ ตอนที่โดนพ่อดุเพราะเข้าใจผิด แต่พอพ่อเข้าใจน้องแล้วก็หายามาทาให้ นาทีนั้นดูสีหน้าท่าทางคือแสดงออกถึงความอัดอั้นตันใจ ความน้อยเนื้อต่ำใจได้น่าเอ็นดูมากๆ มาริโอ้แสดงได้ดีจริงๆ และก็ชอบความที่ทองอ้นรักนางเอกมาก แต่ก็ไม่งอแง สนับสนุนเขาทุกทาง และพอเขาบอกว่าไม่ไปไหนแล้วจะอยู่กับทองอ้น น้องก็ปล่อยโฮเลย พร่ำถึงสิ่งที่อัดอั้นของตัวเองออกมาหมด มันดูบริสุทธิ์มากๆอ่ะ ทำให้ตัวละครน่ารัก น่าเอ็นดู มีเสน่ห์มากๆ จนเราตกหลุมรักเลยแหล่ะ
และก็ชอบความที่ในเรื่องไม่มีดราม่าจนปวดตับ มีตัวละครที่ดูเหมือนจะร้ายบ้าง แต่ทุกตัวก็ร้ายแบบมีเหตุผล และก็ไม่ได้ทำอะไรที่ดูเป็นพิษมากเกินไป
แม่ของทองแท้ก็ร้ายแบบแนวเมียหลวงทั่วไป ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของคนที่ต้องแบ่งสามีให้คนอื่นที่จะมีความรู้สึกเป็นศัตรูเล็กๆในใจ ความรู้สึกอย่างให้ลูกตัวเองต้องมาก่อน คือมันก็ไม่ดีหรอก แต่มันเป็นความรู้สึกที่เข้าใจได้อ่ะ
หมอซัดก็แค่อยากเอาชนะ อาจจะทำอะไรไม่ดีบ้าง แต่ก็มีการประมาณการไว้แล้วว่าระดับไหนที่ไม่เป็นอันตราย จริงๆก็เป็นคนที่น่าเห็นใจ ดีที่สุดท้ายก็จบได้ดี
พี่ทองแท้ เราก็ชอบมากๆ ชอบที่เขาสร้างตัวละครให้เป็นคนดีมีเหตุมีผล รักน้อง รักครอบครัว ไม่ต้องการชิงดีชิงเด่นกับใตร ที่สำคัญหล่อสุดๆ

สรุปเลยคือ หมอหลวง เป็นละครที่ฟิลกู้ดมากๆ ได้ทั้งความรู้ ได้สาระ ได้ประวัติศาสตร์พระอกนางเอกนิสัยน่ารักน่าเอ็นดู ความรักก็บริสุทธิ์มากๆ ไม่มีดร่ามาปวดตับ เพลงก็เพร๊าะเพราะ นักแสดงทุกคนหน้าตาดีมาก
เราไม่ได้รู้สึกชอบละครเรื่องไหนมานานมากแล้ว หลายๆเรื่องดูจบก็จบไป แต่เรื่องนี้ค่อนข้างประทับใจกับบรรยากาสและอารมณ์ที่ละครเรื่องนี้มอบให้เลย จนต้องมาเขียนกระทู้บอกเนี่ยแหล่ะ เห็นว่ามีเรื่องที่คล้ายกันอยู่ ชื่อเรื่องทองเอก เดี๋ยวต้องไปตามดูละ
[CR] ละครหมอหลวง รีวิวความรู้สึกหลังดูครั้งแรก สนุก สดใส ไม่เครียด เพลงเพราะ
ที่จริงเราไม่ได้ดูละครมานานมากกก สิบกว่าปีได้แล้ว แต่ช่วงนี้ก็เริมๆเปิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ดูบ้าง ส่วนมาก็พวกละครย้อนยุค พอดูเรื่องนางคำดวงจบตอนก็เลยเลื่อนๆดู ก็เห็นชื่อเรื่องที่ดูค่อนข้างน่าสนใจ "หมอหลวง" ก็เลยกดเข้าไปดูฆ่าเวลาไม่ได้คิดอะไร
ส่วนตัวเราไม่ใช่แฟนคลับดาราคนไหนเลย คิมเบอร์รี่เราก็รูสึกว่าเฉยๆ มาริโอ้ก็รู้ว่าหล่อมากมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ก็ไม่ได้ชอบอะไร
ช่วงแรกๆรู้สึกว่าบทพูดนางเอกดูเว่นเว้อน่ารำคาญนิดๆ แต่ก็เฉพาะช่วงแรกๆๆจริงๆ นิดเดียว แต่เรื่องก็ดำเนินเร็วดี
พอเรื่องดำเนินไปสักตอนสองตอน ก็รู้สึกว่า เออ เรื่องก็น่าสนใจอยู่ ก็ตั้งใจดูมากขึ้น (พี่พระเอกหล่อมากกกก)
ดูไปเรื่อยๆรู้สึกว่า นางเอกเป็นคนที่พูดจาน้ำเสียงนุ่มนวล แบบไม่ใช่การฝืน ไม่ใช่การดัดจริต(ไม่ใช่คำไม่ดีน้า) มีความจริงใจ ซื่อตรง และไม่พยายามเสียดสีสังคม ทำให้รู้สึกว่าการพูดจาของนางเอกทำให้คนรอบตัวรู้สึกอบอุ่นผ่อนคลาย(ไม่แปลกที่ทองอ้นจะตกหลุมรัก) แม้บางคำพูดเหมือนอาจจะดูเหมือนเหิมเกริมใส่ผู้ใหญ่ยุคนั้น แต่ก็ดูไม่ได้มีเจตนาร้ายหรือต้องการเอาชนะ เลยทำให้ผู้ใหญ่น่าจะโกรธไม่ลง
ตัวพระเอก ทองอ้น น่าร้ากกก น่าเอ็นดูมากๆ ด้วยนิสัยที่ดูเหมือนไม่ค่อยเห็นหัวใคร แต่ก็ไม่ได้ก้าวร้าวจนเกินงาม น้องดูเป็นคนจริงจัง จริงใจ ทำอะไรก็ทำจริงๆ เป็นห่วงคนอื่นจากใจจริง พยายามทำตัวเข้มเข็ง แต่ในใจนั้นอ่อนนุ่มมาก เอ็นดูตอนน้องน้อยใจ ตอนที่โดนพ่อดุเพราะเข้าใจผิด แต่พอพ่อเข้าใจน้องแล้วก็หายามาทาให้ นาทีนั้นดูสีหน้าท่าทางคือแสดงออกถึงความอัดอั้นตันใจ ความน้อยเนื้อต่ำใจได้น่าเอ็นดูมากๆ มาริโอ้แสดงได้ดีจริงๆ และก็ชอบความที่ทองอ้นรักนางเอกมาก แต่ก็ไม่งอแง สนับสนุนเขาทุกทาง และพอเขาบอกว่าไม่ไปไหนแล้วจะอยู่กับทองอ้น น้องก็ปล่อยโฮเลย พร่ำถึงสิ่งที่อัดอั้นของตัวเองออกมาหมด มันดูบริสุทธิ์มากๆอ่ะ ทำให้ตัวละครน่ารัก น่าเอ็นดู มีเสน่ห์มากๆ จนเราตกหลุมรักเลยแหล่ะ
และก็ชอบความที่ในเรื่องไม่มีดราม่าจนปวดตับ มีตัวละครที่ดูเหมือนจะร้ายบ้าง แต่ทุกตัวก็ร้ายแบบมีเหตุผล และก็ไม่ได้ทำอะไรที่ดูเป็นพิษมากเกินไป
แม่ของทองแท้ก็ร้ายแบบแนวเมียหลวงทั่วไป ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของคนที่ต้องแบ่งสามีให้คนอื่นที่จะมีความรู้สึกเป็นศัตรูเล็กๆในใจ ความรู้สึกอย่างให้ลูกตัวเองต้องมาก่อน คือมันก็ไม่ดีหรอก แต่มันเป็นความรู้สึกที่เข้าใจได้อ่ะ
หมอซัดก็แค่อยากเอาชนะ อาจจะทำอะไรไม่ดีบ้าง แต่ก็มีการประมาณการไว้แล้วว่าระดับไหนที่ไม่เป็นอันตราย จริงๆก็เป็นคนที่น่าเห็นใจ ดีที่สุดท้ายก็จบได้ดี
พี่ทองแท้ เราก็ชอบมากๆ ชอบที่เขาสร้างตัวละครให้เป็นคนดีมีเหตุมีผล รักน้อง รักครอบครัว ไม่ต้องการชิงดีชิงเด่นกับใตร ที่สำคัญหล่อสุดๆ
เราไม่ได้รู้สึกชอบละครเรื่องไหนมานานมากแล้ว หลายๆเรื่องดูจบก็จบไป แต่เรื่องนี้ค่อนข้างประทับใจกับบรรยากาสและอารมณ์ที่ละครเรื่องนี้มอบให้เลย จนต้องมาเขียนกระทู้บอกเนี่ยแหล่ะ เห็นว่ามีเรื่องที่คล้ายกันอยู่ ชื่อเรื่องทองเอก เดี๋ยวต้องไปตามดูละ
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้