ทำไมผมถึงรู้สึกว่า การที่ผมรู้ตัวเองว่ารักใครคนๆหนึ่งแบบบริสุจน์ใจ
มันเป็นคนที่ผมรู้สึกว่า ผมรักเขาโดยที่ไม่ได้อยากจะคิดเรื่องเซ็กซ์กับเขา
ผมมีความรู้สึกว่า รักที่บริสุจน์ใจสำหรับผม คือ การรักผญคนนั้น
โดยที่ผมไม่ได้ต้องการการอยากมีเพศสัมพันธ์กับเธอ
ผมแค่รู้สึกรักแบบอยากดูแล,เอ็นดู,ปกป้อง,อยู่เคียงข้างเธอ,ช่วยเหลือเธอ,และมองดูเธอมีความสุข
จากสิ่งที่เราทำให้ พอเวลาคุยกับใครแล้วรู้สึกถึงเรื่องเซ็กซ์กับผญคนนั้นๆ ผมมักจะรู้สึกว่า
"เขานั้นไม่ใช่สำหรับผม"
ผมรู้สึกแบบนี้จริงๆ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมมันเป็นแบบนั้น
เหมือนผมต้องการความสัมพันธ์ที่บริสุจน์ใจ
ที่ไม่ได้มองหาความสัมพันธ์เพื่อเซ็กซ์อะไรแบบนั้น อยากรู้ว่ามีกี่คนที่คิดแบบนี้
ไม่ว่าจะ ผญ หรือ ผช ข้อความเห็นหน่อยครับ
ความรักบริสุจน์ใจ โดยไร้ความรู้สึกทางเซ็กซ์
มันเป็นคนที่ผมรู้สึกว่า ผมรักเขาโดยที่ไม่ได้อยากจะคิดเรื่องเซ็กซ์กับเขา
ผมมีความรู้สึกว่า รักที่บริสุจน์ใจสำหรับผม คือ การรักผญคนนั้น
โดยที่ผมไม่ได้ต้องการการอยากมีเพศสัมพันธ์กับเธอ
ผมแค่รู้สึกรักแบบอยากดูแล,เอ็นดู,ปกป้อง,อยู่เคียงข้างเธอ,ช่วยเหลือเธอ,และมองดูเธอมีความสุข
จากสิ่งที่เราทำให้ พอเวลาคุยกับใครแล้วรู้สึกถึงเรื่องเซ็กซ์กับผญคนนั้นๆ ผมมักจะรู้สึกว่า
"เขานั้นไม่ใช่สำหรับผม"
ผมรู้สึกแบบนี้จริงๆ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมมันเป็นแบบนั้น
เหมือนผมต้องการความสัมพันธ์ที่บริสุจน์ใจ
ที่ไม่ได้มองหาความสัมพันธ์เพื่อเซ็กซ์อะไรแบบนั้น อยากรู้ว่ามีกี่คนที่คิดแบบนี้
ไม่ว่าจะ ผญ หรือ ผช ข้อความเห็นหน่อยครับ