เริ่มเลยนะครับก่อนจบมัธยมผมติด 0,ร,มส,มผ
มีทุกอย่างรวมทั้งหมด26ตัว ตั้งแต่ ม.4-ม.6 มาแก้ทีเดียวตอนจบม.6 เป็นเพราะตัวเราเองที่ติดเพื่อนอยากอยู่กับเพื่อน แต่ก็แก้จนได้วุฒิ คนอื่นปิดเทอมเล่นน้ำเที่ยว ผมไปกลับโรงเรียนทุกวัน 5555 แล้วไปสมัครเรียน ปวส.เทคนิคพะเยา หนักกว่าเดิมติดเพื่อน ดื้อเกเร อะไรที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งจะดื้อได้หรือจะเกเรได้คือเอาหมด มีเรื่อง ยา มีเรื่อง กัญชา มีเรื่องทะเลาะ เที่ยวสูบบุหรี่วันละซอง กินเหล้าหนัก เรียนได้เทอมเดียวก็ออก พอออกจาก เทคนิคพะเยามาลงเรียนใหม่ที่ราชภัฎเชียงราย ก็ยังเหมือนเดิม ยิ่งช่วงโควิดไม่ได้ไปมอ ก็อยู่แต่กับเพื่อนที่หอ เทอมเดียวออก เกรดออกผมออกด้วย 55555
ต่อมาผมได้สมัครทหารเกณฑ์ไป ได้เป็น1ปี เผื่ออยากดัดนิสัยตัวเองทั้งร่างกายและสุขภาพ อยากออกจากสังคมเก่า พอเป็นทหารปลดมาก็ย้ายไปอยู่ สกลนครกับแฟนเก่าก็ไปลงเรียนที่ ราชภัฎสกลนคร ก็เรียนไม่จบอีก55555 แต่ระหว่างที่อยู่สกลนครผมเล่นดนตรีไปด้วยเพราะผมเป็นมือกลอง เลยอยู่เล่นดนตรีไปน่าจะ2ปีได้แต่จุดนึงการเล่นดนตรีมันก็ไม่แน่นอนไม่ได้มั่นคงถาวร งานลดลง มีบ้างไม่มีบ้าง ผมเลยมาสอบตำรวจ ในวัย24 ผมสอบโคต้าทหารเกณฑ์ที่กรุงเทพ ปีแรก ประกาศมาผมไม่ติด เพราะรับน้อยแต่คนสอบเนอะมาก 150ข้อผมได้75 ก็กลับไปเล่นดนตรี อาทิตย์นึง3-4งาน เว้นวัน จนเปิดสอบตำรวจอีกรอบคือ ผมสมัครรอบนี้ภูธรภาค5 ผมติด ได้82 คะแนน ประกาศรายชื่อที่ 76 คะแนน ที่มีสิทธิ์ได้สอบพละ สอบร่างกายต่อ ทุกคนรอบตัวผมดีใจมาก ผมซื้อหนังสืออ่านเอง ไม่เคยติว แม่ผมถึงกับร้องไห้ อาจจะด้วยผมเป็นคนชอบดูข่าว เวลากินข้าวแล้วข่าวส่วนมากเวลามีคดี หรืออะไรเกี่ยวกับกฎหมาย และความรู้รอบตัวให้เราผ่านๆหูผ่านๆตา สรุปผมสอบ2ปี ติดปีที่2 ก็ไปวิ่งว่ายน้ำ ผ่านหมด ตรวจร่างกาย สุขภาพ ตรวจโรค ตรวจคดีย้อนหลังว่าเรามีคดีอะไรติดตัวไม คดีอาญาต่างๆ สุดท้ายก็สอบสัมภาษ
ใครอ่านถึงตรงนี้ต้องขอบคุณมากๆนะครับ ต่อจากนี้จะเศร้ามากๆ เสียดาย แต่ ณ ที่พิมพ์ตอนนี้ทำใจได้แล้วครับ
ผมเป็นโรคตาบอดสี ใช่ครับผมตกตาบอดสี ผมอ่านได้ 11 แผ่น เกณฑ์ต้องผ่าน17 แผ่น สำหรับคนที่ไม่เป็นโรค เขาอ่าน2-3แผ่นแรกก็ผ่าน ผมไม่มีสายตาสั้นหรือเอียง อ่านตัวเลขเส้นสีแดงล่างสุดได้ชัดเจน 25ปี ผมเพิ่งรู้ ถ้าผมสอบติดตั้งแต่ปีแรกผมคงไม่ลงสอบปีนี้ เสียดาย เสียใจ เสียทั้งเวลา เสียเงินไปเยอะ
ประกาศคะแนนมา ต่ำสุดที่ได้เข้าฝึก 79 ผมได้82 ถ้าไม่ตกตาบอดสีผมคงทำเผื่อตัวเองและคนรอบข้างได้แล้ว ตอนนี้ผมคงต้องเริ่มใหม่ทุกอย่าง จากเด็กที่เกเรกลับตัวกลับใจ แต่กลับต้องมาติดด้วยโรคที่ตัวเองไม่ได้สร้าง
ผมต้องบอกแบบนี้ก่อน ตาบอดสีคือโรคทางพันธุกรรม พ่อ แม่ และผมมีน้องชายอีก1คน ทั้งบ้านไม่มีใครเป็น อาจจะเป็นตั้งแต่รุ่นปู่หรือทวดที่มาแสดงในรุ่นผม เพราะพ่อผมก็เป็นตำรวจ พ่อ แม่ และน้องชายผมอ่านแผ่นเห็นเลขได้ชัดเจน
ผมคิดว่ามันเป็นตลกร้ายที่คนอย่างผมโชคดีที่กลับตัวกลับใจมาสอบตำรวจเพื่แตัวเองคนรอบข้างและครอบครัว แล้วก็ติด แต่ไม่มีโอกาสได้เป็น เพราะโรคที่มาจากพัธุกรรม ที่ผมไม่ได้สร้างมันมา ผมใช้ชีวิตมา25ปี
ผมเป็นทหารผ่านการฝึกมาแล้ว เคยยิงปืนมาแล้ว ทั้งพกทั้งยาว และมีใบขับขี่ เห็นทุกอย่างไม่ต่างจากคนปกติ ผมคิดว่าสายตาสั้น ยาว เอียงยังยิงปืนขับรถ มองเห็นได้ลำบากกว่าผมเลย
ถึงตรงนี้ผมทำใจยอมรับได้แล้ว พ่อแม่ผมก็บอกแค่นี้ก็ภูมิใจมากแล้ว ผมเรียนน้อยเกเรมา แต่ผมก็ได้ทำเต็มที่ให้ทุกคนรู้ว่าผมก็สอบได้ ผ่านทุกอย่างเหมือนเพื่อนๆพี่ๆทุกคนที่ติดในรุ่นนี้ ผมยินดีที่ได้รู้จักและขอแสดงความยินดีที่ทุกคนได้ทำเพื่อตัวเองและครอบครัวสำเร็จ ส่วนผม จะล้มอีกกี่ครั้งผมก็จะลุกขึ้น ขอบคุณพื้นที่และขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ . 🙏🙏😮💨
รีวิว ชีวิตตั้งแต่ ม.6 จนสอบติดตำรวจ แต่ไม่มีโอกาสได้เป็น เพราะ ! 😮💨
มีทุกอย่างรวมทั้งหมด26ตัว ตั้งแต่ ม.4-ม.6 มาแก้ทีเดียวตอนจบม.6 เป็นเพราะตัวเราเองที่ติดเพื่อนอยากอยู่กับเพื่อน แต่ก็แก้จนได้วุฒิ คนอื่นปิดเทอมเล่นน้ำเที่ยว ผมไปกลับโรงเรียนทุกวัน 5555 แล้วไปสมัครเรียน ปวส.เทคนิคพะเยา หนักกว่าเดิมติดเพื่อน ดื้อเกเร อะไรที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งจะดื้อได้หรือจะเกเรได้คือเอาหมด มีเรื่อง ยา มีเรื่อง กัญชา มีเรื่องทะเลาะ เที่ยวสูบบุหรี่วันละซอง กินเหล้าหนัก เรียนได้เทอมเดียวก็ออก พอออกจาก เทคนิคพะเยามาลงเรียนใหม่ที่ราชภัฎเชียงราย ก็ยังเหมือนเดิม ยิ่งช่วงโควิดไม่ได้ไปมอ ก็อยู่แต่กับเพื่อนที่หอ เทอมเดียวออก เกรดออกผมออกด้วย 55555
ต่อมาผมได้สมัครทหารเกณฑ์ไป ได้เป็น1ปี เผื่ออยากดัดนิสัยตัวเองทั้งร่างกายและสุขภาพ อยากออกจากสังคมเก่า พอเป็นทหารปลดมาก็ย้ายไปอยู่ สกลนครกับแฟนเก่าก็ไปลงเรียนที่ ราชภัฎสกลนคร ก็เรียนไม่จบอีก55555 แต่ระหว่างที่อยู่สกลนครผมเล่นดนตรีไปด้วยเพราะผมเป็นมือกลอง เลยอยู่เล่นดนตรีไปน่าจะ2ปีได้แต่จุดนึงการเล่นดนตรีมันก็ไม่แน่นอนไม่ได้มั่นคงถาวร งานลดลง มีบ้างไม่มีบ้าง ผมเลยมาสอบตำรวจ ในวัย24 ผมสอบโคต้าทหารเกณฑ์ที่กรุงเทพ ปีแรก ประกาศมาผมไม่ติด เพราะรับน้อยแต่คนสอบเนอะมาก 150ข้อผมได้75 ก็กลับไปเล่นดนตรี อาทิตย์นึง3-4งาน เว้นวัน จนเปิดสอบตำรวจอีกรอบคือ ผมสมัครรอบนี้ภูธรภาค5 ผมติด ได้82 คะแนน ประกาศรายชื่อที่ 76 คะแนน ที่มีสิทธิ์ได้สอบพละ สอบร่างกายต่อ ทุกคนรอบตัวผมดีใจมาก ผมซื้อหนังสืออ่านเอง ไม่เคยติว แม่ผมถึงกับร้องไห้ อาจจะด้วยผมเป็นคนชอบดูข่าว เวลากินข้าวแล้วข่าวส่วนมากเวลามีคดี หรืออะไรเกี่ยวกับกฎหมาย และความรู้รอบตัวให้เราผ่านๆหูผ่านๆตา สรุปผมสอบ2ปี ติดปีที่2 ก็ไปวิ่งว่ายน้ำ ผ่านหมด ตรวจร่างกาย สุขภาพ ตรวจโรค ตรวจคดีย้อนหลังว่าเรามีคดีอะไรติดตัวไม คดีอาญาต่างๆ สุดท้ายก็สอบสัมภาษ
ใครอ่านถึงตรงนี้ต้องขอบคุณมากๆนะครับ ต่อจากนี้จะเศร้ามากๆ เสียดาย แต่ ณ ที่พิมพ์ตอนนี้ทำใจได้แล้วครับ
ผมเป็นโรคตาบอดสี ใช่ครับผมตกตาบอดสี ผมอ่านได้ 11 แผ่น เกณฑ์ต้องผ่าน17 แผ่น สำหรับคนที่ไม่เป็นโรค เขาอ่าน2-3แผ่นแรกก็ผ่าน ผมไม่มีสายตาสั้นหรือเอียง อ่านตัวเลขเส้นสีแดงล่างสุดได้ชัดเจน 25ปี ผมเพิ่งรู้ ถ้าผมสอบติดตั้งแต่ปีแรกผมคงไม่ลงสอบปีนี้ เสียดาย เสียใจ เสียทั้งเวลา เสียเงินไปเยอะ
ประกาศคะแนนมา ต่ำสุดที่ได้เข้าฝึก 79 ผมได้82 ถ้าไม่ตกตาบอดสีผมคงทำเผื่อตัวเองและคนรอบข้างได้แล้ว ตอนนี้ผมคงต้องเริ่มใหม่ทุกอย่าง จากเด็กที่เกเรกลับตัวกลับใจ แต่กลับต้องมาติดด้วยโรคที่ตัวเองไม่ได้สร้าง
ผมต้องบอกแบบนี้ก่อน ตาบอดสีคือโรคทางพันธุกรรม พ่อ แม่ และผมมีน้องชายอีก1คน ทั้งบ้านไม่มีใครเป็น อาจจะเป็นตั้งแต่รุ่นปู่หรือทวดที่มาแสดงในรุ่นผม เพราะพ่อผมก็เป็นตำรวจ พ่อ แม่ และน้องชายผมอ่านแผ่นเห็นเลขได้ชัดเจน
ผมคิดว่ามันเป็นตลกร้ายที่คนอย่างผมโชคดีที่กลับตัวกลับใจมาสอบตำรวจเพื่แตัวเองคนรอบข้างและครอบครัว แล้วก็ติด แต่ไม่มีโอกาสได้เป็น เพราะโรคที่มาจากพัธุกรรม ที่ผมไม่ได้สร้างมันมา ผมใช้ชีวิตมา25ปี
ผมเป็นทหารผ่านการฝึกมาแล้ว เคยยิงปืนมาแล้ว ทั้งพกทั้งยาว และมีใบขับขี่ เห็นทุกอย่างไม่ต่างจากคนปกติ ผมคิดว่าสายตาสั้น ยาว เอียงยังยิงปืนขับรถ มองเห็นได้ลำบากกว่าผมเลย
ถึงตรงนี้ผมทำใจยอมรับได้แล้ว พ่อแม่ผมก็บอกแค่นี้ก็ภูมิใจมากแล้ว ผมเรียนน้อยเกเรมา แต่ผมก็ได้ทำเต็มที่ให้ทุกคนรู้ว่าผมก็สอบได้ ผ่านทุกอย่างเหมือนเพื่อนๆพี่ๆทุกคนที่ติดในรุ่นนี้ ผมยินดีที่ได้รู้จักและขอแสดงความยินดีที่ทุกคนได้ทำเพื่อตัวเองและครอบครัวสำเร็จ ส่วนผม จะล้มอีกกี่ครั้งผมก็จะลุกขึ้น ขอบคุณพื้นที่และขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ . 🙏🙏😮💨