ห้องหนังสือสำหรับคนเหงา Ep. 1

*เนื้อหาเป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านเพื่อความบันเทิง*

_____________________________________

ณ ร้านหนังสือเก่า ๆ แห่งหนึ่งในร้อยเอ็ด

ซึ่งมีเพียงชายชราวัยไม้ใกล้ฝั่งอาศัยอยู่กับแมวหนุ่มพันธุ์ไทยลายสลิดหนึ่งตัว

ชื่อว่า "นานา"

นานามักนั่งเงียบ ๆ บนกองหนังสือ แล้วจ้องมองชายชรา และลูกค้าที่เข้ามาประปราย

ตกบ่าย นานาชอบไปนอนหลบมุมข้างหน้าต่างบานโปรด

กลิ่นของกระดาษเก่า และแสงแดดอุ่น ๆ ขับกล่อมให้ผ่อนคลาย

วันหนึ่ง...

นานาเผลอเดินเข้าไปในห้องเก็บของลับใต้ชั้นหนังสือ

พบกับหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อว่า

"ศึกพิทักษ์ปลาทู"

หน้าปกนั้นมีลักษณะเป็นขนแมวนุ่มฟู และมีกลิ่นของปลาทูแห้งจาง ๆ

นานาหลงใหลในกลิ่นนั้นจนไม่ระวัง เผลอตัวแตะอุ้งเท้าเล็ก ๆ บนหนังสือ

พรึ่บ!

ชั่วพริบตา นานาถูกดูดเข้าไปในจักรวาลคู่ขนานของหนังสือ ที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตมหัศจรรย์อย่างแมวพูดได้!

"ฮูเร่! ท่านผู้กล้าแห่งคำทำนายมาถึงแล้ว"

เสียงไชโยกู่ร้องด้วยความปิติ เหล่าแมวทั้งหลายพร้อมใจกันต้อนรับนานาด้วยอาหารมากมายที่ทำมาจากปลาทู

นานาที่ถูกปลาทูเย้ายวนก็หลงระเริงไปกับสัมผัสรสชาติพิเศษของปลาทูล้ำเลิศ

กว่าจะรู้สึกตัวก็พบว่าตนได้เข้าร่วมสมครามเสียแล้ว

ศึกครั้งนี้ชี้ชะตาระหว่างเผ่าพันธุ์แมวและพวกหนูจักรกล

เพื่อรักษาโลกของปลาทูให้ยังคงอยู่ต่อไป จึงต้องหยุดยั้งแผนการทำลายโลกของพวกหนูจักรกลให้ได้

"ข ข้าทำไม่ได้"

นานาอิดออดเมื่อแฝงตัวเข้ามาในฐานทัพของศัตรูแล้ว

"ไม่ใช่เวลามาถอดใจนะท่านผู้กล้านานา"

"คำหล้า ข้าอยากกลับบ้านแล้ว"

"แม่หมอแมวเหมี๊ยวบอกว่าท่านจะกลับไปได้แน่นอน แต่ไม่ใช่ตอนนี้ มาเถอะท่านนานาพวกเราถึงห้องบัญชาการของพวกมันแล้ว"

นานาเดินตามคำหล้า แมวส้มลายสลิดด้วยความหวาดกลัว

พวกเขาแอบเข้าไปด้านในเพื่อทำลายแผงวงจรของเครื่องจักรทั้งหมด

ทว่าแผนการกลับไม่ราบรื่น

นานาและคำหล้าถูกจับได้โดยหัวหน้าหนูจักรกล

พวกเขาถูกบีบบังคับให้ทำสัญญายกปลาทูทั้งหมดให้แก่เผ่าพันธุ์หนูจักรกล

คำหล้าไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นจึงขัดขืนจนถึงที่สุด

ด้วยจำนวนที่แตกต่างทำให้ผลลัพธ์เอียงไปทางหนูจักรกลมากกว่า

นานาที่เห็นเพื่อนได้รับบาดเจ็บก็โกรธมาก

เขาปลุกพลังที่หลับใหลขึ้นมาแล้วต่อกรกับศัตรูตัวฉกาจ

แต่ใช่ว่าหัวหน้าหนูจักรกลจะอ่อนแอ

ทั้งสองปะทะกันอย่างดุดัน

ต่างฝ่ายต่างผลัดกันได้เปรียบและเสียเปรียบ

จนกระทั่ง...

"เผ่าพันธุ์ของข้าอยู่เหนือกว่าสัตว์หน้าขนตัวเหม็นของเจ้า"

"เหอะ! ในโลกของข้าพวกเจ้าต่างหากที่เป็นสัตว์หน้าขนตัวเหม็น"

คลื่นความเสียหายรุนแรงมากกว่าเดิม ระลอกสุดท้ายนี้คือการตัดสิน

นานาตวัดกรงเล็บข่วนระบบคอมพิวเตอร์จนเสียหาย

ส่งผลให้การทำงานของเครื่องจักรผิดปกติ

"ปลาทูคือสมบัติของมวลแมว เจ้าไม่มีสิทธิ์ครอบครองไว้ผู้เดียว"

ท้ายที่สุดเหล่าหนูจักรกลพ่ายแพ้สงคราม

นานากล่าวร่ำลาเพื่อนคำหล้าก่อนจะถูกส่งกลับมายังโลกของตนเอง

พร้อมกับกลิ่นของปลาทูที่ไม่เคยจางหาย

จบ.

Credit : ray ; chat GPT
เรียบเรียง ; Salidpengay
จุดประสงค์ : เพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้ต้องการนำมาสร้างรายได้แต่อย่างใด นิทานสั้นเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่ออยากจะแบ่งปันความสนุกให้เพื่อนมนุษย์ได้อ่านกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่