*เนื้อหาเป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านเพื่อความบันเทิง*
_____________________________________
ณ ร้านหนังสือเก่า ๆ แห่งหนึ่งในร้อยเอ็ด
ซึ่งมีเพียงชายชราวัยไม้ใกล้ฝั่งอาศัยอยู่กับแมวหนุ่มพันธุ์ไทยลายสลิดหนึ่งตัว
ชื่อว่า "นานา"
นานามักนั่งเงียบ ๆ บนกองหนังสือ แล้วจ้องมองชายชรา และลูกค้าที่เข้ามาประปราย
ตกบ่าย นานาชอบไปนอนหลบมุมข้างหน้าต่างบานโปรด
กลิ่นของกระดาษเก่า และแสงแดดอุ่น ๆ ขับกล่อมให้ผ่อนคลาย
วันหนึ่ง...
นานาเผลอเดินเข้าไปในห้องเก็บของลับใต้ชั้นหนังสือ
พบกับหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อว่า
"ศึกพิทักษ์ปลาทู"
หน้าปกนั้นมีลักษณะเป็นขนแมวนุ่มฟู และมีกลิ่นของปลาทูแห้งจาง ๆ
นานาหลงใหลในกลิ่นนั้นจนไม่ระวัง เผลอตัวแตะอุ้งเท้าเล็ก ๆ บนหนังสือ
พรึ่บ!
ชั่วพริบตา นานาถูกดูดเข้าไปในจักรวาลคู่ขนานของหนังสือ ที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตมหัศจรรย์อย่างแมวพูดได้!
"ฮูเร่! ท่านผู้กล้าแห่งคำทำนายมาถึงแล้ว"
เสียงไชโยกู่ร้องด้วยความปิติ เหล่าแมวทั้งหลายพร้อมใจกันต้อนรับนานาด้วยอาหารมากมายที่ทำมาจากปลาทู
นานาที่ถูกปลาทูเย้ายวนก็หลงระเริงไปกับสัมผัสรสชาติพิเศษของปลาทูล้ำเลิศ
กว่าจะรู้สึกตัวก็พบว่าตนได้เข้าร่วมสมครามเสียแล้ว
ศึกครั้งนี้ชี้ชะตาระหว่างเผ่าพันธุ์แมวและพวกหนูจักรกล
เพื่อรักษาโลกของปลาทูให้ยังคงอยู่ต่อไป จึงต้องหยุดยั้งแผนการทำลายโลกของพวกหนูจักรกลให้ได้
"ข ข้าทำไม่ได้"
นานาอิดออดเมื่อแฝงตัวเข้ามาในฐานทัพของศัตรูแล้ว
"ไม่ใช่เวลามาถอดใจนะท่านผู้กล้านานา"
"คำหล้า ข้าอยากกลับบ้านแล้ว"
"แม่หมอแมวเหมี๊ยวบอกว่าท่านจะกลับไปได้แน่นอน แต่ไม่ใช่ตอนนี้ มาเถอะท่านนานาพวกเราถึงห้องบัญชาการของพวกมันแล้ว"
นานาเดินตามคำหล้า แมวส้มลายสลิดด้วยความหวาดกลัว
พวกเขาแอบเข้าไปด้านในเพื่อทำลายแผงวงจรของเครื่องจักรทั้งหมด
ทว่าแผนการกลับไม่ราบรื่น
นานาและคำหล้าถูกจับได้โดยหัวหน้าหนูจักรกล
พวกเขาถูกบีบบังคับให้ทำสัญญายกปลาทูทั้งหมดให้แก่เผ่าพันธุ์หนูจักรกล
คำหล้าไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นจึงขัดขืนจนถึงที่สุด
ด้วยจำนวนที่แตกต่างทำให้ผลลัพธ์เอียงไปทางหนูจักรกลมากกว่า
นานาที่เห็นเพื่อนได้รับบาดเจ็บก็โกรธมาก
เขาปลุกพลังที่หลับใหลขึ้นมาแล้วต่อกรกับศัตรูตัวฉกาจ
แต่ใช่ว่าหัวหน้าหนูจักรกลจะอ่อนแอ
ทั้งสองปะทะกันอย่างดุดัน
ต่างฝ่ายต่างผลัดกันได้เปรียบและเสียเปรียบ
จนกระทั่ง...
"เผ่าพันธุ์ของข้าอยู่เหนือกว่าสัตว์หน้าขนตัวเหม็นของเจ้า"
"เหอะ! ในโลกของข้าพวกเจ้าต่างหากที่เป็นสัตว์หน้าขนตัวเหม็น"
คลื่นความเสียหายรุนแรงมากกว่าเดิม ระลอกสุดท้ายนี้คือการตัดสิน
นานาตวัดกรงเล็บข่วนระบบคอมพิวเตอร์จนเสียหาย
ส่งผลให้การทำงานของเครื่องจักรผิดปกติ
"ปลาทูคือสมบัติของมวลแมว เจ้าไม่มีสิทธิ์ครอบครองไว้ผู้เดียว"
ท้ายที่สุดเหล่าหนูจักรกลพ่ายแพ้สงคราม
นานากล่าวร่ำลาเพื่อนคำหล้าก่อนจะถูกส่งกลับมายังโลกของตนเอง
พร้อมกับกลิ่นของปลาทูที่ไม่เคยจางหาย
จบ.
Credit : ray ; chat GPT
เรียบเรียง ; Salidpengay
จุดประสงค์ : เพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้ต้องการนำมาสร้างรายได้แต่อย่างใด นิทานสั้นเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่ออยากจะแบ่งปันความสนุกให้เพื่อนมนุษย์ได้อ่านกัน
ห้องหนังสือสำหรับคนเหงา Ep. 1
_____________________________________
ณ ร้านหนังสือเก่า ๆ แห่งหนึ่งในร้อยเอ็ด
ซึ่งมีเพียงชายชราวัยไม้ใกล้ฝั่งอาศัยอยู่กับแมวหนุ่มพันธุ์ไทยลายสลิดหนึ่งตัว
ชื่อว่า "นานา"
นานามักนั่งเงียบ ๆ บนกองหนังสือ แล้วจ้องมองชายชรา และลูกค้าที่เข้ามาประปราย
ตกบ่าย นานาชอบไปนอนหลบมุมข้างหน้าต่างบานโปรด
กลิ่นของกระดาษเก่า และแสงแดดอุ่น ๆ ขับกล่อมให้ผ่อนคลาย
วันหนึ่ง...
นานาเผลอเดินเข้าไปในห้องเก็บของลับใต้ชั้นหนังสือ
พบกับหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อว่า
"ศึกพิทักษ์ปลาทู"
หน้าปกนั้นมีลักษณะเป็นขนแมวนุ่มฟู และมีกลิ่นของปลาทูแห้งจาง ๆ
นานาหลงใหลในกลิ่นนั้นจนไม่ระวัง เผลอตัวแตะอุ้งเท้าเล็ก ๆ บนหนังสือ
พรึ่บ!
ชั่วพริบตา นานาถูกดูดเข้าไปในจักรวาลคู่ขนานของหนังสือ ที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตมหัศจรรย์อย่างแมวพูดได้!
"ฮูเร่! ท่านผู้กล้าแห่งคำทำนายมาถึงแล้ว"
เสียงไชโยกู่ร้องด้วยความปิติ เหล่าแมวทั้งหลายพร้อมใจกันต้อนรับนานาด้วยอาหารมากมายที่ทำมาจากปลาทู
นานาที่ถูกปลาทูเย้ายวนก็หลงระเริงไปกับสัมผัสรสชาติพิเศษของปลาทูล้ำเลิศ
กว่าจะรู้สึกตัวก็พบว่าตนได้เข้าร่วมสมครามเสียแล้ว
ศึกครั้งนี้ชี้ชะตาระหว่างเผ่าพันธุ์แมวและพวกหนูจักรกล
เพื่อรักษาโลกของปลาทูให้ยังคงอยู่ต่อไป จึงต้องหยุดยั้งแผนการทำลายโลกของพวกหนูจักรกลให้ได้
"ข ข้าทำไม่ได้"
นานาอิดออดเมื่อแฝงตัวเข้ามาในฐานทัพของศัตรูแล้ว
"ไม่ใช่เวลามาถอดใจนะท่านผู้กล้านานา"
"คำหล้า ข้าอยากกลับบ้านแล้ว"
"แม่หมอแมวเหมี๊ยวบอกว่าท่านจะกลับไปได้แน่นอน แต่ไม่ใช่ตอนนี้ มาเถอะท่านนานาพวกเราถึงห้องบัญชาการของพวกมันแล้ว"
นานาเดินตามคำหล้า แมวส้มลายสลิดด้วยความหวาดกลัว
พวกเขาแอบเข้าไปด้านในเพื่อทำลายแผงวงจรของเครื่องจักรทั้งหมด
ทว่าแผนการกลับไม่ราบรื่น
นานาและคำหล้าถูกจับได้โดยหัวหน้าหนูจักรกล
พวกเขาถูกบีบบังคับให้ทำสัญญายกปลาทูทั้งหมดให้แก่เผ่าพันธุ์หนูจักรกล
คำหล้าไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นจึงขัดขืนจนถึงที่สุด
ด้วยจำนวนที่แตกต่างทำให้ผลลัพธ์เอียงไปทางหนูจักรกลมากกว่า
นานาที่เห็นเพื่อนได้รับบาดเจ็บก็โกรธมาก
เขาปลุกพลังที่หลับใหลขึ้นมาแล้วต่อกรกับศัตรูตัวฉกาจ
แต่ใช่ว่าหัวหน้าหนูจักรกลจะอ่อนแอ
ทั้งสองปะทะกันอย่างดุดัน
ต่างฝ่ายต่างผลัดกันได้เปรียบและเสียเปรียบ
จนกระทั่ง...
"เผ่าพันธุ์ของข้าอยู่เหนือกว่าสัตว์หน้าขนตัวเหม็นของเจ้า"
"เหอะ! ในโลกของข้าพวกเจ้าต่างหากที่เป็นสัตว์หน้าขนตัวเหม็น"
คลื่นความเสียหายรุนแรงมากกว่าเดิม ระลอกสุดท้ายนี้คือการตัดสิน
นานาตวัดกรงเล็บข่วนระบบคอมพิวเตอร์จนเสียหาย
ส่งผลให้การทำงานของเครื่องจักรผิดปกติ
"ปลาทูคือสมบัติของมวลแมว เจ้าไม่มีสิทธิ์ครอบครองไว้ผู้เดียว"
ท้ายที่สุดเหล่าหนูจักรกลพ่ายแพ้สงคราม
นานากล่าวร่ำลาเพื่อนคำหล้าก่อนจะถูกส่งกลับมายังโลกของตนเอง
พร้อมกับกลิ่นของปลาทูที่ไม่เคยจางหาย
จบ.