ขอเล่าก่อนว่าผมไม่อยากมีแฟนด้วยความที่บ้านผมจนแล้วการใช้ชีวิตของผมส่วนใหญ่ก็เป็นIntrovertด้วยเวลาใช้ชีวิตส่วนตัวไม่ค่อยจะสนใจใคร ผมเลยไม่อยากมีเพราะกลัวนิสัยของผมจะไปทำร้านจิตใจใครแล้วก็กลัวจะมีปัญหาเพราะผมเองเวลาที่อยู่โรงเรียนความเป็นIntrovertก็จะน้อยลงและตรงนี้นี่แหละที่ทำให้ผมเข้าหาหรือกวนตีนคนบ้างและส่วนใหญ่ก็จะเป็นผู้หญิงแต่ผมก็คิดแค่เพื่อนนะแค่ชอบเล่นกัยผู้หญิงแล้วสนุกเฉย ๆ
เมื่อวันก่อนผมไปงานติวที่เซ็นทรัลจันทบุรีที่มีหลายๆโรงเรียนมาด้วยซิ่งมันก็มีโรงเรียนผมด้วยแต่ผมก็ไม่รู้ว่ามีใครบ้าง ตอนเช้าผมก็นั่งรถเขียวเพื่อไปติวหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ จนถึงตอนเลิกงานผมต้องหาทางกลับแต่ผมก็ไม่ได้เตรียมตัวเรื่องกลับ ตอนออกมาจากเซ็นทรัลเจอวินก็เลยถามสายรถที่จะกลับบ้านผมได้แล้วทีนี้ก็มีป้ากับลุงที่นั่งอยู่ไกล้ๆที่น่าจะได้ยินผมถามวินเลยถามแล้วก็ชวนผมให้กลับด้วยกันเพราะไปทางเดียวกัน นั่งไปกับน้องผู้ชายน่าจะเป็นหลานแล้วก็เพื่อนน้องอีก3คนก็เป็นผู้หญิงน้องก็อยู่ม.4กันหมดเลย ระหว่างนั่งรถก็มีน้องผู้หญิงคนนึงก็มีท่าทีที่เหมือนจะจีบผมอยู่น้องดูจะพยายามมาตลอดทางเลยแล้วก็จะมีช่วงนึงที่น้องถามผมว่า"น้องม.3ที่ชื่อ...นี่แฟนพี่ใช่มั้ย"น้องคนที่ว่าก็คือน้องสาวผมผมก็เลยบอกไปว่าไม่ใช่แฟนแต่เป็นน้องสาวน้องที่ถามก็เหมือนจะดีใจขึ้นนะ ตลอดทางที่น้องพยายามคุยด้วย ผมรู้สึกว่าก็ดีนะช่วยผ่อนคลายได้ประมาณนึงเลยดีใจด้วยที่มีคนอยากคุยกับIntrovertอย่างผม
หลังจากวันนั้นผมก็กลับมาตั้งคำถามกับตัวเองว่าผมควรมีแฟนมั้ย อีกปัจจัยหนึ่งที่อาจจะทำให้ผมคิดแบบนี้เพราะช่วงนี้ผมมีเรื่องให้เครียดเยอะมากและการฮิลจิตใจที่ผมทำอยู่ประจำมันก็เริ่มไม่พอทำบ่อยๆเข้ามันก็เบื่อจนกลายเป็นว่าหมดไฟอยู่บ่อยๆเพราะไม่มีฮิลที่ดีพอจะมาคํ้าไว้ได้ แต่อีกปัญหานึงคือถ้าน้องคนนี้จะเป็นแฟนผมจริงๆคือน้องจะยอมรับได้รึป่าวเพราะผมก็คงไม่ให้ความสำคัญกับน้องเป็นที่1อยู่ดีเพราะถ้าให้ผมเรียงอันดับ1คือตัวผมเอง อันดับ2คือน้องสาว อันดับ3ก็จะเป็นเพื่อนแต่น้องคนนี้ผมอาจจะให้อันดับที่3เหมือนกันแต่อาจจะให้ความสำคัญมากว่าเพื่อนไม่เยอะมาก ผมกลัวว่าจะให้ความสำคัญกับน้องไม่มากพอจนน้องอาจจะน้อยใจละมีปัญหากัน แล้วก็กลัวจะดูแลน้องไม่ดีพอแต่ผมก็ค่อนข้างชอบดูแลคนอื่นมากนะตรงนี้อาจจะไม่เป็นไร
แต่ก็นั่นแหละผมก็ยังลังเลอยู่เพราะความกลัวของตัวเองเลยทำให้ตัดสินใจไม่ได้ซักที ใครมีข้อชี้แนะช่วยแนะให้หน่อยคับขอบคุณมาก
ควรเพิ่มที่พักใจดีไหม
เมื่อวันก่อนผมไปงานติวที่เซ็นทรัลจันทบุรีที่มีหลายๆโรงเรียนมาด้วยซิ่งมันก็มีโรงเรียนผมด้วยแต่ผมก็ไม่รู้ว่ามีใครบ้าง ตอนเช้าผมก็นั่งรถเขียวเพื่อไปติวหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ จนถึงตอนเลิกงานผมต้องหาทางกลับแต่ผมก็ไม่ได้เตรียมตัวเรื่องกลับ ตอนออกมาจากเซ็นทรัลเจอวินก็เลยถามสายรถที่จะกลับบ้านผมได้แล้วทีนี้ก็มีป้ากับลุงที่นั่งอยู่ไกล้ๆที่น่าจะได้ยินผมถามวินเลยถามแล้วก็ชวนผมให้กลับด้วยกันเพราะไปทางเดียวกัน นั่งไปกับน้องผู้ชายน่าจะเป็นหลานแล้วก็เพื่อนน้องอีก3คนก็เป็นผู้หญิงน้องก็อยู่ม.4กันหมดเลย ระหว่างนั่งรถก็มีน้องผู้หญิงคนนึงก็มีท่าทีที่เหมือนจะจีบผมอยู่น้องดูจะพยายามมาตลอดทางเลยแล้วก็จะมีช่วงนึงที่น้องถามผมว่า"น้องม.3ที่ชื่อ...นี่แฟนพี่ใช่มั้ย"น้องคนที่ว่าก็คือน้องสาวผมผมก็เลยบอกไปว่าไม่ใช่แฟนแต่เป็นน้องสาวน้องที่ถามก็เหมือนจะดีใจขึ้นนะ ตลอดทางที่น้องพยายามคุยด้วย ผมรู้สึกว่าก็ดีนะช่วยผ่อนคลายได้ประมาณนึงเลยดีใจด้วยที่มีคนอยากคุยกับIntrovertอย่างผม
หลังจากวันนั้นผมก็กลับมาตั้งคำถามกับตัวเองว่าผมควรมีแฟนมั้ย อีกปัจจัยหนึ่งที่อาจจะทำให้ผมคิดแบบนี้เพราะช่วงนี้ผมมีเรื่องให้เครียดเยอะมากและการฮิลจิตใจที่ผมทำอยู่ประจำมันก็เริ่มไม่พอทำบ่อยๆเข้ามันก็เบื่อจนกลายเป็นว่าหมดไฟอยู่บ่อยๆเพราะไม่มีฮิลที่ดีพอจะมาคํ้าไว้ได้ แต่อีกปัญหานึงคือถ้าน้องคนนี้จะเป็นแฟนผมจริงๆคือน้องจะยอมรับได้รึป่าวเพราะผมก็คงไม่ให้ความสำคัญกับน้องเป็นที่1อยู่ดีเพราะถ้าให้ผมเรียงอันดับ1คือตัวผมเอง อันดับ2คือน้องสาว อันดับ3ก็จะเป็นเพื่อนแต่น้องคนนี้ผมอาจจะให้อันดับที่3เหมือนกันแต่อาจจะให้ความสำคัญมากว่าเพื่อนไม่เยอะมาก ผมกลัวว่าจะให้ความสำคัญกับน้องไม่มากพอจนน้องอาจจะน้อยใจละมีปัญหากัน แล้วก็กลัวจะดูแลน้องไม่ดีพอแต่ผมก็ค่อนข้างชอบดูแลคนอื่นมากนะตรงนี้อาจจะไม่เป็นไร
แต่ก็นั่นแหละผมก็ยังลังเลอยู่เพราะความกลัวของตัวเองเลยทำให้ตัดสินใจไม่ได้ซักที ใครมีข้อชี้แนะช่วยแนะให้หน่อยคับขอบคุณมาก