ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือ ตัวเราตอนนี้เรียนอยู่ปี4แล้ว มันก็จะเริ่มก้าวเข้าสู่วัยทำงานแล้วค่ะ ปัญหาอะไรต่างๆก็เริ่มเยอะขึ้น พอที่นี้มีปัญหาอะไรแล้วนำไปเล่าให้คุณแม่ฟังหรือขอคำปรึกษา มันมักจะจบด้วยว่าคุณแม่หงุดหงิดและรำคาญใส่ค่ะ เลยทำให้เราไม่อยากปรึกษาหรือเล่าอะไรให้แม่ฟัง แล้วพอหลายๆครั้งที่ทำอะไรแล้วเราปรึกษาพี่สาวแทนแม่ พอแม่รู้แม่ก็มาน้อยใจออกแนวว่าทำอะไรข้ามหัวแม่ไม่ปรึกษาแม่เลย คือทำให้เรารู้สึกผิดหวังค่ะที่แบบแม่ไม่รู้ตัวว่าแม่เป็นแบบนั้น แต่คือเราก็ยังคุยกับคุณแม่ปกติ แต่เรื่องอะไรที่จริงจังหรือเกี่ยวกับอนาคตเรา เราไม่ค่อยปรึกษาคุณแม่แล้วค่ะ มีแค่บอกให้ทราบเฉยๆ เราเลยอยากรู้ว่าเราควรจัดการกับความรู้แย่แย่ขเรายังไงดี
เริ่มรู้สึกว่าไม่อยากปรึกษาปัญหาในชีวิตกับแม่แล้วค่ะ