อยากระบาย ชีวิต นิดหน่อยค่ะ😞

ความผิดเกิดที่เราเองค่ะ สมัยเรียนมัธยมต้น . ติดขี้เกียจ ไม่ยอมทำงาน ติด ร. ก็ไม่แก้ จน ม. 3 เพื่อนๆ จบกันไปหมดแล้ว เหลือเราคนเดี่ยวที่ไม่จบ ติด ร. ตั้งแต่ ม.1- ม.3 ผ่านไป เกือบปี ยังไม่ได้นามแก้เลย ทำงานหนัก ทุกวัน พอคิดได้ ก็สายไปแล้ว ไม่รู้จะแก้ได้หรือเปล่า ถามไป ทาง ร.ร. ยังไม่ได้คำตอบกลับมาเลย ก็ไม่ได้กระตือรือร้นอะไร จนแม่ย้ายมาทำงานด้วยกัน บอกแม่ว่าต้องเรียน ม.1-3 ไหม้ แม่มาเล่า ปัญหาสุขภาพให้ จุกอกมากเลยค่ะ แม่เราก็เริ่มแก่แล้ว ทำไมเรายังเป็นที่พึ่งให้แม่ไม่ได้สาเหตุนั้นรู้ดี ยิ่งเห็นแม่โดนเพื่อนร่วมงานบ่น ยิ่งเจ็บ อยากจะให้แม่ได้นอนสบายอยู่ในบ้าน บอกกับตัวเอง แม่ทนไปก่อนนะ 4 ปี เรียนจบไหม้มื้อไหร่ หรูจะเป็นคนดีให้ได้ จะเป็นที่พึ่งให้ครอบครัวให้ได้ อยากให้เรื่องของเราเป็นอุทาหรณ์ให้กับ คนที่ติด ข.ก. หรือ ไม่คิดจะเรียนต่อ นะคะ ไม่ได้ ลำบากแค่เรา แต่ครอบครัว จะลำบากไปด้วย ❤️