ระบาย: ความหวังดีที่มากเกินไป ก็เป็นการละเมิด คุกคาม บงการผู้อื่น ได้เหมือนกัน

แย่เลย
รุ่นพี่โทรมาชวนปฏิบัติธรรมอีกแล้ว
โดยใช้เบอร์อื่นโทรมา
ทั้งที่จขพ.ก็ปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ก็นึกว่าคุยกันเข้าใจแล้ว
แต่ก็ไม่วายโทรมาชวนแต่เช้า
คือมันเป็นวันเสาร์ไง
แล้วจขพ.ก็กำลังฝันว่าถูกหวยรางวัลที่ 1
กำลังจะขึ้นเงินพอดี
คิดว่าจะพาครอบครัวไปเที่ยว
เรือสำราญซัก 2 อาทิตย์
จขพ.ชอบผืนน้ำกว้างใหญ่
การลงไปเที่ยวตามท่าเรือต่างๆไม่ค่อยเท่าไหร่
แต่ชอบท้องฟ้ากับน้ำสุดลูกหูลูกตามาก

ขณะเอื้อมมือไปรับเงินปึกใหญ่หลายปึก
ก็มีไอ้โม่งจากไหนไม่รู้
เอาปืนจี้ตรงมาที่จขพ.
แล้วตะคอกเสียงดัง
“ส่งเงินทั้งหมดมาเดี๋ยวนี้!“
เมื่อเอาเงินใส่ห่อผ้าแล้ว
และเห็นจี้ที่ห้อยคอ
เป็นสร้อยที่แม่ซื้อให้ตอนจขพ.สอบเข้าม.ปลายได้
ไอ้โม่งก็กำลังจะกระชากมันติดมือไปด้วย
ก็พอดีกับที่ได้ยินเสียงโทรเข้า
จขพ.จึงสะดุ้งตื่น
.

เมื่อคุยกับรุ่นพี่เสร็จ
โดยใช้เวลาเกือบชั่วโมง
จขพ.ก็ต้องนั่งกุมขมับ
และส่ายหน้าไปมาอยู่หลายที
มันมีแต่ความไม่เข้าใจ
อึดอัดจนน้ำตาไหล
นี่หรือคือความหวังดี
น้ำเสียงอันรุนแรง
ถ้อยคำบีบบังคับออกคำสั่ง
จขพ.ผิด เขาเท่านั้นคือความถูกต้อง
.

รุ่นพี่บอกว่าเข้ามาส่องเฟสจขพ.เรื่อยๆ
เห็นมีแต่ระบาย ฟุ้งซ่าน เลอะเทอะ
และโพสต์แต่รูปเดินสายทำบุญตามวัด
ถามว่าจะเอาแต่ความสบายใจอย่างนั้นจริงหรือ
จขพ.ก็ได้แต่เงียบไม่พูดอะไรซักคำ
ฟังรุ่นพี่พูดอยู่ฝ่ายเดียว
ทั้งที่อยากตะโกนกลับไปดังๆ
“เมิงเป็นพ่อกุตั้งแต่เมื่อไหร่“!!?
“ทำไมไม่ไปชวนครอบครัวเมิงเอง“!
“ละที่เมิงยึดติดออกให้ได้ก่อน“!!
“ที่ละเมิดกุทุกอย่าง“!

“ครั้งก่อนก็ยึดเอาของรักของมีค่ากุเป็นประกัน“!
“กลับมาจากคอร์ส ยังโทรมาบังคับ
ให้ยืน เดิน นั่ง นอน ภาวนา โพสต์ธรรมะสไตล์เมิง”

แล้วมาสรุปกุนั่นไงมีแต่ความเพ้อเจ้อเต็มเฟส
ก็เมิงแทบจะจับมือกุพิมพ์
โดยแรงบันดาลใจจากเมิง

พ่องบังเกิดเกล้า
ชวนกุนิพพานอยู่ได้
กุยังไม่ได้ผัวเลย

แมวใครก็มากัดกันอยู่ได้ที่ระเบียง

เซ็งโว้ยยย วันเสาร์ของกุ

.