ถ้าเล่าแล้วไม่ได้ใจความผมขอโทษด้วยนะครับ ผมเป็นคนที่เล่าเรื่องได้ไม่เก่งเท่าไหร่
สวัสดีครับ ตอนนี้ผมอายุ 22 ปี กำลังศึกษาอยู่ปี4ครับ และตอนนี้กำลังฝึกงานอยู่ ขอเล่าตั้งแต่เด็กเลยแล้วกันนะครับ ผมเกิดมาได้ไม่นานก็อยู่กับตาและยายแลแลที่ี่ต่างจังหวัดแล้ว เรื่องการใช้จ่ายตาและยายเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด หลังจากนั้นก็เติบโตแบบเด็กทั่วไป(มั้ง)ที่สังคมรอบข้างถือว่าค่อนข้างแย่(เฉพาะกลุ่มเพื่อน) แย่ในที่นี่หมายถึง อารมณ์แบบเด็กเว้น มั่วสุม จนอายุประมาณ 9 ขวบ พ่อกับแม่ก็กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่ผมไม่ได้อยู่ด้วยทุกวัน พ่อแม่มาหาเฉพาะเวลาตอนไปเที่ยวเข้าเมือง ถ้าจำไม่ผิดมีแค่5-6ที่มั้ง5555555 ก็ถือว่าดีแหละ จนกระทั่ง
อายุ 12 ขวบ พ่อเริ่มมีคนใหม่ ติดยา (ทั้งเสพและขาย) แล้วพ่อกับแม่ก็ได้เลยกัน พออายุ พ่อก็ติดคุก ส่วนแม่เข้ากรุงเทพเพื่อไปทำงาน
จนผมอายุ 15 แม่ก็แต่งงานใหม่และกลับมาอยู่ที่บ้าน พ่อเลี้ยงเป็นคนที่ผมรู้สึกว่าผมสบายใจ คุยเรื่องต่างๆ แบบเปิดใจกัน แถมยังชอบการ์ตูนเรื่องเดียวกัน เขากลับมาลงทุนที่บ้าน รายได้ช่วงนั้นถือว่าดีมาก แต่ไม่รู้ทำไม พอแม่เป็นคนจัดการเรื่องเงินมันยิ่งแย่ลง
แต่ก็อยู่กับแม่ได้แค่ 1 ปี เพราะพ่อออกจากคุก แล้วผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไปทำไม ทั้งที่คนใหม่ช่วยจ่ายค่าเทอม ค่ากิน ค่ารถ ซื้อของที่ผมอยากได้ให้ตลอด ซึ่งเมื่อเขาเลิกกัน แม่ก็ให้ผมเลิกติดต่อเลย พ่อกลับมาอยู่กับแม่ได้ 3 ปี เปิดร้านขายของด้วยกัน ปีแรกผมคิดว่าอนาคตอาจจะอยู่ด้วยกันยาวๆ แต่ผมคิดผิด
ตอนอายุ 17 พอเข้าปีที่ 2 พ่อมีลูกอีกคนแต่ไม่ใช่กับแม่ 5555 ผมก็งงว่าไปมีกันตอนไหนว่ะ แต่แม่และผมก็ยังไม่รู้ เอ้ออ ผมลืมบอกไป ทั้งคู่เอาบ้านและที่ดินไปจำนอง ซึ่งทางครอบครัวไม่รู้ เพื่อนำมาเปิดร้านขายของ ช่วงแรกขายดีนะครับ กำไรดีเลย แต่พ่ออะเป็นคนที่ชอบหยิบของในร้านไปกินโดยไม่จ่ายเงิน แบบกินโค้กวันละ2-3ขวด ขนม ไอติม ของใช้ต่างๆอีก แล้วแม่ยังให้คนที่เป็นญาติเอาของก่อนแล้วค่อยจ่าย บางคน2-3 หมื่น มีคืนบ้างไม่คืนบ้าง หายไปบ้าง หลังๆมาการเงินเริ่มแย่ ยิ่งหาที่กู้เกิน จนทำงานเสริม ขายของเพื่อจ่ายหนี้ที่มาเปิดร้าน จนช่วงพีคของเรื่องก็เกิด พ่อติดยาหนัก เป็นช่วง 6 เดือนที่แย่มากแย่สุดๆ พ่อทั้งทำร้ายแม่ เตะ ต่อย กระทืบ ทำลายข้าวของ ขโมยเงิน และเคยขู่ที่จะฆ่าให้หมดบ้านอีกด้วย แบบกลับบ้านมา พังประตู กระทืบแม่ แล้วบอกว่าพวกรอกูก่อนนะ กูจะไปเอาปืนมายิงให้ตายให้หมด ผมเคยบอกให้แม่พอตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ อ้างว่าลูกต้องมีพ่อ แต่แม่ก็ไม่เคยถามผมสักคำว่าอยากมีไหม
พออายุ 18 แม่ก็ยังอยู่กับพ่อนะ แต่พ่อลดเรื่อยาเสพติดลงละ แต่ยังมีลงมือกันบ้าง ผมเคยรำคาญจนเอาเงินเก็บหนีไปต่างจังหวัดเพื่ออยู่คนเดียว จนผมไปเรียนมหาลัย แล้วเขาก็เลิกกันและพ่อไปอยู่กับคนใหม่
อายุ 19 ผมเข้าเรียนมหาลัย ผมอยู่หอใน เทอมแรกอยู่ได้เพราะเงิน กยศ. แม่ส่งมาบ้าง สัปดาห์ละ 500 รวมทุกอย่างแล้ว เสื้อผ้าต้องซื้อใส่เอง ซึ่งเงินเก็บผมหมดเลย ภายใน1เทอม และเทอมที่2ผมย้ายออกไปหอนอก แล้วเริ่มทำงาน พาร์ทไทม์ จนใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้ แม่ก็ส่งเงินมาบ้างนะ โดยเฉลี่ยแล้วผมน่าจะได้เดือนละ 3,000 ผมได้กลับไปที่บ้านเป็นการกลับไปที่ปวดหัวที่สุด แม่ได้กู้ยืมเงินจากทุกแหล่ง ยิ่งเป็นญาตินะ กู้เยอะหน่อย แต่ในนามผมนี่สิบอกผมต้องใช้เงินซื้อของใช้ต่างๆ แต่ผมไม่เคยขอเลยแม้แต่ครั้งเดียว รวมๆน่าจะ4-5แสน ซึ่งผมไม่เคยได้เงินเลยสักบาท งงป่ะ ผมก็งง เอาเงินไปทำไร งานก็มีทำ ไม่มีกิจกรรมไรที่ต้องใช้เงินเยอะ ค่าเทอมผมก็กู้เอา จนผมกลับมาเรียน ก็มีเจ้าหนี้ทักมาบ้าง โทรมาบ้าง จากทุกที่รวมๆแล้วน่าจะ10-12คน
จนอายุ20-21 ผมก็งงอีกรอบแม่ท้อง ผมก็ดีใจนะแม่มีน้อง แต่พ่อผมเป็นพ่อเด็ก ซึ่ง ตอนไหน ท้องตอนไหน ผมห้ะเป็นเดือนม แล้วก็ไม่เอาเด็กออกด้วยนะ มาอยู่กับยาย ใช้เงินยายจนหมด แล้วขอยายเดือนละ20,000ซึ่งบอกว่าเอามาให้ผม แต่ผมไม่เคยขอเงินเลย ส่วนพอก็ไม่เคยเจอเลย ตั้งแต่นู้นน ไม่เคยถามว่าเป็นไงบ้าง มีเงินจ่ายไหม ชีวิตเป็นยังไง หลังจากแม่ท้องพ่อก็หายไปเลยยย
จนตอนนี้ผมอายุ 22 แล้วในครอบครัวยังไม่เคยมีใครสอนหนังสือผม สอนอ่าน สอนเขียนเลยสักคน ไม่เคยได้เล่าสิ่งที่เจอ ปรึกษาเรื่องต่างๆให้คนในครอบครัวเลยแม้แต่ครั้งเดียว ตอนนี้เหมือนใช้ชีวิตอยู่คนเดียวท่ามกลางพายุยังไงไม่รู้ แล้วแม่ก็ยังมีหนี้อยู่ 4-5 แสน แล้วแม่มาถามว่าทำงานแล้วจะทิ้งแม่ไหม อารมณ์แบบต้องดูแลแม่และน้องนะ ซึ่งผมติดหนี้ กยศ อยู่ เกือบ 3 แสน ผมลองคำนวณดูแล้ว ถ้าผมช่วยใช้หนี้แม่+ของผมด้วย ผมน่าจะไม่ไหว แล้วไหนตายายอีก ที่แม่ใช้เงินจนหมด แม่ผมเป็นคนที่ทำงานไปวันๆไม่มีเงินเก็บ ไม่มีอะไรเลยก็ว่าได้ อารมณ์แบบ โฮมเลส ที่อยู่กับยาย555566 จนตอนนี้ผมคิดว่าเงินเก็บจากการทำงานผมยังเยอะกว่าแม่อีก ผมไม่รู้ควรจะทำยังไงต่อกับชีวิตดี ผมขอปรึกษาพี่ๆหน่อยครับ เป็นเรื่องที่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย เก็บไว้มาตลอด จนตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว แต่ผมยังสู้อยู่555555
ขอคำปรึกษาและคำแนะนำเกี่ยวกับชีวิตของเด็กคนนึงหน่อยครับ
สวัสดีครับ ตอนนี้ผมอายุ 22 ปี กำลังศึกษาอยู่ปี4ครับ และตอนนี้กำลังฝึกงานอยู่ ขอเล่าตั้งแต่เด็กเลยแล้วกันนะครับ ผมเกิดมาได้ไม่นานก็อยู่กับตาและยายแลแลที่ี่ต่างจังหวัดแล้ว เรื่องการใช้จ่ายตาและยายเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด หลังจากนั้นก็เติบโตแบบเด็กทั่วไป(มั้ง)ที่สังคมรอบข้างถือว่าค่อนข้างแย่(เฉพาะกลุ่มเพื่อน) แย่ในที่นี่หมายถึง อารมณ์แบบเด็กเว้น มั่วสุม จนอายุประมาณ 9 ขวบ พ่อกับแม่ก็กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่ผมไม่ได้อยู่ด้วยทุกวัน พ่อแม่มาหาเฉพาะเวลาตอนไปเที่ยวเข้าเมือง ถ้าจำไม่ผิดมีแค่5-6ที่มั้ง5555555 ก็ถือว่าดีแหละ จนกระทั่ง
อายุ 12 ขวบ พ่อเริ่มมีคนใหม่ ติดยา (ทั้งเสพและขาย) แล้วพ่อกับแม่ก็ได้เลยกัน พออายุ พ่อก็ติดคุก ส่วนแม่เข้ากรุงเทพเพื่อไปทำงาน
จนผมอายุ 15 แม่ก็แต่งงานใหม่และกลับมาอยู่ที่บ้าน พ่อเลี้ยงเป็นคนที่ผมรู้สึกว่าผมสบายใจ คุยเรื่องต่างๆ แบบเปิดใจกัน แถมยังชอบการ์ตูนเรื่องเดียวกัน เขากลับมาลงทุนที่บ้าน รายได้ช่วงนั้นถือว่าดีมาก แต่ไม่รู้ทำไม พอแม่เป็นคนจัดการเรื่องเงินมันยิ่งแย่ลง
แต่ก็อยู่กับแม่ได้แค่ 1 ปี เพราะพ่อออกจากคุก แล้วผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไปทำไม ทั้งที่คนใหม่ช่วยจ่ายค่าเทอม ค่ากิน ค่ารถ ซื้อของที่ผมอยากได้ให้ตลอด ซึ่งเมื่อเขาเลิกกัน แม่ก็ให้ผมเลิกติดต่อเลย พ่อกลับมาอยู่กับแม่ได้ 3 ปี เปิดร้านขายของด้วยกัน ปีแรกผมคิดว่าอนาคตอาจจะอยู่ด้วยกันยาวๆ แต่ผมคิดผิด
ตอนอายุ 17 พอเข้าปีที่ 2 พ่อมีลูกอีกคนแต่ไม่ใช่กับแม่ 5555 ผมก็งงว่าไปมีกันตอนไหนว่ะ แต่แม่และผมก็ยังไม่รู้ เอ้ออ ผมลืมบอกไป ทั้งคู่เอาบ้านและที่ดินไปจำนอง ซึ่งทางครอบครัวไม่รู้ เพื่อนำมาเปิดร้านขายของ ช่วงแรกขายดีนะครับ กำไรดีเลย แต่พ่ออะเป็นคนที่ชอบหยิบของในร้านไปกินโดยไม่จ่ายเงิน แบบกินโค้กวันละ2-3ขวด ขนม ไอติม ของใช้ต่างๆอีก แล้วแม่ยังให้คนที่เป็นญาติเอาของก่อนแล้วค่อยจ่าย บางคน2-3 หมื่น มีคืนบ้างไม่คืนบ้าง หายไปบ้าง หลังๆมาการเงินเริ่มแย่ ยิ่งหาที่กู้เกิน จนทำงานเสริม ขายของเพื่อจ่ายหนี้ที่มาเปิดร้าน จนช่วงพีคของเรื่องก็เกิด พ่อติดยาหนัก เป็นช่วง 6 เดือนที่แย่มากแย่สุดๆ พ่อทั้งทำร้ายแม่ เตะ ต่อย กระทืบ ทำลายข้าวของ ขโมยเงิน และเคยขู่ที่จะฆ่าให้หมดบ้านอีกด้วย แบบกลับบ้านมา พังประตู กระทืบแม่ แล้วบอกว่าพวกรอกูก่อนนะ กูจะไปเอาปืนมายิงให้ตายให้หมด ผมเคยบอกให้แม่พอตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ อ้างว่าลูกต้องมีพ่อ แต่แม่ก็ไม่เคยถามผมสักคำว่าอยากมีไหม
พออายุ 18 แม่ก็ยังอยู่กับพ่อนะ แต่พ่อลดเรื่อยาเสพติดลงละ แต่ยังมีลงมือกันบ้าง ผมเคยรำคาญจนเอาเงินเก็บหนีไปต่างจังหวัดเพื่ออยู่คนเดียว จนผมไปเรียนมหาลัย แล้วเขาก็เลิกกันและพ่อไปอยู่กับคนใหม่
อายุ 19 ผมเข้าเรียนมหาลัย ผมอยู่หอใน เทอมแรกอยู่ได้เพราะเงิน กยศ. แม่ส่งมาบ้าง สัปดาห์ละ 500 รวมทุกอย่างแล้ว เสื้อผ้าต้องซื้อใส่เอง ซึ่งเงินเก็บผมหมดเลย ภายใน1เทอม และเทอมที่2ผมย้ายออกไปหอนอก แล้วเริ่มทำงาน พาร์ทไทม์ จนใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้ แม่ก็ส่งเงินมาบ้างนะ โดยเฉลี่ยแล้วผมน่าจะได้เดือนละ 3,000 ผมได้กลับไปที่บ้านเป็นการกลับไปที่ปวดหัวที่สุด แม่ได้กู้ยืมเงินจากทุกแหล่ง ยิ่งเป็นญาตินะ กู้เยอะหน่อย แต่ในนามผมนี่สิบอกผมต้องใช้เงินซื้อของใช้ต่างๆ แต่ผมไม่เคยขอเลยแม้แต่ครั้งเดียว รวมๆน่าจะ4-5แสน ซึ่งผมไม่เคยได้เงินเลยสักบาท งงป่ะ ผมก็งง เอาเงินไปทำไร งานก็มีทำ ไม่มีกิจกรรมไรที่ต้องใช้เงินเยอะ ค่าเทอมผมก็กู้เอา จนผมกลับมาเรียน ก็มีเจ้าหนี้ทักมาบ้าง โทรมาบ้าง จากทุกที่รวมๆแล้วน่าจะ10-12คน
จนอายุ20-21 ผมก็งงอีกรอบแม่ท้อง ผมก็ดีใจนะแม่มีน้อง แต่พ่อผมเป็นพ่อเด็ก ซึ่ง ตอนไหน ท้องตอนไหน ผมห้ะเป็นเดือนม แล้วก็ไม่เอาเด็กออกด้วยนะ มาอยู่กับยาย ใช้เงินยายจนหมด แล้วขอยายเดือนละ20,000ซึ่งบอกว่าเอามาให้ผม แต่ผมไม่เคยขอเงินเลย ส่วนพอก็ไม่เคยเจอเลย ตั้งแต่นู้นน ไม่เคยถามว่าเป็นไงบ้าง มีเงินจ่ายไหม ชีวิตเป็นยังไง หลังจากแม่ท้องพ่อก็หายไปเลยยย
จนตอนนี้ผมอายุ 22 แล้วในครอบครัวยังไม่เคยมีใครสอนหนังสือผม สอนอ่าน สอนเขียนเลยสักคน ไม่เคยได้เล่าสิ่งที่เจอ ปรึกษาเรื่องต่างๆให้คนในครอบครัวเลยแม้แต่ครั้งเดียว ตอนนี้เหมือนใช้ชีวิตอยู่คนเดียวท่ามกลางพายุยังไงไม่รู้ แล้วแม่ก็ยังมีหนี้อยู่ 4-5 แสน แล้วแม่มาถามว่าทำงานแล้วจะทิ้งแม่ไหม อารมณ์แบบต้องดูแลแม่และน้องนะ ซึ่งผมติดหนี้ กยศ อยู่ เกือบ 3 แสน ผมลองคำนวณดูแล้ว ถ้าผมช่วยใช้หนี้แม่+ของผมด้วย ผมน่าจะไม่ไหว แล้วไหนตายายอีก ที่แม่ใช้เงินจนหมด แม่ผมเป็นคนที่ทำงานไปวันๆไม่มีเงินเก็บ ไม่มีอะไรเลยก็ว่าได้ อารมณ์แบบ โฮมเลส ที่อยู่กับยาย555566 จนตอนนี้ผมคิดว่าเงินเก็บจากการทำงานผมยังเยอะกว่าแม่อีก ผมไม่รู้ควรจะทำยังไงต่อกับชีวิตดี ผมขอปรึกษาพี่ๆหน่อยครับ เป็นเรื่องที่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย เก็บไว้มาตลอด จนตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว แต่ผมยังสู้อยู่555555