ตามหัวข้อเลยค่ะ จะว่าอะไรเราก็ได้นะคะ แต่มันเป็นครส.ของเราจริงๆ คือว่าเราโตมากับครอบครัวที่พ่อแม่เลิกกันตั้งแต่เรายังเด็กค่ะ แล้วก็มาอยู่กับตายาย คือฐานะทางบ้านก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ค่ะ ทางฝั่งแม่ ตอนเด็กๆก็ยังโอเคอยู่ เลี้ยงเรา ไม่ได้ขาดอะไรมาก แต่เคร่ง ไม่ค่อยชอบให้เราออกไปเล่นกับเพื่อน แล้วอีกอย่างคือ แม่กับยาย ไม่ถูกกันค่ะเราเลยจะได้ยินคำพูดที่เค้าสองคนทะเลาะกันบ่อยๆ รุนแรงมากเลยค่ะ ไม่ใช่แค่คำพูด แต่มีการขว้างปาของกันอีก เราเห็นแบบนี้ตั้งแต่ประถม จนมัธยมก็ยังมีบ้าง แต่น้อยลงกว่าตอนนั้น แล้วตอนนี้ก็มหาลัยแล้ว ไม่ค่อยได้อยู่บ้านเลยไม่เห็นอะไรแบบนั้น สุขภาพจิตก็ดีขึ้นมาหน่อย แต่ที่ยังแย่อยู่คือ แม่ที่ทักเรามากับปัญหาเรื่องเงินค่ะ คือว่าแม่เราตอนนี้ก็เกือบ 50 แล้ว ตั้งแต่เลิกกับพ่อตอนเราเด็กๆ ก็ทำงานที่รายได้ไม่มั่นคงมาตลอด ตอนนี้ก็ทำ แต่รายได้น้อยมาก เดือนนึงอาจจะไม่ถึง 10000 ด้วยซ้ำ แต่ต้องบอกก่อนนะคะว่าที่เราเข้ามหาลัยได้ เพราะเงินปู่ เนื่องจากพ่อก็มีครอบครัวใหม่ แต่การงานเค้าก็ไม่ได้ทำรายได้มากพอเหมือนกันค่ะ ทำให้ไม่ได้ส่งเสียอะไรเราเลยซักบาท นั่นแหละค่ะ ทำให้เหลือแม่คนเดียวที่ต้องส่งเสียเรา เพราะว่าอยู่ด้วยกัน แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลยไงคะ ทักเรามาแต่ละรอบ มีแต่ขอยืมๆ แล้วเป็นแบบนี้ตั้งแต่เรายังประถมเลยค่ะ เงินเก็บทุกบาททุกสตางค์ หมดไปส่วนมากก็กับแม่ ให้ทุกครั้ง เพราะเห็นว่าเป็นแม่ เชื่อคำพูดที่ว่าจะคืนตลอด แต่ไม่เลยค่ะ ติดเราเยอะมาก จนเงินเก็บเราตอนนี้ไม่มีเลย มันทำให้เรารู้สึกไม่ดีที่สุดเลยค่ะ ไม่ได้ใช้ชีวิต ไม่ได้กินข้าวครบสามมื้อด้วยซ้ำ ขึ้นมหาลัยมาแล้วก็ยังบอกขอยืมเราอยู่ ทวงอยู่อย่างงั้น พูดถามเงินกยศ.ได้ยังเกือบทุกวัน จากที่ออกจากบ้านมาอยู่หอแล้วสุขภาพจิตดีขึ้นหน่อย ตอนนี้เหมือนกลับไปอยู่จุดนั้นเลยค่ะ เราเครียดมาก หงุดหงิดสุดๆ แต่ทำอะไรไม่ได้เลย เพราะเราก็ไม่อยากไปหงุดหงิดใส่ใคร จุดนี้เราควรทำยังไงดีคะ หมดปัญญาแล้วจริงๆค่ะ เงินที่ใช้ก็ของปู่ ถ้าไม่มีปู่ก็ไม่มีใครที่พึ่งพาได้อีกแล้วด้วย แถมล่าสุดที่ขอเค้า เค้าก็เหมือนแทบจะไม่มีแล้ว เพราะยังต้องจ่ายหนี้ให้พ่อด้วย บางทีเราก็คิดนะคะ ทำไมตอนที่เค้าอยากมีลูกกัน ไม่นึกถึงอนาคตกันบ้างเลย ไม่คิดว่าเราจะทุกข์มั้ย เราจะมีความสุขมั้ย ถ้าเราพูดให้เค้าฟังได้เราคงจะบอกเค้าไปแล้วว่าตอนนั้นไม่น่าให้กำเนิดมาเลยด้วยซ้ำ ขอบคุณที่อ่านถึงตรงนี้นะคะ บางทเราก็อยากมีพื้นที่ระบายด้วย อึดอัดมากเลยค่ะ
ครอบครัวเราไม่มีความสุขเลยค่ะ