สามีเป็นคนแบบนี้ ในมุมมองของเรา
(วันหยุด)
เป็นคนชอบทำกิจกรรมยามว่าง ไปตีไก่ ตกปลา ตอนเย็นกินข้าวบ้านเพื่อนทุกวัน กลับบ้านเกือบเที่ยงคืนทุกวัน ชอบดื่ม ชอบสรรสัน
เป็นคนจริงจังกับงาน การงานดี ทำงานดี รับผิดชอบงานและค่าใช้จ่ายที่บ้านได้ดี ทั้งค่าใช้จ่ายต่างๆ ค่าเทอมลูก ค่ากินใช้ลูก ของใช้ เกือบทุกอย่าง
สำหรับเรา เราโอเคนะ เพราะเขาไม่เคยทำอะไรผิดพลาดเรื่องความสัมพันธ์ ไว้ใจได้ ต่างคนต่างทำกิจกรรมของใครของมัน มันก็โอเคแล้ว
เรากับลูก เล่นด้วยกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน
สามีจะไปทำกิจกรรมกับเพื่อนนอกบ้านสะส่วนใหญ่
ลูกเราได้เดินทางกับคนอื่น ทุกคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ลูกเราชอบอยากกินนั่นนี่ข้างทางตลอด ทุกคนก็จอดซื้อให้
อีกอย่างพอเจอคนรอบข้างที่เป็ญาติฝั่งสามี บอกว่า ถ้าหลานเขาอยากกินอะไร อยากเล่นอะไรวันหยุดพ่อแม่เขาจะรีบทำให้เรย
(พูดแบบนี้หลายคนทั้งที่เราไม่เคยเล่าเรื่องพฤติกรรมของสามีให้ใครฟัง)
ประเด็นคือ เวลาที่ลูกอยากกินหรือทำอะไร ที่ต้องเป็นพ่อพาไป เขาจะไม่ค่อยสนใจ มองว่า มันไม่มีประโยชน์และไม่ได้สำคัญขนาดนั้น
เช่น ลูกอยากกินกุ้ง เอามาย่างที่บ้าน เราขับรถไม่ได้ ต้องรอให้พ่อพาไป ผ่านมาจะ 1 เดือน ลูกยังไม่ได้กินกุ้งเรย
สามีมองว่า หาแต่เรื่องเสียเงิน ไร้สาระไม่มีประโยชน์
เวลาที่เดินทางไปที่ไหนก็ตาม ลูกจะแทบไม่อยากกินอะไรบนรถ เพราะจะโดนด่าหากทำล้นหรือสกปรก
พออยากกินอะไรข้างทาง สามีก็จะไม่ค่อยอยากจอดซื้อเพราะขี้เกียจจอด
ลูกอาจเจอความผิดหวังแบบนี้บ่อยๆ เขาเรยไม่ค่อยอยากจะกินอะไร หรือ เรียกร้องอะไร
เราเรยมองย้อนกลับมาที่สามีตัวเอง แล้วมีคำถามที่ว่า สามีและเรากำลังละเลยความรู้สึกของลูกอยู่หรือเปล่า
สามีกำลังละเลยความรู้สึกของลูกหรือเปล่า
(วันหยุด)
เป็นคนชอบทำกิจกรรมยามว่าง ไปตีไก่ ตกปลา ตอนเย็นกินข้าวบ้านเพื่อนทุกวัน กลับบ้านเกือบเที่ยงคืนทุกวัน ชอบดื่ม ชอบสรรสัน
เป็นคนจริงจังกับงาน การงานดี ทำงานดี รับผิดชอบงานและค่าใช้จ่ายที่บ้านได้ดี ทั้งค่าใช้จ่ายต่างๆ ค่าเทอมลูก ค่ากินใช้ลูก ของใช้ เกือบทุกอย่าง
สำหรับเรา เราโอเคนะ เพราะเขาไม่เคยทำอะไรผิดพลาดเรื่องความสัมพันธ์ ไว้ใจได้ ต่างคนต่างทำกิจกรรมของใครของมัน มันก็โอเคแล้ว
เรากับลูก เล่นด้วยกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน
สามีจะไปทำกิจกรรมกับเพื่อนนอกบ้านสะส่วนใหญ่
ลูกเราได้เดินทางกับคนอื่น ทุกคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ลูกเราชอบอยากกินนั่นนี่ข้างทางตลอด ทุกคนก็จอดซื้อให้
อีกอย่างพอเจอคนรอบข้างที่เป็ญาติฝั่งสามี บอกว่า ถ้าหลานเขาอยากกินอะไร อยากเล่นอะไรวันหยุดพ่อแม่เขาจะรีบทำให้เรย
(พูดแบบนี้หลายคนทั้งที่เราไม่เคยเล่าเรื่องพฤติกรรมของสามีให้ใครฟัง)
ประเด็นคือ เวลาที่ลูกอยากกินหรือทำอะไร ที่ต้องเป็นพ่อพาไป เขาจะไม่ค่อยสนใจ มองว่า มันไม่มีประโยชน์และไม่ได้สำคัญขนาดนั้น
เช่น ลูกอยากกินกุ้ง เอามาย่างที่บ้าน เราขับรถไม่ได้ ต้องรอให้พ่อพาไป ผ่านมาจะ 1 เดือน ลูกยังไม่ได้กินกุ้งเรย
สามีมองว่า หาแต่เรื่องเสียเงิน ไร้สาระไม่มีประโยชน์
เวลาที่เดินทางไปที่ไหนก็ตาม ลูกจะแทบไม่อยากกินอะไรบนรถ เพราะจะโดนด่าหากทำล้นหรือสกปรก
พออยากกินอะไรข้างทาง สามีก็จะไม่ค่อยอยากจอดซื้อเพราะขี้เกียจจอด
ลูกอาจเจอความผิดหวังแบบนี้บ่อยๆ เขาเรยไม่ค่อยอยากจะกินอะไร หรือ เรียกร้องอะไร
เราเรยมองย้อนกลับมาที่สามีตัวเอง แล้วมีคำถามที่ว่า สามีและเรากำลังละเลยความรู้สึกของลูกอยู่หรือเปล่า