ผู้มีอภิญญาญาณ จะไม่โอ้อวด...หากใครตั้งฉายานามให้ตนทำนองว่ามีอภิญญาญาณละก็ ขอให้อยู่ห่าง ๆ เขาไว้

เป็นเพียงข้อสังเกตก็จริงนะ
แต่ตั้งอยู่บนหลักของความเป็นจริงที่ว่า....
ผู้รู้ ย่อมไม่อวดตนว่าเป็นผู้รู้ เพราะเขารู้ไง ว่าทำแล้วก็ไม่เกิดประโยชน์แก่ใคร
แถม หากการรู้เห็นดังกล่าวของเขา เป็นสิ่งที่เหนือสามัญวิสัยด้วยแล้ว ยิ่งต้องห้าม (ห้ามอวดอุตริมนุสสธรรม)
เพราะคนทั่วไปเขามิอาจรู้ได้ไงครับว่า เรารู้จริงไหม
หากเรารู้จริง แล้วดันทะลึ่งไปคุยโอ้อวดจนเขาหมั่นไส้เอาละก็ ทีนี้ละ อกุศลกรรมจะเกิดกับทั้งสองฝ่าย (ไม่เข้าท่าจริง ๆ ฮ่วย)

อีกแง่ ผู้ที่จะเกิดมีอภิญญาญาณ ต้องมีอกุศลมูลในจิตเพียงเบาบางแล้ว
และน่าจะสามารถเห็นอุปกิเลสของตน รวมทั้งสามารถขจัดอุปกิเลสในจิตตนจนเบาบางได้แล้วด้วย

คนที่ยังโอ้อวด บ่งบอกเป็นนัยอยู่นะว่า เขาผู้นั้นยังไม่ได้ดวงตาเห็นธรรมเลย ยังติดอัตตาอยู่เลย แล้วเป็นไปได้หรือที่เขาจะได้อภิญญาญาณ จริงไหม ???

ปล.ที่ผมกล่าวไปทั้งหมดนั้น หมายถึงอภิญญาญาณที่เป็นผลจากบุญฤทธิ์
ที่จริงยังมีอีกพวกคือ อภิญญาญาญาณที่เป็นผลมาจากอิทธิฤทธิ์