ตามหัวข้อเลยค่ะ ที่พักเราติดที่ทำงาน เช้าเดินมาทำงานไม่ถึงนาที เย็นเดินกลับห้อง แบบนี้ทุกวัน
วันอาทิตย์วันหยุด ไม่ออกจากห้องเลย กินข้าวมื้อเดียวตอนบ่ายสาม
ของกินของใช้สั่งออนไลน์ 99% มีตอนที่เดินทางคือทุกสิ้นเดือนกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อ
คือ......มันเป็นความรู้สึกแบบ ไม่อยากไปไหน ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากพูดคุย
หรือว่าเราขี้เกียจเกินไปคะ เหมือนเราไม่มีความกระตือรือร้นในชีวิต ไม่มีความคิดความอ่านอะไรเลย
เมื่อปลายปีที่แล้วแม่เราเสียกระทันหันเพราะอุบัติเหตุ เราก็กลายเป็นคนขี้เกียจ ไม่อยากทำอะไรเลย
เบื่อไปหมดทุกสิ่งอย่าง เพื่อนๆใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหม ดึงตัวเองให้ออกไปใช้ชีวิตยังไงคะ
มีใครไม่ชอบออกจากบ้านเหมือนเราไหมคะ
วันอาทิตย์วันหยุด ไม่ออกจากห้องเลย กินข้าวมื้อเดียวตอนบ่ายสาม
ของกินของใช้สั่งออนไลน์ 99% มีตอนที่เดินทางคือทุกสิ้นเดือนกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อ
คือ......มันเป็นความรู้สึกแบบ ไม่อยากไปไหน ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากพูดคุย
หรือว่าเราขี้เกียจเกินไปคะ เหมือนเราไม่มีความกระตือรือร้นในชีวิต ไม่มีความคิดความอ่านอะไรเลย
เมื่อปลายปีที่แล้วแม่เราเสียกระทันหันเพราะอุบัติเหตุ เราก็กลายเป็นคนขี้เกียจ ไม่อยากทำอะไรเลย
เบื่อไปหมดทุกสิ่งอย่าง เพื่อนๆใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหม ดึงตัวเองให้ออกไปใช้ชีวิตยังไงคะ