ทำไมตำแหน่งผู้นำประเทศ ไม่ต้องมีคุณสมบัติแบบที่พนักงานบริษัทต้องเจอ?
เวลาเราหางานแต่ละครั้ง มันยากมากเลยใช่ไหมคะ มนุษย์เงินเดือนต้องเจอเงื่อนไขเยอะมาก
- ต้องจบมหาวิทยาลัยชื่อดัง
- เกรดเฉลี่ยต้องสวย
- ต้องมีประสบการณ์ทำงานตรงสาย
- ภาษาอังกฤษต้องได้ บางที่ขอภาษาที่สามด้วย
- สมัครงาน บางที่ต้องสัมภาษณ์ 3–4 ด่าน แถมมีแบบทดสอบอีก ยิ่งถ้าเลื่อนขั้น บางที่มีเช็คคะแนนความประพฤติด้วย
แต่พอตัดภาพมาที่ "นายกรัฐมนตรี" รวมถึง "รัฐมนตรีกระทรวงต่างๆ" ซึ่งเป็นตำแหน่งที่มีหน้าที่บริหารประเทศและดูแลคนกว่า 70 ล้านคน
กลับไม่มีข้อกำหนดตายตัวว่า
- ต้องจบการศึกษาในสาขาวิชาไหน ระดับไหน
- ต้องมีทักษะภาษาอังกฤษหรือภาษาอื่นๆ
- ต้องมีความรู้หรือประสบการณ์ตรงกับกระทรวงที่กำกับดูแล
- ไม่กำหนดอายุขั้นต่ำ–สูงสุด
- ไม่กำหนดประสบการณ์ทำงานตรงสาย
แถมยังไม่ต้องมีการทดสอบความรู้ความสามารถเหมือนที่มนุษย์เงินเดือนต้องเจอด้วยซ้ำ
ที่ชวนให้สงสัยยิ่งกว่าเดิมก็คือ…
- นายกฯ บางคนพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่ต้องไปเจรจาระดับนานาชาติ
- รัฐมนตรีบางคนไม่ได้จบหรือมีประสบการณ์ในสายงานที่ตัวเองดูแล แต่ก็ได้เป็นใหญ่เป็นโต
- บางคนบุคลิกภาพและทักษะการสื่อสารไม่เหมาะสมกับการเป็นผู้นำเลย
- บางคนอายุยังน้อย ประสบการณ์ยังไม่แน่น แต่กลับได้นั่งคุมทั้งระบบประเทศ
ตอนแรกมีนายกอายุ 39 ปี ก็อึ้งแล้ว ล่าสุดรัฐมนตรีกระทรวง อว. อายุ 35 ปี...อะหื้ออออ ต้องเก่งขนาดไหนเนี่ย
คำถามคือ ทำไมตำแหน่งที่สำคัญที่สุดในการบริหารประเทศ ไม่ว่าจะเป็นนายกรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรี จึงไม่มีการกำหนดคุณสมบัติขั้นพื้นฐานเหมือนกับเวลาที่พนักงานบริษัทต้องสมัครงานเลย?
มนุษย์เงินเดือนหางานแสนยาก แต่ทำไมเก้าอี้บริหารประเทศเหมือนใครก็เป็นได้?
เวลาเราหางานแต่ละครั้ง มันยากมากเลยใช่ไหมคะ มนุษย์เงินเดือนต้องเจอเงื่อนไขเยอะมาก
- ต้องจบมหาวิทยาลัยชื่อดัง
- เกรดเฉลี่ยต้องสวย
- ต้องมีประสบการณ์ทำงานตรงสาย
- ภาษาอังกฤษต้องได้ บางที่ขอภาษาที่สามด้วย
- สมัครงาน บางที่ต้องสัมภาษณ์ 3–4 ด่าน แถมมีแบบทดสอบอีก ยิ่งถ้าเลื่อนขั้น บางที่มีเช็คคะแนนความประพฤติด้วย
แต่พอตัดภาพมาที่ "นายกรัฐมนตรี" รวมถึง "รัฐมนตรีกระทรวงต่างๆ" ซึ่งเป็นตำแหน่งที่มีหน้าที่บริหารประเทศและดูแลคนกว่า 70 ล้านคน
กลับไม่มีข้อกำหนดตายตัวว่า
- ต้องจบการศึกษาในสาขาวิชาไหน ระดับไหน
- ต้องมีทักษะภาษาอังกฤษหรือภาษาอื่นๆ
- ต้องมีความรู้หรือประสบการณ์ตรงกับกระทรวงที่กำกับดูแล
- ไม่กำหนดอายุขั้นต่ำ–สูงสุด
- ไม่กำหนดประสบการณ์ทำงานตรงสาย
แถมยังไม่ต้องมีการทดสอบความรู้ความสามารถเหมือนที่มนุษย์เงินเดือนต้องเจอด้วยซ้ำ
ที่ชวนให้สงสัยยิ่งกว่าเดิมก็คือ…
- นายกฯ บางคนพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่ต้องไปเจรจาระดับนานาชาติ
- รัฐมนตรีบางคนไม่ได้จบหรือมีประสบการณ์ในสายงานที่ตัวเองดูแล แต่ก็ได้เป็นใหญ่เป็นโต
- บางคนบุคลิกภาพและทักษะการสื่อสารไม่เหมาะสมกับการเป็นผู้นำเลย
- บางคนอายุยังน้อย ประสบการณ์ยังไม่แน่น แต่กลับได้นั่งคุมทั้งระบบประเทศ
ตอนแรกมีนายกอายุ 39 ปี ก็อึ้งแล้ว ล่าสุดรัฐมนตรีกระทรวง อว. อายุ 35 ปี...อะหื้ออออ ต้องเก่งขนาดไหนเนี่ย
คำถามคือ ทำไมตำแหน่งที่สำคัญที่สุดในการบริหารประเทศ ไม่ว่าจะเป็นนายกรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรี จึงไม่มีการกำหนดคุณสมบัติขั้นพื้นฐานเหมือนกับเวลาที่พนักงานบริษัทต้องสมัครงานเลย?