แค่สงสัย...ทำไมใจต้องสะเทิอนกับภาพเยี่ยม นช.?

นช.โดนคดีมามากมาย
ล้วนกล่าวอ้างว่า เป็นนิติสงคราม
ตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์
ตนเองเป็นผู้ถูกกระทำ

บางคนก็เอาหลักฐานมากล่าวแย้ง
เพื่อให้สิ้นสงสัยในความผิดที่ก่อไว้

บางคนแม้ไม่มีหลักฐานมาแก้ข้อกล่าวหา
ก็ปิดหูปิดตา เชื่อตามๆกันไปว่าเป็นผู้บริสุทธิ์

แต่คดีชั้น 14 นี้ ต่างออกไปอย่างชัดเจน
เพราะการถูกจองจำนั้น
เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากการกระทำของตนเองทั้งสิ้น

ไม่เพียงแต่กระทำแบบท้าทายกระบวนการยุติธรรมเท่านั้น

แต่ยังเป็นการลบหลู่เบื้องสูง
ซ้ำยังเป็นการดูถูกคนไทยทุกคน
ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นสาวกหรือเป็นฝ่ายตรงกันข้ามก็ตาม
ให้คนทั่วไปเห็นกับตา ว่าตนเองอยากจะทำอะไรก็ได้ตามชอบใจ

หากจะกล่าวอ้างว่าเป็นนิติสงครามอีก
ก็คงต้องรอออกจากเรือนจำเสียก่อน
ค่อยมาโม้ตอนหาเสียงใหม่ก็แล้วกัน

เพราะฉะนั้น..
ภาพที่มีผู้ใกล้ชิดเข้าไปเยี่ยม นช.นั้น

แม้เป็นภาพที่น่าหดหู่ก็จริง
สำหรับสาวกผู้พยายามแสดงตนว่าเป็นผู้ภักดีจนถึงที่สุด
เพราะยังคงหวังเศษเนื้อชิ้นเล็กๆที่เจ้านายอาจจะโยนมาให้ในอนาคต

แต่ในขณะเดียวกัน
ก็เป็นภาพที่ทำให้คนไทยจำนวนมาก
ยังคงมีความหวังในกระบวนการยุติธรรมอยู่

เป็นสิ่งที่ช่วยหล่อเลี้ยงจิตใจแม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี
ในภาวะปัจจุบันที่นักการเมืองแทบทั้งหมด
เป็นผู้ทำลายความน่าไว้วางใจ
ทั้งทำลายความน่าเชื่อถือของชาวบ้าน
และเป็นผู้ทำให้ขาวบ้านหมดศรัทธาในระบบการเมืองไทย

ก็ยังคงสงสัยว่า..

เราควรใจสะเทือน หรือควรดีใจกับภาพการเยี่ยม นช.ดี?