เรากับแฟนอยู่ด้วยกันจะ10ปีแล้วมีลูกด้วยกัน1คนเรา2คนก็เหมือนคู่รักทั่วไปบางครั้งก็รักกันบางครั้งก็ทะเลาะกันปกติแต่บางทีก็ทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องเราเองก็ยอมรับแหละว่าเรางี่เง่ามากเอาแต่ใจตลอดแล้วเขาเองก็ตามใจง้อทุกครั้งแต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเหมือนเราเองก็อยากถอยหลังไปอีกก้าวเราบอกเขาทุกอย่างนะว่าเราจะโกรธเรื่องไหนบ้างถ้าทำให้ไม่พอใจเราก็จะโกรธเขารู้ทุกอย่างแต่เขาก็ทำแล้วเขาก็พูดว่าขอโทษเหมือนเป็นคำที่ใช้ในชีวิตประจำวันของเขาไปแล้วเขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่อยู่ด้วยกันแรกๆเราเองก็พยายามเข้าใจเขามากแต่พอมันมาเป็นแบบนี้เรื่อยๆเราเองก็รู้สึกเหนื่อยและอยากเดินออกจากชีวิตเขามากเราก็เคยคุยกับเขานะเรื่องจบความสัมพันธ์แต่เขาก็ไม่ยอมขอโอกาสตลอดเราสงสารเราก็ให้โอกาสเพราะเขาเองก็ไม่ได้ร้ายถึงขั้นไม่สนใจลูกเมียและก็ไม่เคยนอกใจแต่พอเราให้โอกาสหลายๆครั้งเหมือนกลายเป็นสิ่งที่เราต้องทำตลอดทุกครั้งที่เขาขอโอกาสอีกแต่ครั้งนี้ที่อยากจบสัมพันธ์ไม่ใช่เพราะเขาทำผิดซ้ำๆนะแต่อยากจบเพราะว่าเหนื่อยที่ต้องมาทะเลาะกันบ่อยๆคุยกันดีๆได้ไม่ถึง1วันทุกวันต้องมีเรื่องทะเลาะย้ำว่าทุกวันต้องทะเลาะกันทะเลาะจนเหนื่อยบางครั้งเราถึงขั้นพูดคำว่าเลิกกันออกมาถามว่าเราห่วงลูกไหมก็ห่วงนะแต่ลูกเองก็ต้องมาเจอเราสองคนทะเลาะกันตลอดกลัวจะทำให้ลูกกลายเป็นเด็กมีปัญหาเราไม่รู้จะทำยังไงบอกเลิกก็แล้วอธิบายดีๆด้วยก็แล้ว เราแค่อยากเป็นอิสระที่แต่ละวันไม่ต้องทะเลาะกับใครไม่ได้อยากมีคนใหม่แต่อยากอยู่คนเดียวอย่างสงบสบายใจ ที่อยากเลิกส่วนหนึ่งก็มาจากการที่สะสมมานานจากการทะเลาะกันแต่ละครั้ง
อยากจบความสัมพันธ์กับสามี
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะ