สวัสดีค่ะ วันนี้เรามาพูดระบายถามความคิดเห็นทุกคนเกี่ยวกับความสมอึดอัดใจที่เรามี ต้องเกริ่นก่อนว่าเราเป็นน้องคนเล็กในรอบครัว4คน เรามีพ่อแม่แลพพี่สาว 1 คนพวกเราอยู่ด้วยกันมาตลอด และเราเองก็แฮปปี้มาก จนกระทั่งมีลูกพี่ลูกน้องที่อายุน้อยกว่าย้ายมาอยู่ด้วย การย้ายมาอยู่ด้วยเนื่องจากว่าตอนแรกลูกพี่ลูกน้อง(ต่อจากนี้ตะแทนเป็นลพลน.)อยู่กับคุณยายของเรามาก่อนตั้งแต่เดแล้วคุคุณยายยต้องไปทำงานใช้หนี้แกเลยฝากลพลน.ไว้ที่ให้นายสยายอีกคนเลี้ยง แต่ว่ายายคนนี้เขาค่อนข้างจู้จี้จุกจิกลพลน.ก็เลยไม่อยากอยู่บ้านก็เลยบอกแม่ (แม่นางไม่ได้อยู่เพราะต้องไปทำงานิยู่ต่างจังหวัด) แล้วทีนี้แมเลยยท่ฝฝื่นมือมาช่วยโดยการรับฝากลพลน.มาเลี้ยง ตอนแรกๆเราก็โอเคเพราะนางย่าสงสาร คุณยายก็ไม่อยู่ แม่นางก็ต้องทำงาน แต่แล้วความอึดอัดใจก็เกิดขึ้น เราอยู่กับนางมาได้1ปีกว่า พี่สาวเราเข้ามหาลัย พ่อเราก็ย้ายที่ทำงานไปที่อื่นทำให้ในบ้านเหลือแค่แม่ เรา กับลพลน.
พอนางย้ายเขามาตอนแรกก็นอนในห้องกับพี่สาวเราแต่พอพี่สาวเราย้ายออนางก็ยึกดห้องไปเลย แถมยังเป็นคนที่ค่อนข้างสกปรกจนทำห้องรกไปหมด นางเป็นคนที่ไมรค่อยรู้สัมมาคารวะ เนื่องจากคุณยายเราจัดการและเลี้ยงดูนางอย่างไข่ในหิน ทุกครั้งที่นางกินมาม่ารึข้าวเสร็จเราก็ต้องเป็นคนล้างให้ พอบอกว่าจะจัดตารางเวรล้างจานนางก็ทำ แต่ว่าทำน.จจาาล้างางไม่สะอาดจนแม่เราบ่น เท่าที่กล่าวมานี้ เราสอนน้องทุกอย่างแต่นาวกลับไม่ทำ และเมื่อวานนี้เองเป้นวันเกิดเรา พ่อเรากลับมาจากทำงานพาครอบครัวรวมลพลน.ไปกินข้าวที่ร้านอาหาร พวกเราก็สั่งของมากิน5-6อย่าง ปกติ5-6เมนูก็พอกันกิน4คนแต่พอมี5คนก็รู้สึกไม่อิ่ม คุณพ่อที่เหมือนจะสังเกตเห็นว่าเราจกินกันมไม่อิ่มท่านก็เลยสั่งข้าวมาเพิ่มแล้วแกก็กินข้าวเยอะๆแทนกับเศษกับในขณะที่ลพลน.เรา ตักกุ้งเอาๆ เราสงสารพ่อมาก เรารู้ว่าทุกคนอาจจะคิดว่าถ้างั้นทำไมไม่สั่งมาเพิ่ม ตั้งแตาเราอยู่กับแม่มากเรารารู้ว่าพวกท่านลำบากแค่ไหนในการหาเงิน ยิ่งโตมายิ่งรู้ว่าเงินที่พวกท่านหานัใช้ว่าจ่ายไปกับอบ้างมันทำให้เราอยากจะช่วยพวกท่านประหยัด เวลาที่พวกเขาไม่มีเขาไม่บอกเราหรอก
พอยิ่งโตเรายิ่งลำบากใจกับลพลน.มากขึ้น อีก1ปีเราก็จะเข้ามหาลัยแล้ว ค่าใช้จ่ายก็จะสูงขึ้นไปอีก เราควรจัดการยังไงดีคะ
ความอึดอัดที่มีต่อลูกพี่ลูกน้อง
พอนางย้ายเขามาตอนแรกก็นอนในห้องกับพี่สาวเราแต่พอพี่สาวเราย้ายออนางก็ยึกดห้องไปเลย แถมยังเป็นคนที่ค่อนข้างสกปรกจนทำห้องรกไปหมด นางเป็นคนที่ไมรค่อยรู้สัมมาคารวะ เนื่องจากคุณยายเราจัดการและเลี้ยงดูนางอย่างไข่ในหิน ทุกครั้งที่นางกินมาม่ารึข้าวเสร็จเราก็ต้องเป็นคนล้างให้ พอบอกว่าจะจัดตารางเวรล้างจานนางก็ทำ แต่ว่าทำน.จจาาล้างางไม่สะอาดจนแม่เราบ่น เท่าที่กล่าวมานี้ เราสอนน้องทุกอย่างแต่นาวกลับไม่ทำ และเมื่อวานนี้เองเป้นวันเกิดเรา พ่อเรากลับมาจากทำงานพาครอบครัวรวมลพลน.ไปกินข้าวที่ร้านอาหาร พวกเราก็สั่งของมากิน5-6อย่าง ปกติ5-6เมนูก็พอกันกิน4คนแต่พอมี5คนก็รู้สึกไม่อิ่ม คุณพ่อที่เหมือนจะสังเกตเห็นว่าเราจกินกันมไม่อิ่มท่านก็เลยสั่งข้าวมาเพิ่มแล้วแกก็กินข้าวเยอะๆแทนกับเศษกับในขณะที่ลพลน.เรา ตักกุ้งเอาๆ เราสงสารพ่อมาก เรารู้ว่าทุกคนอาจจะคิดว่าถ้างั้นทำไมไม่สั่งมาเพิ่ม ตั้งแตาเราอยู่กับแม่มากเรารารู้ว่าพวกท่านลำบากแค่ไหนในการหาเงิน ยิ่งโตมายิ่งรู้ว่าเงินที่พวกท่านหานัใช้ว่าจ่ายไปกับอบ้างมันทำให้เราอยากจะช่วยพวกท่านประหยัด เวลาที่พวกเขาไม่มีเขาไม่บอกเราหรอก
พอยิ่งโตเรายิ่งลำบากใจกับลพลน.มากขึ้น อีก1ปีเราก็จะเข้ามหาลัยแล้ว ค่าใช้จ่ายก็จะสูงขึ้นไปอีก เราควรจัดการยังไงดีคะ