หนักใจเรื่องแม่

รู้สึกเบื่อกับชีวิตมากก หนักใจหลายเรื่อง จะพยายามไม่สนใจก็ไม่ได้ บอกแม่แล้วก็ไม่ได้อะไร เครียด แม่บอกว่าจะไปเคลียดอะไรทำไมต้องเครียดยิ้มสิ เราเครียดหนักกว่าเดิม ขนาดเราเป็นคนที่ระบายเล่าอะไรให้แม่ฟังก็ได้แต่ด้านลบกลับมาบางทีก็คุยกันคนละเรื่อง แค่ต้องการคนรับฟังก็มีแต่ เพื่อน กับแฟน เคยบอกแม่ว่าเพื่อนกำลังจะได้เลิกกับแฟน แต่เราก็ฟังเฉยๆเพราะปลอบไม่เก่ง แม่บอกว่า เขากำลังเป็นภาระให้เรา เรางงมากมีเพื่อนเพื่อนเล่า คือภาระหรอ เราว่าเราก็ไม่ได้หนักหัวหนักใจอะไร แต่ตอนแม่เราเด็กๆก็โดนอะไรมาเยอะ เรื่องแย่ๆโดนเขาตำหนิจนโตมา บอกสอนเราตอนอายุที่โตขึ้นเรื่อยๆบอกเรื่องเดิมๆเป็นร้อยรอบ พอแม่พูดเรื่องลบๆแบบเราไม่ต้องไปยุ่งกับเขาตัวใครตัวมัน เราก็บอกว่า หนูไม่อยากฟังแล้ว แม่ก็น้อยใจบอกว่าทำไมเราต้องเหมือนพี่สาวที่ไม่ฟังอะไรแม่เลย ที่เราบอกไปยังงั้นเพราะแม่เคยบอกกับเราว่าถ้าแม่พูดอะไรมากเกินไปหรือไม่ดีก็ให้บอกนะแต่พอเราบอกแม่ก็เป็นงี้ตลอดพูดอะไรย้อนแย้ง เล่าโยงนั่นโยงนี่ไปเรื่อย แค่เราเล่าเรื่องเพื่อนอยู่อยู่แม่ก็สอนเรื่องค้ำประกันให้เพื่อนทั้งทั้งที่เรายังอายุแค่16 แต่คือแม่สอนเรื่องที่เหมือนเราอายุ 20 แล้ว และเรื่องพี่สาวเราตอนนี้พี่สาวเราไป เรียนแลกเปลี่ยนที่จีน พี่สาวเราไม่ดื้อไม่ออกจากบ้านไปเที่ยวบ่อยๆต่างจากเรามาก เราติดแฟน ออกจากบ้านไปเที่ยวบ่อย1เดือนก็ 1-2 ครั้ง แค่วันหยุด แต่เหมือนแม่จะรักเราน้องคนเล็กมากกว่า แม่เราบอกว่าแม่ก็ไม่มีเพื่อนแล้วไม่เข้าใจชีวิตวัยรุ่นสักเท่าไหร่แค่คำว่า   ที่คุยกันกับเพื่อนสนิทหรือในสาธารณะแม่เราก็มองว่าเป็นคำด่า แม่เราบอกว่าถ้าอยู่อยู่มีคนเดินมาพูด ข้างๆ แม่เราก็จะมองว่าทำไมเขาถึงมาด่า แต่ถ้าเป็นเราก็ดูที่สายตาคนที่พูด เอารู้สึกว่าแค่สายตามันก็บ่งบอกแล้ว เราเคยพยายามบอกแม่ว่าเรามีแฟนเราก็ไม่อยากเก็บความลับทุกเรื่องเราเป็นคนที่เวลามีเรื่องเล่าอะไรก็อยากเล่าให้กับทุกคนที่สนิท ยิ่งกับคนในครอบครัวเราก็อยากเล่าแต่เหมือนเขาก็สอนแต่สอนคนละเรื่อง พอเป็นเรื่องแฟนแม่เราก็เหมือนจะให้มีนะแต่ไปๆมาๆหลังๆ ก็บอกว่าแฟนเราเป็นเพื่อนแค่เพื่อนก็พอแล้วปกติเราไม่สนิทกับเพื่อนผู้ชายเราสนิทแค่กับ ผู้ชายคนเดียวเท่านั้นคือแฟน แม่เราก็เหมือนรับได้นะแต่พอเราเลิกกับแฟนไปเป็นแฟนเก่าคนแรกนานแล้วเราก็ได้คบกับคนอื่นต่อพอมีช่วงที่เราไปไปเที่ยวบ่อยบ่อยแม่เราก็คิดว่าเราคบผู้ชาย ศรีสุวบางทีแม่ก็ก็ถามว่ายังคบกันอยู่ไหมแล้ว ก่อนหน้านั้นแม่ก็เอาแต่พูดว่าไม่อยากให้เรามีแฟนเราก็บอกไปว่าไม่ได้คบแล้วแต่จริงๆก็ยังคบอยู่นาน1ปีแล้วด้วย แม่เอาแต่บอกว่าอย่าคบเลยผู้ชายมีแต่พวกนอนอยู่ในห้องแถว เราโกรธมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วแฟนเราก็ไม่ได้นอนในห้องแถว แล้วแม่เราก็พูดอีกว่าผู้ชายแต่ละคนที่เราเคยคบมายังไม่รวมคนปัจจุบันเพราะแม่เรายังไม่เคยเห็นหน้าแม่เราก็เอาแต่พูดถึงหน้าตาแต่ละคนว่าใครหน้าตาเป็นยังไงผิวดำผิวเหลืองแต่แม่ไม่เคยชมเลยซักคนเอาแต่มองภายนอกอย่างเดียวตอนนี้ก้มี เซฟโซนแค่เพื่อนกับแฟน เเวลาเล่าเรื่องอะไรก็สบายใจมากๆ แฟนเราให้คำ ปรึกษาดีแล้วฟังเพลินมาก