คือในปีนี้เราเพิ่งจะกำลังฝึกดนตรีอย่างหนักเพื่อเอาไปเรียนต่อค่ะ ซึ่งตอนนี้เรากำลังฝึกไวโอลินและฮาร์ป คือเราเพิ่งจะเรียนทั้งสองเครื่องนี้ได้ไม่นาน
แต่ในตอนนี้เราอายุ14จะเข้า15 ซึ่งสำหรับไวโอลินก็ไม่มีปัญหาอะไรเป็นพิเศษ และเราก็ซื้อเครื่องที่มีคุณภาพ พยายามเรียนไปให้ถึงเกณฑ์แล้วค่ะ แต่ปัญหาใหญ่คือฮาร์ป ใช่ค่ะที่บ้านเราไม่ได้มีปัญหาเรื่องการเงิน แต่มันก็ไม่มากพอที่จะสนับสนุนให้เราเล่นฮาร์ปด้วย ในตอนนี้เราเล่นฮาร์ปlever แต่ในการสอบหรือนำไปต่อยอดจำเป็นต้องใช้ฮาร์ปPedal อีกอย่างนึงคือเรายังเรียนอยู่ในPre-grade 1อยู่ เนื่องจากกำลังทรัพย์ที่ไม่มากพอและความพยายามของเราที่ไม่มากพอทำให้เราต้องหยุดเล่นไปหลายช่วง เราพยายามซ้อมแล้วหาเทคนิคใหม่ แต่ไม่ว่ายังไงทุกครั้งที่เราไปเห็นคนที่ได้ประกวดฮาร์ป หรืออยู่ในวงออเคสตร้าตั้งแต่อายุน้อยๆก็ทำให้เราเจ็บใจไม่น้อยเลย การที่เห็นพวกเขาเล่นเก่งๆและประสบความสำเร็จมันเจ็บปวด เพราะเรารู้ว่าการที่จะไปอยู่จุดนั้นได้ เราเองก็ต้องค้นพบตัวเองตอนอายุน้อยกว่านี้ และต้องมีกำลังทรัพย์ด้วย เราเกลียดตัวเองตอนเด็กค่ะ พูดจริงๆ ตอนนั้นเราไม่น่าติดโทรศัพท์เยอะจนเป็นโรงทางจิตเลย ทำไมเราไม่เล่นดนตรีที่เราอยู่ในเล่นตอนนี้แล้วค่อยมาต่อยอดในตอนนี้จริงๆมันคงจะง่ายกว่านี้มาก ชีวิตเราคงจะไม่ต้องมาอยู่ในสภาพนี้แน่ๆ เราอิจฉาค่ะ อิจฉาคนที่ต้นทุนชีวิตสูง อิจฉาคนที่มีกำลังทรัพย์มากพอให้ตามความฝันราคาแพง ทำไมถึงไม่เป็นเราบ้างนะ.
ไม่ยุติธรรมเลย
แต่ในตอนนี้เราอายุ14จะเข้า15 ซึ่งสำหรับไวโอลินก็ไม่มีปัญหาอะไรเป็นพิเศษ และเราก็ซื้อเครื่องที่มีคุณภาพ พยายามเรียนไปให้ถึงเกณฑ์แล้วค่ะ แต่ปัญหาใหญ่คือฮาร์ป ใช่ค่ะที่บ้านเราไม่ได้มีปัญหาเรื่องการเงิน แต่มันก็ไม่มากพอที่จะสนับสนุนให้เราเล่นฮาร์ปด้วย ในตอนนี้เราเล่นฮาร์ปlever แต่ในการสอบหรือนำไปต่อยอดจำเป็นต้องใช้ฮาร์ปPedal อีกอย่างนึงคือเรายังเรียนอยู่ในPre-grade 1อยู่ เนื่องจากกำลังทรัพย์ที่ไม่มากพอและความพยายามของเราที่ไม่มากพอทำให้เราต้องหยุดเล่นไปหลายช่วง เราพยายามซ้อมแล้วหาเทคนิคใหม่ แต่ไม่ว่ายังไงทุกครั้งที่เราไปเห็นคนที่ได้ประกวดฮาร์ป หรืออยู่ในวงออเคสตร้าตั้งแต่อายุน้อยๆก็ทำให้เราเจ็บใจไม่น้อยเลย การที่เห็นพวกเขาเล่นเก่งๆและประสบความสำเร็จมันเจ็บปวด เพราะเรารู้ว่าการที่จะไปอยู่จุดนั้นได้ เราเองก็ต้องค้นพบตัวเองตอนอายุน้อยกว่านี้ และต้องมีกำลังทรัพย์ด้วย เราเกลียดตัวเองตอนเด็กค่ะ พูดจริงๆ ตอนนั้นเราไม่น่าติดโทรศัพท์เยอะจนเป็นโรงทางจิตเลย ทำไมเราไม่เล่นดนตรีที่เราอยู่ในเล่นตอนนี้แล้วค่อยมาต่อยอดในตอนนี้จริงๆมันคงจะง่ายกว่านี้มาก ชีวิตเราคงจะไม่ต้องมาอยู่ในสภาพนี้แน่ๆ เราอิจฉาค่ะ อิจฉาคนที่ต้นทุนชีวิตสูง อิจฉาคนที่มีกำลังทรัพย์มากพอให้ตามความฝันราคาแพง ทำไมถึงไม่เป็นเราบ้างนะ.