ปรกติไม่มีเพื่อนเยอะ มีคนเดียวที่คบแล้วไว้ใจ จริงใจรักเค้ามากๆ เพราะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแนุบาลเลย เพื่อนคนนี้ดีกับเรามากตอนเด็กๆก็จะแบ่งขนมให้กินตลอดบ้านเค้าค่อนข้างจะมีฐานะมากกว่าเรา เค้าโตกว่าเรา1 ปี ตอนเรียน ม.ต้นเราไปเรียนกับเค้าที่ ตจว พอย้ายกลับมาก็กลับมาด้วยกันแต่ทีนี้เรียนคนละ รร. พอขึ้นม.ปลาย เราก็ไปอยู่บ้านเค้า(พ่อเค้าสร้างบ้านให้เค้าอยู่ในเมืองจะลงมาเยี่ยมแค่เดือนละ1-2 ครั้ง) มีห้องให้เรานอน เพื่อนเป็นคนชวนไปอยู่ด้วยนะคะ พ่อแม่เพื่อนก็ดีมาก รวมถึงน้องชายเพื่อน ทีนี้อยู่ไปสักพักเราเริ่มเกรงใจเลยขอย้ายออกไปอยู่กับญาติ แล้วเราก็เริ่มมีแฟน เราติดแฟนมาก+มีปัญหาครอบครัว(พ่อแม่ชอบทะเลาะกันอ้างเพราะส่งเราเรียน) เราเลยเครียดลาออกไปทำงานอยู่กับแฟนแฟนเราเป็นผู้หญิงนะคะ เค้าแนะนำเราหลายๆอย่างบอกว่าให้เราไปเรียน กศน.ก็จบได้ เราเคยคุยเรื่องครอบครัวกับเพื่อนแต่เพื่อนไม่เข้าใจเรา บอกว่าให้เราอดทนอย่างเดียว ว่าเราผิดที่คิดแบบนี้ แล้วด่าและสอนเรา🥲 เราเข้าใจเพื่อนหวังดีแต่สุดท้ายเราเลือกทางเดินของเรา เค้าเลยตัดเราออกจากการเป็นเพื่อน ผ่านไป 3 ปี เรากลับมาเคลียร์ใจกัน แล้วก็เพื่อนไม่คุยด้วยอีก จนเรามีลูกเขาเห็นลูกเราน่ารักเราเลยได้เคลียร์ใจกันอีกรอบนึง จะบอกว่าทุกครั้งเราเสียใจมากเครียดมาก เราเลยเป็นคนง้อเค้าก่อนตลอดนะคะ ยังมีหลายๆครั้งที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่
ที่ผ่านมาไม่ว่าเรื่องอะไรเราง้อเค้าตลอด เรารู้สึกว่าเราติดค้างเค้า เค้ามีบุญคุณกับเราด้วย
จนล่าสุดประมาณกลางปีที่แล้วเราทะเลาะกับสามีและปรึกษาเพื่อนคนนี้ เค้าก็ด่าและว่าเราผิดเหมือนเดิม จริงๆเราต้องการคนที่รับฟังเข้าใจแต่เราบอกเค้าแล้วเค้าบอกว่า เราเห็นแก่ตัวที่หากจะเลิกกับสามี เค้าสงสารลูกเรา โอเคเรายอมรับและถอยเพื่อให้เราดีขึ้นก่อน แต่เราไม่ได้ว่าเค้านะคะ เราต้องอ่อนก่อนเรารู้ว่าเค้าเป็นยังไง เราเลยยังไม่คุยกับเค้าก่อน แล้วเราเลยคุยกับสามี พอเรากับสามีคุยกับปุ้บ เค้าก็ทักมาหาทันที คุยกันยัง เราก็บอกเค้าคุยกันแล้ว แล้วทีนี้เค้าก้อเงียบไป แต่เรามารู้ทีหลังว่าเค้าทักไปหาสามีเรา บอกสามีเราว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีมาแต่เด็ก อย่างงั้นอย่างงี้อย่าถือสาเราเลย ให้สามีให้อภัยเรากลับมาคุยกับเรา
เราแอบเห็นแชทค่ะ ตั้งใจอ่านทุกคำไม่ได้รู้สึกเหมือนถูกหักหลังมากไม่คิดว่าจะได้อ่านบางประโยคที่เค้าคิดกับเราแบบนี้ เราเลยเรียกสามีคุยค่ะ ว่าทำไมถึงคุยกับเพื่อนเราเราไม่เคยให้เพื่อนสามีมาคุยเลย ไม่รุกล้ำพื้นที่ของเพื่อนๆสามี ได้คำตอบว่าเพื่อนเราเป็นคนทักหาเอง และเค้าขอโทษที่เค้ากับเพื่อนพูดถึงเราไม่ดีลับหลัง แต่เค้าไม่ได้เป็นคนเริ่ม เค้าพูดเพราะอารมณ์ เราเคลียร์กับสามีคนเดียวค่ะ ไม่ได้อยากมีปัญหากับเพื่อนอีก
เสร็จแล้วทำตัวปรกติ แต่บอกเพื่อนว่าเงินที่จะยืมไม่ยืมแล้วนะ แม่เราให้เราแล้ว จากนั้นเวลาทักหาเพื่อนก็จะตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ชวนกินข้าวก็ปฏิเสธทุกครั้ง จนถึงวันจะโอนบ้านเงินใน บช เราเกินวงเงินขาดไป 20000 เราโทรขอเพื่อนยืม หลังเที่ยงคืนจะโอนคืนเลย โทรไป10กว่าสายไม่รับ พอรับแล้วบอกว่าไม่มีพูดน้ำเสียงนิ่งๆ ตอนนั้นเรายังไม่รู้ เราเลยให้เพื่อนสามีโอนเข้าให้ก่อน ผ่านไปจนเราย้ายเข้าบ้านใหม่ เราทักไปหาเค้าบอกให้มาที่บ้านเราน้ามากอนข้าวกัน มาขึ้นบ้านใหม่หน่อย บลาๆ เขาตอบแค่อืม เราเลยคิดว่าเค้าน่าจะต้องโกรธอะไรเราแล้ว
เวลาสามีเราทักเค้าๆก็ตอบแต่เราทักแล้วเค้าไม่ค่อยตอบ จนวันที่เราคลอดลูก เราโพสต์รูป สามีโพสต์รูปเค้าไปเม้นแสดงความยินดีในโพสต์สามี ครั้งนี้เราเลยเข้าใจว่าเค้าคงไม่อยากคุยกับเราแล้ว
จนวันนึงเราเห็นว่าเค้าบล็อกig เราๆเลย unfriend เพื่อนในเฟชบุ้คและทุกช่องทาง
เราเสียใจมากนะคะ แต่เราไล่เรียงไทม์ไลน์แล้วมันน่าจะประมาณนี้ค่ะ
เราทำผิดไปไหมคะ เราต้องกลับไปขอโทษเค้าไหมทั้งๆที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราทำอะไรผิด ที่ผ่านมาเราก็ยอมเป็นฝ่ายผิดมาตลอดเเล้วเราแค่มองว่าเราโตแล้วแถมมีครอบครัวแล้วเราไม่อยากจะมาปวดหัวกับเรื่องพวกนี้ เรานึกถึงเรื่องนี้ทีไรมันปวดใจทุกทีใจนึงก็อยากทักไปถามให้เคลียร์ๆแต่อีกใจก็บอกว่สให้พอ เราควรทำยังไงดีคะ
เพื่อนไม่คุยด้วย
ที่ผ่านมาไม่ว่าเรื่องอะไรเราง้อเค้าตลอด เรารู้สึกว่าเราติดค้างเค้า เค้ามีบุญคุณกับเราด้วย
จนล่าสุดประมาณกลางปีที่แล้วเราทะเลาะกับสามีและปรึกษาเพื่อนคนนี้ เค้าก็ด่าและว่าเราผิดเหมือนเดิม จริงๆเราต้องการคนที่รับฟังเข้าใจแต่เราบอกเค้าแล้วเค้าบอกว่า เราเห็นแก่ตัวที่หากจะเลิกกับสามี เค้าสงสารลูกเรา โอเคเรายอมรับและถอยเพื่อให้เราดีขึ้นก่อน แต่เราไม่ได้ว่าเค้านะคะ เราต้องอ่อนก่อนเรารู้ว่าเค้าเป็นยังไง เราเลยยังไม่คุยกับเค้าก่อน แล้วเราเลยคุยกับสามี พอเรากับสามีคุยกับปุ้บ เค้าก็ทักมาหาทันที คุยกันยัง เราก็บอกเค้าคุยกันแล้ว แล้วทีนี้เค้าก้อเงียบไป แต่เรามารู้ทีหลังว่าเค้าทักไปหาสามีเรา บอกสามีเราว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีมาแต่เด็ก อย่างงั้นอย่างงี้อย่าถือสาเราเลย ให้สามีให้อภัยเรากลับมาคุยกับเรา
เราแอบเห็นแชทค่ะ ตั้งใจอ่านทุกคำไม่ได้รู้สึกเหมือนถูกหักหลังมากไม่คิดว่าจะได้อ่านบางประโยคที่เค้าคิดกับเราแบบนี้ เราเลยเรียกสามีคุยค่ะ ว่าทำไมถึงคุยกับเพื่อนเราเราไม่เคยให้เพื่อนสามีมาคุยเลย ไม่รุกล้ำพื้นที่ของเพื่อนๆสามี ได้คำตอบว่าเพื่อนเราเป็นคนทักหาเอง และเค้าขอโทษที่เค้ากับเพื่อนพูดถึงเราไม่ดีลับหลัง แต่เค้าไม่ได้เป็นคนเริ่ม เค้าพูดเพราะอารมณ์ เราเคลียร์กับสามีคนเดียวค่ะ ไม่ได้อยากมีปัญหากับเพื่อนอีก
เสร็จแล้วทำตัวปรกติ แต่บอกเพื่อนว่าเงินที่จะยืมไม่ยืมแล้วนะ แม่เราให้เราแล้ว จากนั้นเวลาทักหาเพื่อนก็จะตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ชวนกินข้าวก็ปฏิเสธทุกครั้ง จนถึงวันจะโอนบ้านเงินใน บช เราเกินวงเงินขาดไป 20000 เราโทรขอเพื่อนยืม หลังเที่ยงคืนจะโอนคืนเลย โทรไป10กว่าสายไม่รับ พอรับแล้วบอกว่าไม่มีพูดน้ำเสียงนิ่งๆ ตอนนั้นเรายังไม่รู้ เราเลยให้เพื่อนสามีโอนเข้าให้ก่อน ผ่านไปจนเราย้ายเข้าบ้านใหม่ เราทักไปหาเค้าบอกให้มาที่บ้านเราน้ามากอนข้าวกัน มาขึ้นบ้านใหม่หน่อย บลาๆ เขาตอบแค่อืม เราเลยคิดว่าเค้าน่าจะต้องโกรธอะไรเราแล้ว
เวลาสามีเราทักเค้าๆก็ตอบแต่เราทักแล้วเค้าไม่ค่อยตอบ จนวันที่เราคลอดลูก เราโพสต์รูป สามีโพสต์รูปเค้าไปเม้นแสดงความยินดีในโพสต์สามี ครั้งนี้เราเลยเข้าใจว่าเค้าคงไม่อยากคุยกับเราแล้ว
จนวันนึงเราเห็นว่าเค้าบล็อกig เราๆเลย unfriend เพื่อนในเฟชบุ้คและทุกช่องทาง
เราเสียใจมากนะคะ แต่เราไล่เรียงไทม์ไลน์แล้วมันน่าจะประมาณนี้ค่ะ
เราทำผิดไปไหมคะ เราต้องกลับไปขอโทษเค้าไหมทั้งๆที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราทำอะไรผิด ที่ผ่านมาเราก็ยอมเป็นฝ่ายผิดมาตลอดเเล้วเราแค่มองว่าเราโตแล้วแถมมีครอบครัวแล้วเราไม่อยากจะมาปวดหัวกับเรื่องพวกนี้ เรานึกถึงเรื่องนี้ทีไรมันปวดใจทุกทีใจนึงก็อยากทักไปถามให้เคลียร์ๆแต่อีกใจก็บอกว่สให้พอ เราควรทำยังไงดีคะ