คือเรื่องมีอยู่ว่า ปกติเราจะไม่ชอบเช็คไลน์กับเฟสบุ้คของแฟนสักเท่าไหร่ สาเหตุคือไม่อยากรับรู้ว่าเขาคุยอะไรกับใครบ้างเพราะบางทีการที่เราทำเป็นไม่รู้อะไรมันยังดีกว่าที่เราต้องมารับรู้ในสิ่งที่เราไม่ชอบแล้วพาลไปทะเลาะกับแฟนอ่ะค่ะ คือเรื่องของเรื่องคือแฟนเราเป็นทนาย...ปกติเขาจะชอบคุยเรื่องงานกับลูกความแล้วก็เพื่อนร่วมงานแล้วก็เพื่อนของเขาบ้าง แต่เมื่อผ่านมาไม่นานนี้เขาได้ทักไปคุยกับแฟนเก่าของเขาซึ่งได้เลิกลากันมานานแล้วว่าสบายดีมั้ย อารมณ์ประมาณว่ายังเป็นห่วงเขาอยู่ ปกติแฟนเราไม่ค่อยชอบเล่นเฟสบุ้คสักเท่าไหร่ส่วนมากจะเล่นไลน์ แฟนเรามีโทรศัพท์ 2 เครื่องเครื่องหลักก็ไว้คุยกับเราส่วนอีกเครื่องมีไว้เล่นเกมส์หรือทำอะไรก็ไม่รู้ แล้วที่สำคัญคือเรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน แฟนเราทำงานเราเรียนอยู่ต่างจังหวัดแต่ใกล้จะจบแล้ว นานๆครั้งที่จะได้อยู่ด้วยกันเขามาหาเราบ้างแต่จะเป็นเราซะมากกว่าที่เทียวไปหาเขาบ่อยๆมันเลยทำให้เรารู้สึกเหมือนกับไม่เชิงระแวงแต่เป็นห่วงเขามากกว่าว่าถ้าวันหนึ่งเราเกิดเลือกที่จะไม่ไว้ใจเขาสุดท้ายมันจะเป็นเหตุทำให้เราเลิกกันหรือเปล่า ตั้งแต่ที่ตกลงคบกันมาก็ชอบทะเลาะกันทะเลาะแต่เรื่องเดิมๆ บางทีเราก็เลือกที่จะเงียบ พอเราเงียบเขาก็หัวร้อนพร้อมจะระเบิดใส่เราตลอดเวลาแต่พอเราพูดหรืออธิบายก็หาว่าเราโกรธหรืองอนอะไรมันก็เกลับกลายเป็นว่าทะเลาะยืดเยื้อไม่จบซักทีมีเรื่องนู่นนี่โยงเข้ามาเป็นหางว่าว แต่ความรู้สึกที่มีให้กันมันมากกว่าเดิมนะคะ คือเรารักเขามาก แล้วเขาก็รักเรามากเหมือนกัน คนในครอบครัวเขาก็เอ็นดูเรามากเราก็รักคนในครอบครัวของเขาเหมือนที่เรารักเขาอ่ะค่ะ เลยไม่แน่ใจว่าความรู้สึกแบบนี้รึเปล่า? ที่เรียกว่าระแวง...
แปลกมั้ย? ที่แฟนเรายังมีไลน์กับเบอร์โทรศัพท์ของแฟนเก่าอยู่