เล่าก่อนเลยครับว่าผมรู้ได้ว่าพ่อเสพยาตอนไหน เหตุการณ์เริ่มจากตอนกลับงานศพญาติแล้วตอนกลับมีด่านตรวจยาเสพติดผมก็ไม่ได้อะไรมากเพราะพ่อผมก็ไม่เคยเสพยาตั้งเด็ก (แกไปทำงานต่างประเทศกลับมาแล้วเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน) แกดื่มเหล้าจนผมเป็นปมตอนเด็กเพราะพ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อย
กลับเข้าเรื่อง คือ หลังจากพ่อผมลงไปตรวจฉี่ก็คือไม่ผ่านตำรวจเลยให้ไปตรวจอีกรอบแน่นอนครับว่าไม่ผ่านตอนนั้นผมค่อนข้างเอะใจพ่อเราเสพยาจริงๆหรือมีอะไรผิดปกติแต่วันนั้นแหละครับแกบอกทุกอย่างทั้งแม่ทั้งญาติที่ไปด้วยกันวันนั้นรู้หมด แกบอกว่าจะไม่ทำอีกตั้งแต่วันนั้นแม่ผมก็ให้โอกาส แต่ผ่านไปสัก2เดือนแกก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลก ทั้งไม่นอน ดูเหมือนดีดๆ พูดนั้นพูดนี้ไปเรื่อย แต่ไม่ขนาดถึงคุยคนเดียวนะครับอาจจะปกติของแกอยู่แล้ว บ้านก็ไม่ค่อยกลับมานอน ส่วนใหญ่จะไปนอนอยู่บ้านย่า ไม่ก็ที่นา ทั้ง ลุง แม่ ป้า น้า ทุกคนช่วยกันคุยหมดแล้วแต่แกไม่ยอมรับความจริงไม่ฟัง จนตอนนี้แม่ผมแกพร้อมจะหย่าแล้วแต่แม่บอกผมว่าเหลือผมคนเดียวที่ยังช่วยพ่อได้แต่ถ้าผมทำไปแล้วไม่ได้คือทุกอย่างก็จะจบแค่นั้น ผมก็คิดไว้แล้วแหละครับว่าเรื่องแบบนี้ก็ต้องเกิดขึ้นตั้งแต่เด็กแต่ก็ไม่นึกว่าจะเกิดขึ้นกับเราจริงๆ ผมที่ อายุ 18 กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย แต่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ทั้งที่ผมวางแพลนในอนาคตไว้แล้วแท้ๆ แต่ว่าถ้าอะไรจะเกิดขึ้นในข้างหน้าผมก็พร้อมยอมรับครับ ผมรักท่านมากครับแต่ไม่รู้ว่าท่านจะยังรักพวกเราเหมือนที่เราทำอยุ่รึป่าว
ตั้งครั้งแรกนะครับ ขอโทษในความไม่เรียบร้อย
สรุปเลย ผมอยากได้คำปรึกษา ควรจัดการความรู้สึกยังไงดี ขอบคุณครับ ที่ช่วยอ่านกระทู้นี้จนจบ🙏
พ่อกลับไปเสพยาทั้งที่ไม่เคยเป็นคนแบบนี้
กลับเข้าเรื่อง คือ หลังจากพ่อผมลงไปตรวจฉี่ก็คือไม่ผ่านตำรวจเลยให้ไปตรวจอีกรอบแน่นอนครับว่าไม่ผ่านตอนนั้นผมค่อนข้างเอะใจพ่อเราเสพยาจริงๆหรือมีอะไรผิดปกติแต่วันนั้นแหละครับแกบอกทุกอย่างทั้งแม่ทั้งญาติที่ไปด้วยกันวันนั้นรู้หมด แกบอกว่าจะไม่ทำอีกตั้งแต่วันนั้นแม่ผมก็ให้โอกาส แต่ผ่านไปสัก2เดือนแกก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลก ทั้งไม่นอน ดูเหมือนดีดๆ พูดนั้นพูดนี้ไปเรื่อย แต่ไม่ขนาดถึงคุยคนเดียวนะครับอาจจะปกติของแกอยู่แล้ว บ้านก็ไม่ค่อยกลับมานอน ส่วนใหญ่จะไปนอนอยู่บ้านย่า ไม่ก็ที่นา ทั้ง ลุง แม่ ป้า น้า ทุกคนช่วยกันคุยหมดแล้วแต่แกไม่ยอมรับความจริงไม่ฟัง จนตอนนี้แม่ผมแกพร้อมจะหย่าแล้วแต่แม่บอกผมว่าเหลือผมคนเดียวที่ยังช่วยพ่อได้แต่ถ้าผมทำไปแล้วไม่ได้คือทุกอย่างก็จะจบแค่นั้น ผมก็คิดไว้แล้วแหละครับว่าเรื่องแบบนี้ก็ต้องเกิดขึ้นตั้งแต่เด็กแต่ก็ไม่นึกว่าจะเกิดขึ้นกับเราจริงๆ ผมที่ อายุ 18 กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย แต่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ทั้งที่ผมวางแพลนในอนาคตไว้แล้วแท้ๆ แต่ว่าถ้าอะไรจะเกิดขึ้นในข้างหน้าผมก็พร้อมยอมรับครับ ผมรักท่านมากครับแต่ไม่รู้ว่าท่านจะยังรักพวกเราเหมือนที่เราทำอยุ่รึป่าว
ตั้งครั้งแรกนะครับ ขอโทษในความไม่เรียบร้อย
สรุปเลย ผมอยากได้คำปรึกษา ควรจัดการความรู้สึกยังไงดี ขอบคุณครับ ที่ช่วยอ่านกระทู้นี้จนจบ🙏