เราชอบเขาจริงๆหรือแค่รู้สึกดึงดูดเวลาเห็นหน้าเขากันแน่คะ

คือเราเพิ่งเริ่มสังเกตเขาจริง ๆ ตอนเจอกันมัธยมค่ะ ตอนแรกก็แค่เห็นหน้าเฉย ๆ พอเจอบ่อยขึ้นก็เริ่มสนใจเขามากขึ้น
เจอเขาที่เดิม ๆ เช่น โรงอาหารตอนเช้า บางวันตอนเที่ยงก็เจอที่ห้องคหกรรม พอเราเดินเรียน เขาก็อยู่ห้องต่อจากเราหรือห้องข้าง ๆ
กลับบ้านเราก็ยังเจอเขายืนรอรถตรงทางกลับบ้านของเรา พอเจอบ่อย ๆ ก็เริ่มสังเกตเขามากขึ้น
เขาเป็นคนเงียบ ๆ ดูเนิร์ด ๆ ซื่อ ๆ บางวันก็เดินคนเดียว บางวันก็กลับกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ คนในกลุ่มก็ดูห้าว ๆ แต่เขาดูเป็นเด็กเรียนที่สุดในกลุ่ม เราก็เดาทางเขายากเหมือนมีอารมณ์เดียว แต่พออยู่กับเพื่อนก็เหมือนปกติ แค่เงียบ ๆ สุดในกลุ่ม
เราเรียนตึกเดียวกับเขา เรานั่งติดหน้าต่างก็เลยเห็นเขากับเพื่อนเล่นบอลตรงหน้าห้องคหกรรมบ่อย ๆ เราก็ชอบแอบมองจากตรงนั้น พอวันไหนไม่เห็นเขาก็เริ่มเอะใจว่า “วันนี้เขาไม่มาเหรอ?” เริ่มมองหาตลอดและรู้สึกเซ็งนิด ๆ
ช่วงปิดเทอมเราเผลอไปส่องเฟสเขา เราไม่ได้คาดหวังอะไร แต่พอเหลือบไปเห็นไลค์โปรไฟล์เก่า เราก็เลยเลื่อนเข้าไปดูนิดหน่อย แล้วก็เจอข้อมูลว่าเขาเคยเรียนโรงเรียนเดียวกับเราตอนประถมด้วย ถึงตอนนั้นเราไม่รู้เรื่องและน่าจะไม่ได้เจอกันเลยแต่เราก็คิดว่ามันบังเอิญมากๆ
เพื่อนพี่เขาบอกเราว่าเขาเข้าหายาก เราก็คิดว่าคงเป็นแบบนั้นแหละ เราก็เริ่มสงสัยว่าความรู้สึกแบบนี้ เราชอบเขาจริง ๆ หรือแค่รู้สึกดีเวลาเห็นหน้าเขาเท่านั้น
มีใครเคยเป็นแบบนี้ไหมคะ แบบเห็นหน้าใครคนนึงแล้วรู้สึกสบายใจ แต่ก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เรียกว่าชอบจริง ๆ หรือแค่ความดึงดูดเฉยๆคะToT
เราอาจจะเพ้อเจ้อไปบ้างแต่เราโครตจะสับสนเลยค่ะ