ช้วยหน่อยค่ะ

ขอเล่าเรื่องตั้งเเต่เเรกก่อนน่าคับ คือมันจะมีเพื่อนที่ประเภทว่า คนนึงเกลียดคนนั้นเเล้วคนส่วนไหญ่ก็จะเกลียดตามเเบบว่า ห้องนึงมีประมาณ50คนเกลียดไปเเล้ว30คน ทั้งเค้าอาจไม่รู้จักคนนั้นจิงๆเลยเเบบเเค่ได้ยินคคนอื่นเล่าเรื่องที่ไม่ดีกับคนนั้นมาก็เริ่มจับผินคนนั้นๆเเบบเรื่องบางมันก็เเค่เรื่องเล็กที่คนส่วนไหญ่ก็ผิดพลาดกันได้เเต่กับคนที่เกลียดกับเป็นเรื่องไหญ่ เเละเราก็คือคนนั้นที่ถูกเกลียดเเละโดนเเซะทั้งถูกบูลลี่จากคนพวกนั้นเเล้วเราก็ขอโทษเเล้วทั้งๆที่เรื่องนั่นไม่เกิดจากพวกเค้า เเต่ถึงจะขอโทษหรือจะ ทำตามที่เค้าบอกที่บอกว่าทางเดียวที่จะหายก็ไปเเดกยาตายถึงตอนนั้นเรื่องมันก็จบเอง เเรกชีวิต ถ้าคนนั้นเป็นโรคซึมเศร้าละคิดว่ามันจะเกิดไรขึ้น ถึงเรื่องมันจะดูเล็กไปไนสังคมที่เราจะไปเจอเเต่เด็กคนนึงที่อยู่ในสภาพเเวดล้อมนี้ทุกวันละมันไห้ถูกคำที่คนอื่นพูดเเทงมา ถึงจะเคลียร์เเต่เค้าก็มองเราอย่างนั้น คนที่ไม่ชอบเราเเค่เห็นหน้าก็เกลียดเเล้วถึงจะอยู่เชยๆถ้าเค้าได้ยินเสียงเค้าก็หงุดหงิดเเล้ว (คนเก่งทำไรก็ไม่ผิด ถึงจะเเซะก็เถอะ เเต่เเล้วไงก็เค้าเก่ง นิสัยดีกับคนอื่น) เเต่ไม่ใช่เราไงจุดที่เราเจอมันหนักมากจะเกือบจะทำตามที่พวกนั้นบอกเเล้ว ที่บอกไห้เเดกยาตายเเต่เราจะโดดตึกโรงเรียน ถ้าถึงวันนั้นจริง อยากจะบอกคนในนี้ว่า ทุกๆวันเกิดเวียนมาทุกปี คนที่ทำไห้เราตายจะโดนอย่างหนักเหมือนที่เราโดน ไนเมื่อพวกนั้นทำกับเราได้เราก็ต้องทำกลับ ถ้าเราเเรกชีวิตเเล้วพวกนั้นก็ต้องเอาชีวิตเเรก เหมือนที่พวกนั้นเคยพูดคำเสียดสี เเละไล่ไห้ไปตาย