ต้องบอกก่อนว่า ผมเป็นลูกคนที่มีฐานะ แต่พ่อแม่เลิกกันเลยต้องมาอยู่กับ ยาย ตั้งแต่เด็กไม่เคยเห็นหน้าพ่อ แม่มาหาบ้างเป็นครั้งคราว ปัจจุบันผมอายุ14 ยายชอบกินเบียร์ ผมเป็นคนชอบเถียง เอาเป็นว่า อธิบายดีกว่า ผมไม่ชอบโดนกดดันหารือดุด่าจากคนรัก ถ้าไม่ยายไม่เมาก็ไม่ไม่เคยโดนกอด ถูกสอนให้ใช้ชีวิตแต่ละวันให้ได้ ยายไม่ใช่คนรวย ยายไม่ชอบโดนคนทำอย่างนู้นอย่างงี้ใส่ แต่มาทำกับผม ยายไม่ชอบโดนไล่ไปไหน แต่กลับมาบอกผมว่า'ไปอยู่กับพ่ไปพ่อรวย' มีวันหนึ่ง นายกินเบียร์กับเพื่อน ผมออกจากห้องไปหาเขาและบอก'ยายผมหิวข้าว'ตอนนั้นช่วงดึกๆ แต่ยายบอกว่า'อะไร! ก็ซื้อข้าวให้กินแล้วจะกินอะไรอีก' ผมไม่อิ่มเลยครับ และชอบบอกว่าผมไม่สงสารเขาที่เขาจน บอกว่ายายเลี้ยงไก้แค่นี้และก็ร้องไห้ ผมเจ็บปวดมากครับ ผมแค่อยากกินข้วแต่กลับโดนด่า โดนไล่ให้ไปอยู่กับคนนั้นคนนี้
ผมพยายามที่จะอยู่ในทางตลอด ไม่สูบบุหรี่ เพื่อนรอบตัวผมก็เป็นนังเลงกันหมด ผมไม่ยุ่งเลยครับ ผมจั้งใจเรียน ผมขี้เกียดบ้าง ผมยอมรับ แต่ไม่ได้ไม่เอาอะไรเลยในชีวิต
ผมผิดไหมครับ ที่เป็นคนไม่ดีพอ ติดหรู ติดรวยหรืออะไร?
ผมพยายามที่จะอยู่ในทางตลอด ไม่สูบบุหรี่ เพื่อนรอบตัวผมก็เป็นนังเลงกันหมด ผมไม่ยุ่งเลยครับ ผมจั้งใจเรียน ผมขี้เกียดบ้าง ผมยอมรับ แต่ไม่ได้ไม่เอาอะไรเลยในชีวิต